Τάσος Μηνίδης - Αποκλειστική Συνέντευξη Μετά
Τη Μεγάλη Επιτυχία Στους Αγώνες Γερμανίας.
By Kostas Marangopoulos,
M.Sc.,
CPT.
30
Νοεμβρίου 2012
ΚΜ: Με αφορμή τα νέα που διάβασα στο Facebook
για μία πολύ μεγάλη επιτυχία σου, θα ήθελα να μου πεις μερικά λόγια για το πώς
ξεκίνησες, πως ήταν ο αγώνας, και πως κατέληξες να πας στη Γερμανία.
Τάσος: Ουσιαστικά, γεννήθηκα στη Γερμανία, οι γονείς μου ήταν εκεί πάρα
πολλά χρόνια, κι έτσι κατά κάποιο τρόπο έχω συνδέσεις και κάποια δικαιώματα
εκεί, χωρίς να έχω όμως υπηκοότητα. Όταν πήγα εκεί στη FIBO, γνώρισα τον Σπύρο
Μέμο, ο οποίος είναι διεθνής κριτής, βασικός παράγοντας στην IFBB, και μόνιμος
κάτοικος Γερμανίας. Εκείνος μου έκανε την πρόσκληση να παίξω στο γερμανικό
πρωτάθλημα. Μου πρότεινε να κατέβω καθώς και να με προετοιμάσει εκείνος για την
ερχόμενη σεζόν, αν με ενδιέφερε. Μου φάνηκε πολύ ελκυστική ιδέα και έτσι
συμφώνησα.
Βέβαια, το συζήτησα και με τον συνεργάτη μου στην εταιρεία Bodymax, Ντίνο
Παπαζαχαρίου, τα βάλαμε κάτω και θεωρήσαμε ότι η επίσημη πρόσκληση από την
γερμανική ομοσπονδία ήταν μία πολύ καλή ευκαιρία για μας. Έτσι ξεκίνησε η
συνεργασία μου με τον Σπύρο Μέμο, με αρχικό στόχο τη συμμετοχή στο πρωτάθλημα
Γερμανίας.
Και για να είμαι ειλικρινής, το αποτέλεσμα ήταν αναπάντεχο. Ξεκινήσαμε για μία
καλή θέση, στην αρχή δηλωθήκαμε ως Master, γιατί είχα το δικαίωμα αυτό, με σκοπό
την πρόκριση στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα, που πραγματοποιείται στα τέλη Δεκεμβρίου.
Έπειτα, με δήλωσε και στην κατηγορία -90 κιλών και όπως αποδείχθηκε από τα
αποτελέσματα, πήρα και τα Master, κέρδισα και τη -90, και μετά πήρα και το
Γενικό.
ΚΜ: Κέρδισες δηλαδή τρεις κατηγορίες μαζί στον ίδιο αγώνα.
Τάσος: Πήρα τρεις κατηγορίες και το Overall. Αυτό είναι το πρωτάθλημα της
Νότιας Γερμανίας που είναι πρόκριση για το International German Cup, για το
Γερμανικό Πρωτάθλημα. Σε αυτό θα παίξουν οι πρώτοι από κάθε περιοχή.
ΚΜ: Πότε πραγματοποιείται;
Τάσος: Είναι στις 7 Δεκεμβρίου.
ΚΜ: Θα επιστρέψεις Γερμανία πάλι για το γενικό;
Τάσος: Στις 7 Δεκεμβρίου θα βρίσκομαι στη Γερμανία για το γενικό
πρωτάθλημα. Από ό,τι γνωρίζω, όποιος κερδίσει το γενικό overall, γίνεται
κατευθείαν επαγγελματίας.
ΚΜ: Πολύ σημαντικό αυτό.
Τάσος: Να σου πω ειλικρινέστατα ο σκοπός μου είναι πλασαριστώ καταρχήν
στην κατηγορία -90. Αυτό με ενδιαφέρει. Οι Γερμανοί με βλέπουν ως φαβορί, εγώ θα
το δω τελευταία στιγμή αυτό.
ΚΜ: Πολύ ωραία, συγχαρητήρια και εύχομαι όλα να πάνε καλά.
Τάσος: Ευχαριστώ πολύ.
ΚΜ: Όπως σου έχω πει κι άλλες φορές στο παρελθόν, αν θυμάσαι, πάντα
πίστευα ότι έχεις το ταλέντο να ανέβεις ψηλά και να παίξεις στο Arnold Classic
και σε άλλους αγώνες.
Τάσος: Ναι, θυμάμαι και να σου πω την αμαρτία μου, η φετινή μου
προετοιμασία ξεκινούσε με την προοπτική να κατέβω στο Arnold Classic. Για να
είμαι ειλικρινής, είχα επηρεαστεί και από τα δικά σου λεγόμενα, καθώς έχεις
γνώσεις, ζεις σε μία χώρα που αποτελεί τη μαμά –πατρίδα του bodybuilding,
γνωρίζεις ποιος μπορεί και ποιος δεν μπορεί, έχεις πολύ καλή κρίση, αλλά κατά τη
διάρκεια δεν μου έβγαινε κάτι. Άκουσα και τον περίγυρό μου, οι οποίοι με
συμβούλευαν να κατέβω όπως ήμουν, απλά για να κάνω μία καλή εμφάνιση και το
ήθελα.
Πήγα στο Arnold Classic, το είδα από κοντά, είναι μέσα στις δυνατότητές μου,
αλλά ο σκοπός μου είναι, αν όλα πάνε καλά και μπορέσω να κατέβω του χρόνου, να
είμαι σε μία κατάσταση με τουλάχιστον 5-6 μυϊκά κιλά παραπάνω. Πιστεύω δηλαδή
ότι στα 95 κιλά, το σώμα μου θα έδειχνε, και θα βοηθούσε ώστε να πλασαριστώ σε
υψηλές θέσεις.
Το αφήσαμε έτσι για του χρόνου, και στην πορεία προέκυψε και η Γερμανία. Και
είπα να δοκιμάσω τις δυνατότητές μου πρώτα εδώ, να δω που είμαστε, και που
μπορούμε να βρεθούμε. Ήθελα να αξιολογήσω πάνω κάτω τι μπορώ να κάνω. Ο άνθρωπος
που συνεργάζομαι τώρα στη Γερμανία, ο Σπύρος Μέμος, ετοιμάζει επαγγελματίες και
έχει βοηθήσει αρκετούς να πάρουν την κάρτα, ήδη έχει αυτή τη στιγμή αθλητές με
Pro, και σύμφωνα με τα λεγόμενά του, πιστεύει και αυτός ότι μπορώ να ανέβω ακόμη
πιο ψηλά.
ΚΜ: Πολύ καλό αυτό.
Τάσος: Είναι σημαντικό να έχεις έναν άνθρωπο που ξέρει και είναι πολύ
κοντά στα πράγματα. Μπορεί κι εγώ ως αθλητής να γνωρίζω πάνω κάτω τι πρέπει να
κάνω και πώς να λειτουργήσω, αλλά κακά τα ψέματα, όταν ασχολείσαι με
πρωταθλητισμό σε υψηλά επίπεδα, δεν μπορείς να είσαι μόνος σου. Πρέπει να έχεις
κάποιον δίπλα σου, ούτως ώστε να μπορεί να βλέπει τα λάθη. Έχω κάνει αρκετά
λάθη, ειδικά σε θέματα διατροφής, γιατί δεν γνώριζα κάποιες λεπτομέρειες ή
μάλλον τις θεωρούσα περιττές, αλλά τελικά έκαναν διαφορά.
ΚΜ: Στις φωτογραφίες που είδα από τον αγώνα της Γερμανίας ήσουν πολύ πιο σκληρός
και στεγνός.
Τάσος: Ναι, εκεί ήμουν και πιο βαρύς σε σχέση με τη Στυλίδα. Να σκεφτείς
ότι ήμουν σχεδόν τρία κιλά πιο βαρύς. Δηλαδή στο διάστημα που ξεκινήσαμε να
κάνουμε αυτό που κάνουμε με τον Σπύρο, από τον αγώνα της Στυλίδας και μετά,
υπολόγισε ότι ξεκουράστηκα ενάμιση μήνα για να ηρεμίσω και να το δω πιο σοβαρά,
και από κει και πέρα μέχρι σήμερα, έχω βάλει δυόμιση έως τρία κιλά καθαρό κρέας.
Αυτό όπως καταλαβαίνεις είναι πολύ δύσκολο, αλλά δώσαμε μεγάλη βάση στο θέμα της
διατροφής. Η φιλοσοφία που έχουμε στην Ελλάδα στο θέμα της διατροφής είναι κατά
πολύ εκτός ορίων. Καταλαβαίνεις.
ΚΜ: Το επίπεδο του αγώνα πρέπει να ήταν πάρα πολύ υψηλό.
Τάσος: Όταν έφτασα εκεί, αν και δεν θέλω να περιαυτολογήσω, είδα ότι στα
Master μπορώ, γιατί ήταν στα μέτρα μου. Στις υπόλοιπες κατηγορίες υπήρχαν 2-3
αθλητές, οι οποίοι ήταν πραγματικά πάρα πολύ καλοί. Όντως, το επίπεδό τους ήταν
πολύ μπροστά. Όταν έφτασα να παίξω στο Γενικό, ο αντίπαλός μου ο σκληρός ήταν
ένας Ρώσος, ο οποίος ήταν 117 κιλά και με περνούσε περίπου 15 πόντους. Τον
έβλεπα πίσω στο backstage και έλεγα «Πω πω θεέ μου, αυτός είναι γενικό Overall,
τελείωσε, δεν υπάρχει!»
Πραγματικά, τον έβλεπα και έλεγα «ας παίξω στην κατηγορία και ας πάρω μία καλή
θέση!» Το επίπεδο είναι πάρα πολύ υψηλό, οι άνθρωποι είναι πολύ μπροστά, αγαπάνε
πάρα πολύ το άθλημα, και είναι πάρα πολύ πειθαρχημένοι. Εντυπωσιάστηκα με τον
κόσμο και τον τρόπο που αντιμετωπίζει τους αθλητές. Η αίθουσα ήταν κατάμεστη,
υπήρχε πλήρης πειθαρχία, και ο κόσμος επευφημούσε όλους τους νικητές αλλά και
τους ηττημένους, ανεξαρτήτως σειράς. Υπήρχε αθλητική άμιλλα μεταξύ των αθλητών,
είτε κάποιος ήρθε δεύτερος ή τρίτος, υπήρχε μια ζεστασιά, συγχαρητήρια και τα
λοιπά. Ακόμη και σήμερα δέχομαι ευχαριστήρια μηνύματα στο Facebook από τους
αθλητές που έχασαν, οι οποίοι μου λένε ότι ήμουν άξιος νικητής.
Μεταξύ μας, στα 17 χρόνια που αγωνίζομαι στην Ελλάδα, αυτό το έχω συναντήσει
πολύ σπάνια και από ελάχιστους ανθρώπους. Δηλαδή, τελειώνει ο αγώνας και
χαίρεσαι που έπαιξες, ανεξαρτήτως της θέσης που πήρες. Αυτό είναι το βασικότερο.
Οι άνθρωποι το γιορτάζουν, το έχουν δει πραγματικά σαν event, και δεν
συμμετέχουν για να κερδίσουν απαραίτητα. Η νοοτροπία τους είναι «όποιος είναι
καλύτερος, ας κερδίσει». Αυτή θα έπρεπε να είναι η νοοτροπία στον αθλητισμό
γενικότερα.
ΚΜ: Πριν παίξεις στη Γερμανία, ποιός ήταν ο πιο μεγάλος σου αγώνας;
Τάσος: Οι πιο μεγάλοι μου αγώνες πριν τη Γερμανία, ήταν τρίτη θέση στο
Πανευρωπαϊκό της NABBA, πέμπτη θέση στο Παγκόσμιο της NABBA, έκτη θέση στο
Universe δύο φορές, και πέμπτη θέση στο Elite. Οι μεγάλες θέσεις που έχω πάρει
με την IFBB είναι τα Πανελλήνια, δυο τρεις φορές έχω πάρει το Overall, τρίτη
θέση στο Πανβαλκανικό, αλλά τόσο δύσκολο αγώνα τέτοιου επιπέδου, έχω να παίξω
από το 2006 στο Universe, στην Αγγλία.
ΚΜ: Ποιά ομοσπονδία στο Universe;
Τάσος: Ήταν της NABBA και ήταν από τους πολύ καλούς αγώνες που είχα
παίξει. Αυτός ο αγώνας θεωρείται παγκόσμιο, ίσως μετά της IFBB, και αποτελεί
μεγάλο θεσμό στην Αγγλία.
ΚΜ: Είχες πάει στο φετινό Arnold της Ισπανίας;
Τάσος: Ναι, βρισκόμουν εκεί στο περίπτερο της BodyMaxx.
Δεν συμμετείχα στο διαγωνισμό, αν και αρχικά το πλάνο ήταν να παίξω. Ωστόσο, την
τελευταία στιγμή, αποφασίσαμε με το στενό κύκλο μου και το συνεργάτη μου, ότι
καλύτερο θα ήταν να το αφήσουμε για φέτος, να δώσουμε βάση σε κάποια αδύνατα
σημεία, και να δούμε αργότερα τι μπορούμε να κάνουμε.
Δεν με ενδιέφερε να κάνω απλά ένα πέρασμα και να μπω για να δω πως είναι. Θέλαμε
δηλαδή, να ξεκινήσουμε με την προοπτική, όχι να κερδίσουμε αλλά να
πλασαριστούμε, γιατί σε έναν τέτοιο μεγάλο αγώνα δεν νομίζω ότι μετράει μόνο η
εμπειρία. Από μεγάλους αγώνες, έχω εμπειρίες. Δεν μου έλειπε κάτι τέτοιο. Ένας
τέτοιος αγώνας θα ήταν καλά να κλείσει με μία καλή θέση, καθώς για μένα πάντα ο
στόχος είναι να είμαι μέσα στην πεντάδα στους μεγάλους διεθνείς αγώνες. Αυτό με
ενδιαφέρει. Τώρα από κει πέρα, παίζουν ρόλο οι συγκυρίες και η ψυχολογία την
τελευταία στιγμή, είναι και η τύχη ένα μικρό ποσοστό. Κακά τα ψέματα, μπορεί να
μη σου βγει την τελευταία στιγμή αυτό που κάνεις, ακόμη και αν είσαι ο
καλύτερος.
ΚΜ: Πως είδες το επίπεδο της ελληνικής αποστολής;
Τάσος: Κοίταξε, η ελληνική αποστολή είχε φόντα να κάνει κάτι καλύτερο. Σε
γενικές γραμμές πιστεύω ότι τα παιδιά έκαναν ό,τι καλύτερο μπορούσαν. Οι
περισσότεροι από αυτούς δεν γνώριζαν τι θα συναντήσουν. Αυτό αποδείχθηκε όταν
και οι ίδιοι το παραδέχθηκαν. Όταν μιλάμε για κατηγορίες 27-30-32 άτομα, δεν
μιλάμε τώρα και Παγκόσμιο, όλοι πάνε όταν είναι στην Ισπανία, καθώς το Arnold
Classic συνήθως γίνεται στην Αμερική και είναι δύσκολο κάποιος να ταξιδέψει ως
εκεί. Είναι μία μεγάλη ευκαιρία, ειδικά για τους Ευρωπαίους, να πάνε να παίξουν,
να δείξουν, και να κυνηγήσουν την επαγγελματική κάρτα.
Τώρα, κάθε χώρα θέλει να στείλει ένα φαβορί. Ας υπολογίσουμε ότι είμαστε 40
χώρες στην Ευρώπη, με την απλή λογική υπολόγισε ότι θα είναι τουλάχιστον 40
αθλητές σε κάθε κατηγορία. Τα παιδιά προσπάθησαν. Είχαμε δύο πάρα πολύ καλές
θέσεις, του Πλευρίτη και του Καραγιάννη. Ήταν πάρα πολύ καλές θέσεις, αλλά από
κει και πέρα ήταν πάρα πολύ δύσκολο, τα παιδιά προσπάθησαν, το πάλεψαν, και
είναι πιστεύω πολύ σπουδαίο το ότι έφτασαν ως εκεί. Ήταν πολύ σημαντικό. Γιατί
κακά τα ψέματα, έπαιξαν στο Arnold Classic και όχι σε κανέναν περιφερειακό
αγώνα. Έπαιξαν με τους πρώτους των πρώτων. Τώρα όποιος άλλος φανταστεί το
αντίθετο, και το υποβιβάσει, πιστεύω κάνει λάθος. Γιατί σίγουρα βρίσκονται και
αυτοί που θα πουν το αντίθετο.
ΚΜ: Καλά εννοείται. Παρατηρήσαμε με αυτό το Arnold Classic μία κίνηση
αθλητών, όχι μόνο από άλλες ομοσπονδίες προς την ελληνική IFBB, αλλά και της
ελληνικής IFBB προς έναν τέτοιο διεθνή αγώνα.
Τάσος: Κοίταξε, ήταν από τις λίγες φορές που η IFBB είχε αρκετό υλικό,
και είναι λογικό όταν υπάρχει υλικό να ενδιαφερθεί για ένα τέτοιο μεγάλο event.
Το θέμα όμως φίλε μου Κώστα, είναι ότι το μέλλον θα δείξει, γιατί καλώς ή κακώς
οι προϋποθέσεις είναι πολύ δύσκολες, είτε πρόκειται για τα οικονομικά είτε για
τους σπόνσορες, τις ίδιες τις ομοσπονδίες ή οποιονδήποτε άλλο.
Αυτό που έχει αποδείξει η ιστορία είναι ότι η διάρκεια μετράει, και όχι η
εμφάνιση. Μακάρι να παν όλα καλά, να βρεθούν άνθρωποι να στηρίζουν το γεγονός,
και να μπορούν τα παιδιά που έχουν το ταλέντο και τα προσόντα να προχωρήσουν.
Είναι αρκετά τα παιδιά, έχουμε πολύ πράγμα, και υπάρχει πολύ υλικό στην Ελλάδα.
Υπάρχουν πάρα πολλά καλά παιδιά με μεγάλα προσόντα που έρχονται. Αλλά, δυστυχώς
οι συνθήκες είναι πολύ δύσκολες και οι περισσότεροι καταλήγουν ως κομήτες.
Και ξεκινάω πάντα από το οικονομικό γιατί για τα υπόλοιπα είναι θέμα παιδείας
και αθλητισμού, κι εκεί ο καθένας κρίνεται από μόνος του. Αλλά το οικονομικό
κομμάτι είναι το πιο βασικό. Είναι το 80% στην κατάσταση και δυστυχώς λείπει.
ΚΜ: Εσύ Τάσο έχεις μία πορεία πολύ μεγάλη στο χώρο. Πότε ξεκίνησες να
αγωνίζεσαι;
Τάσος: Ο πρώτος μου αγώνας ήταν το ’97. Με το bodybuilding ξεκίνησα στα
26. Έκανα διάφορα άλλα σπορ, και μετά προσπαθώντας να κάνω αποθεραπεία για να
επανέλθω στο παλιό μου άθλημα, βρέθηκα στο bodybuilding , και τελικά μου άρεσε.
Ήμουν τυχερός γιατί βρέθηκα με ανθρώπους που αγαπούν πάρα πολύ το άθλημα και ας
πω ότι το έμαθα από την πλευρά του αθλητισμού, όχι του παρα-αθλητισμού και έτσι
έμεινα μέσα. Και γι’ αυτό έμεινα και ρομαντικός ακόμα. Καμιά φορά με ρωτούν
«γιατί δεν γίνεσαι huge, γιατί δεν γίνεται έτσι, γιατί δεν γίνεσαι αλλιώς;»
Γιατί εμένα μου αρέσει ακόμα ως άθλημα. Για μένα είναι σπορ, είναι χόμπι, και
θέλω να παραμείνει χόμπι. Δεν είναι οι βλέψεις μου επαγγελματικές, και μπορεί να
ακουστεί αστείο, αλλά απλά προχωράω όσο πάω. Αν δω κάποια στιγμή ότι δεν πάει
άλλο, θα σταματήσω.
ΚΜ: Προχωράς όμως ακάθεκτος, από ό,τι βλέπουμε.
Τάσος: Δόξα το Θεό, χωρίς να κάνουμε υπερβολές, Κώστα, και χωρίς να
διακινδυνεύουμε καταστάσεις και συνθήκες, μας πάει. Αφού μας πάει, θα το πάμε.
Άμα δούμε ότι κάποια στιγμή δεν πάει παραπάνω, δεν έχω πρόβλημα να το σταματήσω.
Μου έχει δώσει μεγάλη αγάπη, έχω κερδίσει πολύ αγάπη από τον κόσμο, έχω πάρει
δόξα, έχω πάρει ευτυχία, έχω πάρει βέβαια και λύπες, αλλά αν κάποια στιγμή
αποσυρθώ από το χώρο, θα αποσυρθώ ικανοποιημένος. Έχω συμμετάσχει παντού και σε
παγκόσμια και σε πανευρωπαϊκά, σε χίλια δυο. Βέβαια πρέπει να τονίσω ότι έχω και
πολύ μεγάλη υποστήριξη. Αν δεν υπήρχε η υποστήριξη των ανθρώπων του κύκλου μου,
του χώρου μου, και του χορηγού μου, δεν θα προχωρούσα, κακά τα ψέματα.
Χωρίς τον σπόνσορά μου να είναι δίπλα μου, ο οποίος είναι και φίλος μου και
χορηγός μου την ίδια στιγμή, γιατί αυτό είναι το πάντρεμα της υπόθεσης.
Ουσιαστικά αυτός με παρακίνησε να μην σταματήσω. Όπως γνωρίζεις κι εσύ, το
κομμάτι του συμπληρώματος είναι πολυέξοδο, ειδικά στην Ελλάδα.
Έχω λοιπόν μία σχεδόν πλήρη κάλυψη πάνω στο κομμάτι αυτό, και εκτός τούτου όπως
βλέπεις είμαστε σε κάθε μεγάλη διοργάνωση με την εταιρία. Δηλαδή, στο Arnold
Classic, στη FIBO κάθε χρόνο, ξανά τώρα θα είμαστε στη FΙBO στην Κολωνία σε δικό
μας χώρο, αν όλα πάνε καλά θα βρεθούμε και στο Olympia την επόμενη χρονιά. Είναι
πολύ σημαντικό γιατί ο κόσμος σε ξέρει. Και αυτό που μου φαίνεται αστείο είναι
ότι στο εξωτερικό με γνωρίζουν και στην Ελλάδα δεν ξέρουν καν ποιος είμαι!
ΚΜ: Σοβαρά;
Τάσος: Ναι, δηλαδή με βλέπουν στο εξωτερικό και μου λένε «Α, είσαι ο
τάδε!», παρ’ όλο που είμαι ερασιτέχνης! Απλά είναι διαφορετική η αντιμετώπιση
του σπορ έξω.
ΚΜ: Είπες πριν ότι βλέπεις το σπορ πιο ρομαντικά και δεν είσαι της
υπερβολής. Να σε ρωτήσω, από πού πιστεύεις προέρχεται αυτό που λέμε υπερβολή στο
bodybuilding, και πως μπορούμε να το μειώσουμε;
Τάσος: Κοίταξε, υπερβολή γίνεται για μένα τη στιγμή που δεν τρέφεσαι από
αυτό, δεν είναι το επάγγελμά σου, δεν σε συντηρεί. Δεν μιλώ για τους
επαγγελματίες, για τους οποίους είναι τρόπος ζωής και ουσιαστικά ζουν από αυτό,
εκεί δεν το θεωρώ υπερβολή. Θεωρώ όμως υπερβολή να κάνεις κάτι, το οποίο δεν θα
σου δώσει πίσω τίποτα. Εκεί το θεωρώ υπερβολή, και νομίζω ότι όλοι το
καταλαβαίνουμε ότι από ένα σημείο και μετά, δεν μπορούμε να πάμε παραπέρα.
Ας πούμε, εγώ δεν έχω αυταπάτες ότι θα γίνω ποτέ Olympia, έτσι; Εξυπακούεται.
Δεν υπάρχει κανένας λόγος να κατέβω 115 κιλά μέσα σε 2 χρόνια, θα το θεωρούσα
εντελώς άκυρο και πολύ επιπόλαιο, για πολλούς λόγους. Γιατί όπως γνωρίζεις, για
να γίνεις σε αυτήν την κατάσταση, τα έξοδα είναι μυθικά. Ή θα πρέπει να
πουλήσεις το σπίτι, το αυτοκίνητό σου, και τα πάντα, και να πεις ότι θα γίνεις
115 κιλά και τελείωσε. Η βιομηχανία του bodybuilding είναι η Αμερική, εκεί
βλέπεις ότι κάθε μέρα βγαίνουν 10-15 επαγγελματίες. Είναι και εταιρίες που έχουν
μεγάλα συμφέροντα, οι οποίες ξέρουν που επενδύουν τα χρήματα, και είναι λογικό.
Ένα μεγάλο κομμάτι είναι εμπόριο, αλλά για μένα αυτό είναι υπερβολή. Από τη
στιγμή που δεν ασχολείσαι επαγγελματικά με αυτό το πράγμα και δεν το βλέπεις ως
βιοποριστικό μέσο, είναι υπερβολή.
ΚΜ: Πολύ σωστό, συμφωνώ με αυτό.
Τάσος: Δεν αναφέρομαι στους μεγάλους αθλητές, έτσι; Φυσικά και μου
αρέσουν, φυσικά και τους θαυμάζω, φυσικά και τους αξιολογώ και τους κρίνω όπως
πρέπει να τους κρίνω αλλά είναι επαγγελματίες. Ζουν από αυτό. Εγώ δεν ζω από
αυτό και όπως οι περισσότεροι από εμάς δεν ζουν. Τώρα αν οι επιτυχίες μας είναι
μεγάλες κατά κάποιο τρόπο για το μέσο κόσμο, αυτό έχει να κάνει με την
προσπάθειά σου και την πολυετή πείρα ή το χρόνο που έχεις καταναλώσει,
προσφέρει, θυσιάσει, και τα λοιπά. Για μένα είναι μία αναγνώριση για ό,τι έχω
κάνει. Φυσικά και εγώ έχω ξοδέψει πάρα πολλά, και παρ’ όλα αυτά σκέφτομαι καμιά
φορά αν εγώ έχω ξοδέψει το χι χρηματικό ποσό, φαντάζομαι τι έχουν κάνει οι άλλοι
πριν φτάσουν να γίνουν επαγγελματίες.
ΚΜ: Ναι καταλαβαίνω. Βλέπουμε κάποια παιδιά που ενώ είναι Junior και δεν
έχουν χρήματα, δανείζονται.
Τάσος: Όταν το σπορ γίνεται πάθος με την κακή έννοια, είναι καταστροφή.
Πρέπει να κάνεις αυτό που κάνεις γιατί σε ευχαριστεί και το διασκεδάζεις. Αν
παύει να σε διασκεδάζει και το κάνεις για άλλους λόγους, τότε κάτι άλλο
συμβαίνει. Γιατί δεν νομίζω ότι κάποιος σήμερα που ξοδεύει πολλά χρήματα,
σκέφτεται ότι θα γίνει επαγγελματίας και θα τα πάει πίσω. Η ματαιοδοξία μας
φτάνει εκεί.
ΚΜ: Αυτό που λέμε τώρα είναι σημαντικό γιατί δεν το ακούμε πολλές φορές.
Ούτε στο ίντερνετ.
Τάσος: Είναι από τα πράγματα που δεν τα ακούμε, γιατί δεν θέλουν να το
ακούνε. Όλοι το ξέρουν λίγο πολύ. Άλλοι το ξέρουν μέσα τους, άλλοι το κρύβουν,
άλλοι δεν θέλουν να το ακούσουν, όλοι μας ξέρουμε τι συμβαίνει, αλλά κανένας δεν
μιλάει. Η πραγματικότητα είναι αυτή. Όταν βλέπεις έναν Junior ή έναν αθλητή που
δανείζεται, πουλάει σπίτια, παίρνει δάνεια, για να κάνει μία προετοιμασία να
παίξει σε ένα τοπικό πρωτάθλημα, μου φαίνεται κυριολεκτικά αστείο. Έπειτα,
καταστρέφονται προσωπικές σχέσεις, οικογένειες, φιλίες, και για ποιο λόγο;
Για να κατέβεις σε έναν αγώνα και να πεις την άλλη μέρα «ναι, κέρδισα το
Πανελλήνιο της Ελλάδος ή το κύπελλο της Ελλάδος». Και; Την επόμενη χρονιά θα
βγει κάποιος άλλος. Γι’ αυτό είπα προηγουμένως αν θυμάσαι, ότι η διάρκεια παίζει
ρόλο στον αθλητισμό οποιουδήποτε είδους. Σκοπός δεν είναι να είσαι πρώτος κάθε
χρόνο. Σκοπός είναι κάθε χρόνο, να είσαι κοντά στους πρώτους. Δεν θα πρέπει να
έρχεσαι πάντα πρώτος, αλλά να είσαι πάντα σ’ αυτούς για τους οποίους μιλάνε οι
άλλοι.
ΚΜ: Κάποια στιγμή έκανες προετοιμασία με τον Μιχάλη Κεφαλιανό;
Τάσος: Ναι, με είχε βοηθήσει σε ένα κομμάτι πάρα πολύ. Η βοήθεια του
Μιχάλη ήταν πάρα πολύ σημαντική. Είχα κολλήσει σε ένα σημείο και πραγματικά ο
Μιχάλης με «ξελάσπωσε». Η βοήθειά του ήταν σημαντική σε ένα κομβικό σημείο και
πραγματικά τον ευχαριστώ γι’ αυτό. Ξέρεις πολύ καλά πως είναι η σχέση μου με τον
Μιχάλη. Δεν είναι ούτε φίλος μου, ούτε γνωστός μου, τον θεωρώ αδερφό μου.
Είμαστε πάρα πολύ αγαπημένοι, είμαστε πολύ κοντά, και όποτε βρίσκω τα σκούρα,
του χτυπάω την πόρτα. Τα αισθήματά μας είναι αμοιβαία. Μάλιστα, για να
φανταστείς, μαζί μιλούσαμε πριν καμιά ώρα.
ΚΜ: Ναι, το ξέρω. Θα έρθει από τα μέρη μας σε λίγο και κάνουμε τις ανάλογες
προετοιμασίες.
Τάσος: Εύχομαι να πάει καλά και στο Μάστερ, πιστεύω να πάει καλά. Ο
Μιχάλης είναι σε εκπληκτική κατάσταση φέτος και δεν θέλω να σχολιάσω τα
αποτελέσματα, γιατί είναι γνωστό τι συμβαίνει και τι όχι. Το θέμα είναι πως ο
Μιχάλης είναι στους πρώτους. Όπως έλεγα προηγουμένως, δείχνει την πορεία του
κάθε χρόνο, είναι στην ελίτ. Του το είχα πει και την άλλη φορά που μιλήσαμε, ότι
τα τελευταία χρόνια, είναι σε αυτούς που μετράνε, σε αυτούς που τραβάνε τα
βλέμματα. Αυτό σημαίνει διάρκεια στον χώρο. Πολλοί πίστευαν ότι πέρασε μία φορά
και δεν θα ξαναπεράσει. Ωστόσο, όπου είναι τώρα, όπου πατάει το πόδι του, η
παρουσία του γίνεται αισθητή.
ΚΜ: Και δεν πρόκειται για πολλά χρόνια, είναι μόνο τριάμισι χρόνια τώρα.
Τάσος: Δεν είναι και πολλά χρόνια αλλά ο Μιχάλης είναι κάθε χρόνο πιο
βελτιωμένος.
ΚΜ: Ναι. Μακάρι να τα πάει καλά. Το αξίζει.
Τάσος: Ναι, το αξίζει και το ευχόμαστε.
ΚΜ: Υπάρχουν κάποια άτομα που σε έχουν βοηθήσει και θα ήθελες να
ευχαριστήσεις;
Τάσος: Αυτός που θέλω να ευχαριστήσω, και πραγματικά δεν πρόκειται για
απλά λόγια, είναι ο προπονητής μου, Σπύρος Μέμος, ο οποίος με ετοίμασε για αυτόν
τον αγώνα και με ετοιμάζει για τον επόμενο. Η συνεργασία μας πηγαίνει πάρα πολύ
καλά και πιστεύω πως θα πάει ακόμα καλύτερα, καθώς είναι ένας εξαίσιος αθλητής,
γνώστης των πραγμάτων, και πάνω απ’ όλα άνθρωπος. Ειλικρινά, δίνω πολύ μεγάλη
βάση σε αυτό, διαφορετικά δεν ξεκινάω συνεργασία.
Έπειτα θέλω να ευχαριστήσω τον άνθρωπο που με υποστηρίζει κάθε στιγμή, είναι 25
χρόνια φίλος μου, και πρόκειται για τον σπόνσορά μου, τον Ντίνο Παπαζαχαρίου της
εταιρείας BodyMax. Επίσης, το περιβάλλον μου που είναι κοντά μου και την κοπέλα
μου που είναι δίπλα μου σε κάθε στιγμή, αν και έχει περάσει τα πάνδεινα η
κακομοίρα.
Έχει υποστεί πολλά, αλλά ευτυχώς είναι και η ίδια αθλήτρια και γνωρίζει τι
συμβαίνει στο χώρο, καθώς έκανε πάρα πολλά χρόνια αθλητισμό, κι έτσι ξέρει τι
είναι αθλητισμός, τι είναι πρωταθλητισμός. Είναι πολύ σημαντικό ο άνθρωπος ή οι
άνθρωποι που είναι κοντά σου να γνωρίζουν αυτό που κάνεις και γιατί το κάνεις.
Αυτή είναι η συνταγή. Αν η συνταγή δεν είναι κομπλέ, δεν βγαίνει σωστό το
φαγητό. Τώρα, οι άνθρωποι που είναι κοντά μου, οι φίλοι μου ξέρουν ποιοι είναι,
κι έτσι δεν χρειάζεται να τους ευχαριστήσω και δημόσια. Είναι δυο-τρεις
άνθρωποι, οι οποίοι με τον καλό τους λόγο, ανά πάσα στιγμή θα με πάρουν τηλέφωνο
να μου μιλήσουν.
Να αναφέρω τον φίλο μου τον Πάρη Πουρνάρα, που είναι αθλητής, ο οποίος ανά πάσα
στιγμή με εμψυχώνει, ανά πάσα στιγμή θα με πάρει τηλέφωνο είτε είμαι εξωτερικό
είτε είμαι εσωτερικό, να με ανεβάσει, και να με στηρίξει. Πραγματικά είναι αυτοί
οι τρεις τέσσερεις άνθρωποι που είναι κοντά μου ανά πάσα στιγμή, τους ευχαριστώ
πάρα πολύ γι’ αυτό και θα προσπαθήσω να τους ανταμείψω όσο το δυνατόν καλύτερα
και για όσο αντέχω.
ΚΜ: Μεθαύριο είναι ο αγώνας στη Λιβαδειά;
Τάσος: Ναι, αλλά στη Λιβαδειά θα είμαι guest. Δεν θα κατέβω, γιατί εκτός
του ότι δεν μου το επιτρέπουν, είναι θέμα τακτικής. Είναι πολύ κοντά ο άλλος ο
αγώνας και δεν θέλω να ρισκάρω κάτι. Προσπαθώ να βγω στις 7 Δεκεμβρίου πολύ
καλύτερος από ότι ήμουν, γιατί θα είναι ακόμα πιο δύσκολα τα πράγματα εκεί και
προσπαθούμε να είμαστε όσο το δυνατόν πιο focus πάνω σε αυτό που κάνουμε.
Ωστόσο, θέλω να στηρίξω τον αγώνα γιατί ο Κώστας Σταμάτης είναι ένα παιδί που
πραγματικά αγαπά πάρα πολύ αυτό που κάνει, στηρίζει πάρα πολύ το bodybuilding
στην Ελλάδα, παρ’ όλο το νεαρό της ηλικίας του, ρισκάρει πάρα πολλά γι’ αυτό που
κάνει και οικονομικά και προσωπικά, και είναι ένας από τους αγαπημένους μου
ανθρώπους. Είναι μέσα σε αυτούς που συμπεριέλαβα προηγουμένως, θέλω πάρα πολύ να
είμαι κοντά του να τον στηρίξω και θα είμαι δίπλα του φυσικά σε αυτή τη
διοργάνωση και σε όποιες κάνει ακόμα. Προσπαθούμε να δημιουργήσουμε ένα θεσμό
στη Στερεά Ελλάδα. Τώρα πλέον το Hercules έχει γίνει θεσμός και είναι ένα πάρα
πολύ ωραίο event. Ευελπιστούμε να πάει όπως και πέρυσι.
ΚΜ: Τώρα Τάσο θα κατεβαίνεις μόνο με τα χρώματα της Γερμανίας;
Τάσος: Όχι, δεν τίθεται αυτό το θέμα. Απλά έχω το αβαντάζ να μπορώ να
παίζω και με τους Γερμανούς, και το εκμεταλλεύομαι στο έπακρο. Φυσικά θέλω να
παίζω και με τα χρώματα της Ελλάδας, αυτό εννοείται, δεν το συζητάμε. Όπου
υπάρχει αγώνας καλός και μπορώ, θα συμμετέχω. Απλά στη Γερμανία μου δίνεται η
ευκαιρία και με ευνοεί η κατάσταση, καθώς εκεί με αντιμετωπίζουν ως
επαγγελματία. Αυτό με βοηθά σε επίπεδο φήμης και ονόματος. Ωστόσο, δεν πρόκειται
να σταματήσω να αγωνίζομαι και με την Ελλάδα, δεν το συζητάω αυτό.
ΚΜ: Εκτός από αυτό, ποια άλλα άτομα βλέπεις στην IFBB που έχουν κάποιο
άλφα μέλλον και που διαθέτουν την υποδομή να προχωρήσουν;
Τάσος: Το θέμα με την IFBB και το ποιοι ανήκουν σε αυτήν είναι λίγο
περίεργο, καθώς πολλοί έρχονται και φεύγουν, πράγμα που με στεναχωρεί. Αυτός που
προς το παρόν είναι σταθερός και πάντα παρών και πιστεύω πως έχει μέλλον και
μπορεί να κάνει κάτι αργότερα, γιατί είναι μικρός στην ηλικία, είναι ο Γιάννης
Μάγκος. Πιστεύω ότι το παιδί αυτό έχει το ταλέντο, μπορεί να προχωρήσει, αγαπάει
αυτό που κάνει, είναι μικρός σε ηλικία, αλλά δεν εξαρτάται μόνο από αυτόν.
Το είπαμε και προηγουμένως, ότι είναι πολλοί οι παράγοντες για να πας μπροστά.
Παίζει ρόλο το πώς πλαισιώνεσαι και από ποιους, ποιοι είναι δίπλα σου, και ποιοι
σε στηρίζουν οικονομικά, γιατί το πιο μεγάλο πρόβλημα στην υπόθεση της
προετοιμασίας και ειδικά για να παίξεις στο εξωτερικό, είναι ποιοι είναι έξω,
ποιοι είναι πίσω σου, ποιοι σε στηρίζουν. Είναι όμως και λογικό γιατί δυστυχώς η
αγορά της Ελλάδος δεν είναι αρκετά μεγάλη ώστε να υπάρχει μία πολύ μεγάλη
εταιρία που θα στηρίξει τον χι, τον ψι και τον ωμέγα. Είναι μικρή η αγορά, και
επιπλέον δεν διαθέτουμε τη φιλοσοφία και τον τρόπο σκέψης που έχουν στο
εξωτερικό για το άθλημα.
Ακόμα είναι παρεξηγημένο, ακόμη έχει μείνει πίσω, ενώ βλέπεις άλλες χώρες όπως
είπες προηγουμένως για τη Γερμανία που είναι η δεύτερη δύναμη στον κόσμο στο
bodybuilding. Είναι διαφορετικά. Εγώ πήγα σε αγώνα, ήρθαν οι γονείς με τα
παιδάκια τους, κάθισαν στη θέση τους, ήταν μία κατάμεστη η αίθουσα, γύρω στα 500
άτομα, κάτι που δεν το έχουμε δει ακόμα εδώ. Τώρα, υπάρχουν και άλλα παιδιά, μου
διαφεύγουν και τα ονόματά τους βέβαια, έχω δει πολύ καλά τζούνιορ και κάποιους
πολύ καλούς αθλητές. Αυτός που ξεχωρίζω γιατί τον ξέρω και προσωπικά και είναι
ένα παιδί που πραγματικά έχει πάθος και ξέρω πόσο προσπαθεί, είναι ο Γιάννης
Μάγκος.
ΚΜ: Πολύ ωραία. Με κάλυψες σε όλα τα ερωτήματα
μου.
Τάσος: Για την ώρα θέλω να πάνε όλα καλά σε αυτόν τον αγώνα, να φέρουμε
μία καλή θέση. Να έχουμε υγεία και όλα τα άλλα ας έρθουν. Κοίταξε να δεις Κώστα,
ό,τι έχει έρθει μέχρι στιγμής, έχει έρθει σιγά σιγά και μεθοδικά, κι έτσι θέλω
να ‘ρθουν όλα. Ό,τι είναι να έρθει, καλώς ας έρθει.
ΚΜ: Μετά τον αγώνα τι σχέδια έχεις;
Τάσος: Δεν ξέρω τι ακριβώς γίνεται με το Παγκόσμιο των Masters.
Ουσιαστικά όμως έχουμε συζητήσει με τον Σπύρο ότι θα κάτσω λίγο να ξεκουραστώ
και θα βάλουμε μετά στόχο για το Arnold. Ο επόμενος αγώνας υποτίθεται πως είναι
μετά από έναν χρόνο περίπου. Θέλουμε να φτιάξουμε ποιότητα. Ο σκοπός μας είναι
αν όλα πάνε καλά και είμαστε υγιείς και δεν έχουμε θέματα, να είμαι πάνω από 95
κιλά και κάτω από 100. Πιστεύω ότι αν τα κιλά μου είναι μεταξύ 95 και 98, θα
είμαι πάρα πολύ καλός. Εκεί είναι και το σώμα μου, εκεί με βοηθάει, ούτε στην
υπερβολή, ούτε λίγο.
ΚΜ: Αν καλώς ερχόντων των πραγμάτων πάρεις την επαγγελματική κάρτα, έχεις
σκεφτεί τον επόμενο στόχο σου;
Τάσος: Όχι! Αλλά αν τυχόν έρθει στο χέρι μου η επαγγελματική κάρτα,
σίγουρα θα με ενδιαφέρουν τα Grand Prix. Πιστεύω ότι δεν χρειάζεται να κυνηγάω
το Olympia, δεν νομίζω πως έχει κάποια αξία κάτι τέτοιο. Η επαγγελματική κάρτα
σου δίνει τη δυνατότητα να κυνηγάς Grand Prix που σου προσφέρουν χρηματικά
έπαθλα και έχουν μεγάλη διαφήμιση. Αλλά για την ώρα ας είμαστε εκεί που είμαστε,
και ό,τι καλύτερο έρθει, ας έρθει.
ΚΜ: Να σου ευχηθώ λοιπόν καλή επιτυχία στον επόμενο αγώνα σου και να σε
ευχαριστήσω και πάλι για το χρόνο σου.
Τάσος: Να είσαι καλά φίλε μου. Και εσύ να είσαι καλά και θα τα ξαναπούμε.
 
Copyright 2014 - Bodybuilders.gr
Bodybuilders.gr - Η Μεγαλύτερη Ελληνική Ιστοσελίδα Για Bodybuilding & Fitness
Απαγορεύεται η αναδημοσίευση χωρίς τη γραπτή συναίνεση των υπευθύνων της
ιστοσελίδας
|
