Συνέντευξη Με Τον Μιχάλη Κεφαλιανό, Νοέμβριος 2015
Συνέντευξη Με Τον Μιχάλη Κεφαλιανό -
Νοέμβριος 2015 By Kostas Marangopoulos,
M.Sc., CPT.
7 Νοεμβρίου 2015
ΚΜ: Καλησπέρα Μιχάλη μου και καλό μήνα!
Μιχάλης: Καλό μήνα Κώστα μου και σε σένα.
KM: Καλό μήνα με υγεία και εύχομαι ό,τι καλύτερο για του χρόνου.
Μιχάλης: Να είμαστε καλά, πάνω απ’ όλα υγεία σε όλο τον κόσμο και σε όλο
το fanclub, να είναι πολύ καλά και να έχουμε μία αισιόδοξη χρονιά για όλους.
KM: Thank you. Να ξεκινήσουμε από τα τελευταία, θέλω να μου πεις λίγο
τα άμεσα σχέδια σου, που θα είσαι την Κυριακή, και που μπορεί να σε δει
το κοινό.
Μιχάλης: Τώρα απ’ ό,τι ξέρεις κι εσύ,
8 Νοεμβρίου είναι ο αγώνας του
Πανελληνίου Κυπέλλου της IFBB στα
Μελίσσια, εκεί θα παρευρεθούμε, εγώ και ο προπονητής μου ο Δαυίδ ο Μπαλάσας, στο περίπτερο της Scitec, να πάμε να στηρίξουμε τα δικά μας τα
παιδιά. Εκεί θα μας δουν όλοι και θέλω να πιστεύω ότι θα είναι ένας
μεγάλος και πολύ καλός αγώνας.
KM: Μάλιστα. Είπες τα δικά μας παιδιά, δηλαδή, θα είναι άτομα που ξέρεις;
Μιχάλης: Ναι, άτομα που ξέρω, πιστεύω όλο το φαν κλαμπ θα είναι εκεί
πέρα, να έρθουν να δουν τον αγώνα, να έρθουν να δουν εμένα, να μιλήσουμε και να
περάσουμε όμορφα.
KM: Πες μου λίγο για την εταιρεία, γιατί είχαμε τα τελευταία νέα τον
Σεπτέμβριο, υπέγραψες νέο συμβόλαιο με την Scitec.
Μιχάλης: Ναι. Θέλω να πω ότι
τώρα ξεκινήσαμε με μια καινούργια εταιρεία, την Scitec
Nutrition, μία καλή συνεργασία, πιστεύω
είναι πάρα πάρα πολύ καλή και εύχομαι να έχουμε μια πολύ καλή συνεργασία για τα επόμενα χρόνια. Αυτά έχω να πω για την εταιρεία,
είναι μία πολύ καλή εταιρεία.
Τα συμπληρώματα της ανέκαθεν τα έπινα, και τώρα τα πίνω, και είναι
τέλεια. Από τα νιτρικά, από τις πρωτεΐνες, από όλα, είναι δηλαδή σε γεύσεις
φοβερές, όπως το φουντούκι, όπως η σοκολάτα της, και το κίουι-μπανάνα.
KM: Ναι, έχει πολύ καλή δημοτικότητα η Scitec και στην Ελλάδα.
Μιχάλης: Ναι, και τα συμπληρώματά της είναι τέλεια, έχω πιει πρωτεΐνες και
πρωτεΐνες, έχω πιει τα πάντα, αλλά αυτές οι γεύσεις είναι φοβερές.
KM: Και μαζί με σένα έχει και άλλους μεγάλους αθλητές.
Μιχάλης: Βεβαίως μαζί μου είναι και ο McMillan, ο Shawn Rhoden, εγώ...
KM: Ο φίλος σου ο Pakulski..
Μιχάλης: Και ο Pakulski ο φίλος μου, και ο Brandon
Curry. Είναι πολύ μεγάλα ονόματα όλοι, μία πολύ αξιόπιστη εταιρεία, δηλαδή είμαι
πολύ υπερήφανος γι’ αυτήν την εταιρεία. Είμαι πάρα πολύ καλά. Είμαι
ευχαριστημένος.
KM: Είσαι αρκετά ενθουσιασμένος με το νέο συμβόλαιο από ό,τι καταλαβαίνω.
Μιχάλης: Πάρα πολύ, στην καριέρα μου, είναι από τις
top.
KM: Δηλαδή είναι το καλύτερο συμβόλαιο που έχεις κάνει,
μπορούμε να πούμε.
Μιχάλης: Το καλύτερο συμβόλαιο που έχω κάνει και οι καλύτερες γεύσεις που έχω
δοκιμάσει ποτέ μου.
KM: Θα κάνεις κάποια άλλη εμφάνιση μετά;
Μιχάλης: Λοιπόν, Κώστα μου, προς το παρόν όχι, δεν ξέρω μετά τα Μελίσσια.
Θα
πάω εκεί και θα κάτσω λίγο στο περίπτερο, θα έρθω πίσω θα βγάλω κάποιο πλάνο
καινούργιο με τον προπονητή μου τον Δαυίδ, αφού θα δούμε το καινούργιο πρόγραμμα
που θα μας στείλουν από την IFBB με τους αγώνες. Δεν έχω προσωρινά στο
μυαλό μου κάτι να πω συγκεκριμένο ότι θέλω να επιλέξω, αλλά όταν
θα βγει η επίσημη ανακοίνωση για τους αγώνες, εκεί θα κάτσουμε κάτω και θα πούμε
ποιους πρέπει να παίξουμε. Τώρα ακόμη δεν μπορούμε να πούμε τίποτα.
KM: Και μιλώντας για αγώνες, θέλω λίγο να πάμε λίγο πίσω, στους τελευταίους
δύο αγώνες που έκανες, στην Ισπανία και στην Πράγα. Είχες να κατέβεις από το
Μάρτιο από το Arnold στο Οχάιο όπου πέρασες πολλά, πέρασες Γολγοθά, απ’ ότι
μας είχε πει και
ο Βάκης στην τελευταία του συνέντευξη. Και παρ’ όλα αυτά, κατάφερες και ανέβηκες στη σκηνή, στους μεγαλύτερους
αγώνες μετά το Olympia.
Μιχάλης: Έχω να πω καταρχήν, όταν έπαθα αυτή την μεγάλη
ζημιά, η αλήθεια είναι πως με πήρε λίγο από κάτω, γιατί εντάξει δεν ήταν λίγο
αυτό που έπαθα. Ήταν μεγάλη ζημιά, ήτανε ρίξη/μετατόπιση σπονδύλων και βέβαια όλο το
ένα πόδι να μην λειτουργεί καθόλου. Εν τω μεταξύ να κάνω
φυσιοθεραπείες, να κάνω βελονισμούς, να πηγαίνω σε χειροπρακτικούς, είχα
γίνει δηλαδή μπαλάκι για να σου δώσω να καταλαβαίνεις. Οι πόνοι να
είναι αφόρητοι, δηλαδή τρέλα, εγώ ο Κεφαλιανός να κλαίω σαν μωρό παιδί. Εντάξει,
δεν είναι ωραίο να το λες, αλλά πραγματικά όντως το έζησα αυτό, και λέω να μην
το ζήσει ο χειρότερος εχθρός μου. Ο πόνος ήταν τόσο μεγάλος και τόσο δυνατός που δεν
παλευόταν με τίποτα. Τελοσπάντων, έκανα τα μασάζ μου,
έκανα τα μπάνια μου, έκανα φυσιοθεραπείες, το πάλεψα από δω, το πάλεψα από εκεί.
Και από
το μυαλό μου περνάγανε πολλά. Λέω ίσως τελείωσε η καριέρα μου...ίσως...ΙΣΩΣ!
Εν τω μεταξύ και οι απέξω μου έλεγαν Μιχάλη οκ, εντάξει, ναι φίλε, δεν είναι
εύκολο πράγμα, κάποτε πρέπει να σταματήσεις. Η αλήθεια είναι πως αυτό μου έλεγαν
πιο πολύ. Εντάξει, εγώ όμως δεν με πήρε από κάτω είναι η αλήθεια. Έλεγα θα το παλέψω
όσο μπορώ. Εν τω μεταξύ, μαζί με τον Δαυίδ τον Μπαλάσα, μιλάμε, το θάρρος που
‘δινε και το κουράγιο που μου ‘δινε αυτός ο άνθρωπος ήταν τεράστιο. Και η γυναίκα μου επίσης,
τι να πω, δεν κοιμόταν για μέρες και νύχτες. Τα παιδιά μου επίσης από
πάνω μου, εντάξει ήταν πραγματικά ένας πολύ δύσκολος χειμώνας για μένα.
Πήγα στη Ρόδο, έκανα φυσιοθεραπείες,
ήρθα πίσω, μαζί με τον Βάκη, μιλήσαμε με το γιατρό, είπα τα πράγματα πως είναι,
κάναμε τις ασκήσεις που κάναμε, το ένα και το άλλο, και άρχισα μέρα με τη μέρα
να είμαι καλύτερα. Δηλαδή, έβλεπα τον εαυτό μου ότι ήμουνα σε καλύτερη φάση.
Μέρα με τη μέρα...περισσότερο κουράγιο. Όταν έχεις έναν τέτοιο προπονητή
δίπλα σου να σου λέει τα καλύτερα, εντάξει, οφείλω να πω ένα
μεγάλο ευχαριστώ σε αυτόν τον άνθρωπο που ήταν δίπλα μου, γιατί ήταν πραγματικά
δίπλα μου για όλες αυτές τις φάσεις που μιλάμε, και επανήλθα κανονικά. Επανήλθα
τελείως κανονικά.
Δεν το περιμέναμε βέβαια, ούτε εγώ το περίμενα τόσο γρήγορα
ανάρρωση, γιατί ο γιατρός από Ρόδο μου είπε θα κάνεις αυτό που πρέπει να κάνεις
αλλά όχι τόσο γρήγορα. Τέλος καλό, όλα καλά. Άρχισα να κάνω προπόνηση μόνος μου, μετά σιγά σιγά με τον Βάκη.
Μου ‘δίναν τα κιλά, τα σήκωνα εγώ, όταν ήταν να κάτσω στον πάγκο μου τα
δίνανε πάλι. Πάντα με βοηθούσανε ο Γιάννης ο Ιγλιρλής, ο Βάκης και
άλλα παιδιά, αλλά όντως μέρα με τη μέρα πήγαινα και στο καλύτερο, όπου περάσανε
δυόμισι-τρεις μήνες Κώστα και έβλεπα το αποτέλεσμα με βελτίωση 80%. Μετά σκεφτήκαμε ότι έχει αγώνες, λέω να μπορούμε να
παίξουμε στους αγώνες.
Στο μυαλό μου ήταν το Arnold Classic στην Ισπανία. Μου λέει ο Βάκης θα πάμε να βγάλουμε το πρόγραμμα κανονικά αλλά άμα δούμε ότι
δεν μας παίρνει, δεν θα το κάνουμε τον αγώνα. Το ξεκινήσαμε, το πρόγραμμα
κανονικά, τις προπονήσεις μας σωστά, τις διατροφές μου, είδαμε ότι δεν είχαμε
θέμα και πηγαίναμε πολύ καλά σιγά σιγά. Έβλεπα ότι κάθε
βδομάδα και καλύτερα. Και έβλεπα τον εαυτό μου ότι όντως το έχουμε.
Εγώ Κώστα
μου έχω να πω ένα πράγμα. Εγώ στους αγώνες που πήγα, δεν πήγα ούτε να βγω
πρώτος, ούτε να πω ότι παιδιά "ήρθα". Εγώ πήγα να κάνω μια καλή παρουσία, ήθελα
να πω στον εαυτό μου αν μπορώ να σταθώ στη σκηνή όπως ήταν παλιά ο Μιχάλης. Ότι
να βγω πάνω, να μην έχω προβλήματα, να μην έχω πρόβλημα στο στήσιμο και να πονάω.
Αυτό με ενδιέφερε πιο πολύ και αυτό κατάφερα, Κώστα μου. Και νομίζω
ότι ήταν ένα μεγάλο κατόρθωμα να κατέβω εγώ ένα Arnold Classic και να παίξω με
αυτά τα αστέρια τα μεγάλα του Olympia, να σταθώ δίπλα τους. Εγώ, νομίζω κατά τη
γνώμη τη δική μου και του προπονητή μου ότι στάθηκα πάρα πολύ καλά στο Arnold
Classic στην Ισπανία. Δεν με
ενδιέφερε τι θα βγω. Όμως νιώθω πολύ ικανοποιημένος για αυτό το πράγμα, και πολύ
περήφανος. Και αυτό που έχω κάνει, και για την γυναίκα μου και για όλους.
KM: Κοίτα, κάθε σωστός άνθρωπος που ξέρει τι πέρασες και βλέπει τι κατάφερες,
περήφανος αισθάνεται. Γιατί ξέρεις, πολλά άτομα δεν ξέρουν τι έγινε. Δηλαδή, και
μπορεί να σε είδανε λίγο διαφορετικό από άλλες φορές αλλά ξέρεις με βάση αυτό
που πέρασες και το στόχο που είχες, δηλαδή να δεις αν μπορείς όντως να
ξαναεπανέλθεις στην σκηνή, ήταν πραγματικά κάτι φοβερό.
Μιχάλης: Ε βέβαια ήταν φοβερό, γιατί Κώστα μου πολλοί άνθρωποι που το είχαν ακούσει αυτό με είχαν διαγράψει. Όπως και ο γιατρός έστειλε ένα μήνυμα
στον Γιάννη τον Μάγκο και είπε δεν το περίμενα ο Μιχάλης σε τόσο μικρό χρονικό
διάστημα να κατέβει σε αγώνες. Εγώ, θα σου πω την αλήθεια λέει του Μάγκου, εγώ δεν
το είπα στον Μιχάλη για να μην το στεναχωρήσω και να μην του ρίξω το ηθικό.
Εγώ νόμιζα λέει ότι δεν θα παίξει ξανά ποτέ. Όταν ήρθε, έλεγε του Μάγκου ο γιατρός, όταν τον άγγιζα και σπάραζε απ’ τους
πόνους, λέω αυτός ο άνθρωπος είναι η πληγή τόσο τεράστια που δεν νομίζω να
αναρρώσει τόσο εύκολα. Αλλά όχι μόνο ανάρρωσε λέει, αλλά και σάρωσε. Βγήκε πάνω λέει
λιοντάρι και εγώ λέει του βγάζω το καπέλο. Έμεινα άφωνος,
μου έδειξε ο Γιάννης τις φωτογραφίες και τις είδα, λέω ΟΚ τέλος σηκώνω τα χέρια
μου ψηλά. Αυτό έχω να πω.
KM: Μάλιστα. Πες μου λίγο για τους αγώνες, πως είδες τους υπόλοιπους
αθλητές, μιας και ήταν αμέσως μετά το Olympia.
Μιχάλης: Κώστα μου όποιος μιλάει για τους αγώνες αυτούς, πρέπει να δείχνει
respect. Όταν βλέπεις να παίζουν άτομα του Olympia, γιατί για εμένα αυτοί οι δύο
αγώνες το Arnold Classic και η Πράγα ήταν για μένα σαν δεύτερο και
τρίτο Olympia. Δηλαδή, Dennis Wolf, ο Shawn Rhoden, όλα τα μεγάλα αστέρια που
είχαν μπει στην δεκάδα παίξανε στο Arnold Classic. Και επίσης μετά το Arnold Classic, οι ίδιοι
άνθρωποι, οι ίδιοι αθλητές, τα αστέρια αυτά, ξαναπαίξανε στην Πράγα. Δεν υπάρχει
σχόλιο. Εντάξει, αυτοί οι άνθρωποι είναι αστέρες, είναι Olympia, σταθήκανε πάρα
πολύ καλά. Respect.
KM: Σχετικά με το Mr. Olympia 2015δεν θα σταθώ τόσο πολύ στην νίκη του
Phil Heath, γιατί ήταν αναμενόμενο. Θα σε ρωτήσω για τον Dexter Jackson, ο
οποίος φέτος τα σάρωσε όλα, να το πω απλά, δηλαδή, κέρδισε το Οχάιο, κέρδισε την
Αυστραλία, βγήκε δεύτερος στο Olympia, κέρδισε στην Ισπανία και στην Πράγα. Και είναι 45 χρονών. Και όλοι
πριν δύο χρόνια τον
είχαν ξεγράψει.
Μιχάλης: Ακριβώς και ξεκίνησε από το 2012 στο Masters
Olympia αν θυμάμαι καλά. Λοιπόν, από κει και πέρα, άρχισε ο Dexter να είναι ένας
άλλος Dexter. Όντως τον είχανε ξεγράψει και λέγανε πάει ο Dexter τελείωσε,
έσβησε, βγαίνει πολύ μαλακός, δεν έχει πλέον το υγιές σώμα όπως ήτανε παλιά, τον κατηγορούσαν ότι δεν πάει άλλο, ότι αρχίζει πλέον να
πέφτει. Λάθος! Εγώ βλέπω έναν Dexter, Κώστα εδώ και τρία χρόνια τώρα, να
είναι καλύτερος από ότι πριν δέκα χρόνια. Έχει πιάσει τις καλύτερες φόρμες και
εξακολουθεί να πιάνει τις καλύτερες φόρμες, και πολύ σκληρός και πολύ ωραίος
πάνω, γενικά πολύ σκληρός δηλαδή και πολύ ποιοτικός.
Δηλαδή, αυτοί που λέγανε
για τον Dexter που τον κατηγόραγαν ότι τελείωσε, τελικά δεν έχει να
κάνει τόσο με την ηλικία, αυτό είναι μύθος για μένα. Εγώ πιστεύω ότι αυτός ο
άνθρωπος έχει τόσο δουλειά πάνω του, τόση καλλιεργημένη δουλειά, που βλέπω τώρα εδώ και τρία χρόνια αντί να πέφτει, ανεβαίνει, που τι σημαίνει
αυτό; Ότι έχει κάνει πάρα πολύ καλή δουλειά από πριν και συνεχίζει να κάνει
σωστή δουλειά. Τώρα άσχετο αν δύο τρεις χρονιές δεν τα πήγε καλά. Δεν ξέρουμε ο κάθε ένας τι προβλήματα μπορεί να έχει, αλλά βλέπω τώρα τον Dexter
ανανεωμένο αν και 45 χρονών, με ένα σώμα υγιές, ένα σώμα φοβερό, και έχει να δώσει
κι άλλα πολλά πιστεύω.
KM: Αυτό που λες Μιχάλη για την ποιότητα ήθελα να σε ρωτήσω, γιατί το βλέπουμε
και σε άλλους αθλητές που είναι κοντά στα 40. Βλέπουμε ότι η ωριμότητα αλλάζει
μετά από κάποια στιγμή και βγάζουν αυτή την ποιότητα που λες κι εσύ. Αυτό πως
έρχεται δηλαδή; Είναι απλά θέμα χρόνου;
Μιχάλης: Έχει να κάνει με 2 πράγματα πιστεύω. Το πρώτο έχει να κάνει με
το ότι δεν είναι ταλαιπωρημένο σώμα,
δεν το έχει καταπονήσει στην προπόνηση πάρα πολύ. Το πιο
βασικό να μην υπάρχουν ζημιές, να μην σπάσεις τένοντες, να μην
έχεις κομμένα δικέφαλα, αυτό εννοούμε υγιές σώμα. Και ο δεύτερος τομέας είναι το
φαγητό. Το φαγητό του Dexter τον βλέπω και off season όταν δεν παίζει
για αγώνες ότι είναι άτομο που τρώει πολύ προσεκτικά.
Παίζει μεγάλο ρόλο το φαγητό. Όλο το χρόνο τρώει πολύ σωστά το φαγητό του όπως
πρέπει να το κάνει και γι’ αυτό είναι και ποιοτικός. Βλέπεις ένα υγιές σώμα,
βλέπεις ένα ωραίο δέρμα, χωρίς σπυριά και διάφορα άλλα πάνω. Άρα τι σημαίνει; Ότι το
φαγητό του είναι πολύ ποιοτικό, ότι η προπόνησή του είναι πολύ σωστή και αυτά
που κάνει γενικώς είναι όλα μελετημένα. Ένα που είναι ταλαιπωρημένο σώμα, δεν κάνει σωστά
προπόνηση, παθαίνει ζημιές, και τρώει άτσαλα. Έτσι μετά από δύο-τρία χρόνια
αρχίζει το δέρμα να φθείρεται, να παραμορφώνεται και χίλια δυο. Εγώ πιστεύω ότι
αυτό έχει να κάνει με το υγιές σώμα και το υγιές δέρμα.
Dexter Jackson στο
IFBB Arnold Classic 2015.
KM: Η ηλικία παίζει ρόλο;
Μιχάλης: Εντάξει, μπορεί να παίξει έναν ρόλο αλλά σε πολλά άτομα όχι δεν παίζει
ρόλο. Εγώ ας πάρω τον εαυτό μου. Εγώ μπορώ να πω ότι καμιά φορά και στις
προπονήσεις μου βλέπω ότι βγάζω ίδια προπόνηση που έβγαζα όταν ήμουνα 30 χρονών.
Δεν με έχει πάρει από κάτω, το σώμα μου το βλέπω ότι είναι υγιές ακόμα, ότι το
δέρμα μου δεν έχει ζαρώσει, και ότι - χτύπα ξύλο - δεν έχω ζημιές. Γιατί αυτά που έχω μάθει στη ζωή μου από
τον προπονητή μου,
νομίζω ότι αυτά εμένα με έχουν βοηθήσει αφάνταστα. Δεν έχει να κάνει με την ηλικία. Όταν βλέπεις έναν
άνθρωπο 45 χρονών και βλέπεις να έχει ένα σώμα βελούδο, να δείχνει ένα σώμα
υγιές χωρίς σπυριά, χωρίς ταλαιπωρία χωρίς να έχει σπασμένους μυς,
τένοντες και το ένα και το άλλο...από αυτό καταλαβαίνεις τι έχεις κάνει στη ζωή
σου, αν σε έχουν διδάξει σωστά πράγματα, εγώ νομίζω και 45 και
50 χρονών μπορείς να πας, εγώ νομίζω ότι θα είσαι ίδιος.
KM: Πες μου λίγο για την ποιότητα στην προπόνηση και στη διατροφή και τη
σημασία τους, ειδικά στα νέα παιδιά που ίσως βιάζονται να ανέβουν μυϊκά και
νομίζουν ότι αν φάνε δέκα χιλιάδες θερμίδες ή αν βάλουν εξωπραγματικά κιλά σε
κάποιες ασκήσεις θα φτάσουν στο στόχο τους γρηγορότερα.
Μιχάλης: Κώστα μου, το έχω πει χιλιάδες φορές και θα το πω άλλη μία φορά. Δεν
έχει να κάνει αν παίζεις πολλά κιλά. Το θέμα είναι να παίζεις έξυπνα κιλά. Έχει
μεγάλη διαφορά το να παίξεις σωστά την προπόνηση, να βγαίνουν οι επαναλήψεις
σωστά, ούτε να κλέβεις αλλά ούτε και να πάθεις και ζημιά. Δηλαδή όταν πάει ο
άλλος να βάλει 200 κιλά πόδια ενώ δεν μπορεί να τα κάνει και κάνεις μισές,
καλύτερα να μην το κάνεις. Βάλε 150 ή βάλε 120 κιλά και κάνε την άσκηση
με ακρίνεια. Να δουλέψεις τους μυς ακριβώς και να κάνεις επαναλήψεις για πλήρη αιμάτωση. Το
να βάλω εγώ 200 και 300 κιλά για να κάνω squat ή να κάνω οτιδήποτε ή να κάνω
press στήθος και να βάλω 250 κιλά και να παίξω μία επανάληψη δεν μου λέει
τίποτα. Δεν είναι power lifting. Το bodybuilding, το λέει και η λέξη body, χτίζω
το σώμα μου.
Δηλαδή τι σημαίνει; Θα πάρω τα κιλά που πρέπει, δεν σου λέω θα
βάλεις δέκα κιλά ούτε είκοσι αλλά τα σωστά κιλά. Τα σωστά κιλά ποια είναι;
Ότι πρέπει
για να βγάλω δέκα επαναλήψεις σωστές, ώστε να μην πάθω ζημιά, να δουλέψει σωστά ο
μυς και να γίνει και το αιμάτωμα σωστά, να γίνει η έκρηξη που λέμε. Το να βάλω
200 κιλά στα πόδια, ή 400 κιλά να κάνω στήθος και να παίξω μια επανάληψη και να
μου φύγουν και τα κιλά και να σκοτωθώ, δεν μου λέει τίποτα. Ή να έχω πίσω μου
ένα παλικάρι και να με βοηθάει και να σηκώνει άλλα 100 κιλά κι
εγώ να σηκώνω τα 100, πάλι δεν μου λέει τίποτα.
Όταν έχουμε έναν συνέταιρο ή
έναν partner που λένε δίπλα μας, δεν τον έχουμε για να σηκώνει τα κιλά. Δεν το έχουν
καταλάβει πολλοί αυτό. Τον έχουμε δίπλα μας, να μην πάθουμε καταρχήν τίποτα, για
ώρα ανάγκης, χτύπα ξύλο, μπορεί να ζαλιστούμε οτιδήποτε να είναι εκεί να μας
βοηθήσει και στις τελευταίες επαναλήψεις αν χρειαστεί να τις βοηθήσει λίγο ώστε
να βγουν σωστές επαναλήψεις.
Και το
δεύτερο, Κώστα μου, είναι το φαγητό. Ο άλλος λέει είμαι off season, θα τρώω τα
πάντα. Θα τρώω πίτσες, θα τρώω παγωτά, θα τρώω χίλια δυο. Λάθος! Όλα
χρειάζονται, παν μέτρον άριστον. Την Κυριακή που
δεν πας προπόνηση, λες ΟΚ δεν πάω προπόνηση, θα φάω μια μακαρονάδα, θα φας και
μία πίτσα να γουστάρεις, θα φας αυτό που θες, αλλά με μέτρο. Τις υπόλοιπες μέρες που είναι η
καθημερινότητά σου, που πας προπόνηση, πρέπει να φας σωστά. Λίγο παραπάνω μεν,
δεν θα κάνεις δίαιτα, δεν λέμε, αλλά θα φας το κρεατάκι σου, θα φας το κοτόπουλό
σου, την πατατούλα την ψητή, το ρυζάκι σου, τα αυγά σου, αυτά.
Σωστή διατροφή,
για να βγάλεις και ποιότητα και ποσότητα. Γιατί πολλοί νομίζουν πως όγκος
σημαίνει να είσαι μες στο λίπος και μες το νερό. Και τότε αρχίζουν να παραμορφώνονται από τα υγρά τα πολλά
και τα λίπη και μετά τα βγάζουνε και μένουν σουρωμένοι. Το θέμα είναι χτίζεις το σώμα σου, αλλά να το χτίζεις
σωστά. Ένα κιλό, δύο κιλά, να βάλεις το χρόνο μυϊκά, αυτά είναι αρκετά. Και όχι
να λες ότι του χρόνου θα είμαι εγώ 120 κιλά, εκεί που είσαι 110 κιλά. Δεν
μπαίνουν έτσι τα κιλά. Τα κιλά θα μπούνε χρόνο με το χρόνο, ένα με δύο. Εγώ δεν
είναι τυχαίο που ξεκίνησα αγώνες να κάνω στα 90 κιλά, μετά 92, μετά πήγα 94 κτλ. Δηλαδή μπορούσα να πάω κι εγώ άνετα από 100 - 120 κιλά να παίξω
αγώνα. Και τι έγινε; Το θέμα είναι όταν χάνεις τα κιλά, το πως θα είσαι. Το θέμα είναι,
αυτό λέμε, θέλει σωστά τη διατροφή και σωστά την προπόνησή σου.
Ούτε υπερβολικά
κιλά να βάλεις αλλά και ούτε και πολύ φαγητό να τρως και ποσότητες και να είναι
και rubbish food που λέμε, σκουπίδια. Ποσότητα πολύ μπορεί να φας, καλή
ποσότητα, ρύζι, πατάτα ψητή, κοτόπουλο, ψάρι, οτιδήποτε, και την Κυριακή να φάμε
ό,τι θέλουμε, αλλά παν μέτρον άριστον. Να φάμε και το γλυκάκι μας, να χαρείς την Κυριακή, αλλά από Δευτέρα
στρατιώτης. Και έτσι θα βγάλεις και αποτέλεσμα. Πολλοί βέβαια σκίζονται να φάνε
τα φυστικοβούτυρα τους, να φάνε τις πίτσες λέει για να βάλουν μάζα. Δεν είναι
μάζα, λίπος είναι. Τα μπερδεύουν τα πράγματα. Το θέμα είναι να βγάλεις μία μάζα ποιοτικιά. Αυτή είναι η δικιά μου άποψη Κώστα μου. Στέλνω ένα μήνυμα στα παιδιά τα νέα
που κάνουν προπόνηση. Όχι υπερβολικά κιλά, σωστή άσκηση να γίνεται, οτιδήποτε
άσκηση και αν κάνουμε ώστε να βγαίνουν 10-12 επαναλήψεις σωστά και να μην πάθουν
τραυματισμούς και να μην πάθουνε ζημιά γενικά. Και επίσης το φαγητό το ίδιο.
KM: Πολύ ωραία. Κάτι άλλο τώρα ήθελα να σε ρωτήσω, βλέπω να έχουν γίνει στην Ελλάδα εφτά ή οχτώ
διοργανώσεις/διαγωνισμοί, του αθλήματος, να το πω έτσι, γιατί δεν είναι επίσημες ομοσπονδίες. Πιστεύεις, Μιχάλη,
ότι αυτό δηλώνει ότι το άθλημα έχει πάει μπροστά; Ότι έχει εξέλιξη; Ή ότι έχει
μείνει πίσω και απλά όλα αυτά είναι για το εφέ;
Μιχάλης: Προσωπική μου άποψη Κώστα μου ότι το άθλημα δυστυχώς δεν έχει πάει
μπροστά. Ο λόγος που ανέφερες είναι λόγω των διαγωνισμών, έχει μπει και η κουτσή
Μαρία μέσα. Εγώ τα λέω ανοιχτά. Δηλαδή ο καθένας θέλει να κονομήσει κάποια λεφτά
και σου λέει εγώ κάνω μια εταιρία τάδε, ο άλλος το ίδιο. Λοιπόν, και το δεύτερο
είναι αυτό που είπες. Οι πιο πολλοί είναι για το σόου. Νομίζω, δική μου άποψη,
ότι σαν σωστή ομοσπονδία είναι η IFBB, είτε για τους amateur είτε για τους
professional. Επειδή τα έχω περάσει
παλιά, εντάξει, θα παίξεις ένα Hellas (Wabba), θα παίξεις δύο Hellas, τρία Hellas, άντε
και ένα Παγκόσμιο Wabba, και τέρμα, μέχρι εκεί, τέλος.
Δεν υπάρχει άλλη. Πιο ψηλά δεν μπορείς να πας.
KM: Από 'κει και πέρα τι γίνεται.
Μιχάλης: Από 'κει και πέρα τι γίνεται τώρα. Έχεις φτάσει ένα Hellas, το έχεις
πάρει το Hellas, έχεις ξαναπάρει κι άλλο Hellas, ε θα παίξεις και ένα Παγκόσμιο.
Αυτό. Το Hellas, ένα παγκόσμιο της WABBA, οτιδήποτε. Αν το πήρες κι αυτό καλώς.
Μετά από κει και πέρα δεν υπάρχει τίποτα. Υπάρχει το χάος.
KM: Από 'κει και πέρα τα πράγματα, δηλαδή αν κάποιος κάνει μετάβαση στην IFBB,
δυσκολεύουν αρκετά. Bλέπουμε ότι η IFBB έχει ανέβει τόσο πολύ
poy ακόμα και
στους αγώνες Amateur Olympia, Amateur Arnold, Παγκόσμια, Ευρωπαϊκά, Μεσογειακά,
το επίπεδο είναι πάρα πολύ υψηλό. Δηλαδή δεν συγκρίνεται καν με
τις υπόλοιπες οργανώσεις που βλέπουμε.
Μιχάλης: Τέλος. Κώστα μου, όπως και να το πάρεις το αυτό, τέλος. Η ομοσπονδία
είναι μία, δηλαδή αν θέλεις να πας ψηλά, πας απευθείας εκεί, τέλος. Εγώ θα το πω.
Εγώ μπορεί να ανήκα παλιά στη WABBA, από κει ξεκίνησα, αλλά όπως το είπες. Είχα
περάσει το Hellas έξι-εφτά φορές, ή είχα παίξει τα παγκόσμια, αλλά αν δεν έκανα
την κίνηση να παίξω για την IFBB δεν θα ήμουν εδώ που είμαι τώρα. Δυστυχώς έτσι
είναι τα πράγματα. Ένας που θέλει να κάνει καριέρα ή έστω και amateur ακόμα,
νομίζω αξίζει τον κόπο να είναι στην IFBB πλέον.
Δεν το λέω για να κατηγορήσω
τις άλλες διοργανώσεις, αλλά αν θέλει να πάει λίγο πιο ψηλά, αν θέλει να πάει
δηλαδή προς το καλύτερο, έχει μέλλον μόνο αν πάει εκεί. Απ’ τις άλλες μεριές,
δεν έχει μέλλον ο κάθε αθλητής. Το λέω ξεκάθαρα, οι άλλες "ομοσπονδίες", οι τρεις
τέσσερις που επάμε, πλέον δεν πας πιο ψηλά από ότι σε ένα παγκόσμιο, τέρμα.
KM: Και βλέπουμε επίσης ότι και οι άλλες διοργανώσεις, δηλαδή εκτός IFBB, έχουν μείνει εδώ και πολλά χρόνια στάσιμες. Δηλαδή, δεν έχουν εξέλιξη. Η IFBB από την άλλη έχει ανοίξει πλέον
πάρα πολλά πεδία
αγώνων σε όλες τις ηπείρους. Γίνονται Amateur Olympia και
Arnold σχεδόν
παντού. Στην Αυστραλία έχουμε Arnold Amateur, στην Κίνα, στην Ισπανία, στην
Πράγα, δηλαδή
παντού υπάρχουν, Έχει ανοιχτεί τόσο πολύ, έχει εξελιχθεί τόσο πολύ τα τελευταία
πέντε χρόνια που οτιδήποτε άλλοι αγώνες υπάρχουν από άλλες οργανώσεις, έχουν εξαλειφθεί πλέον.
Μιχάλης: Βέβαια, Κώστα μου, έχουμε πει πλέον ότι όπως για το Arnold. Παλιά θυμάσαι,
έκανε ένα μόνο Arnold Classic, ήταν το Ohio Columbus, και τώρα αυτή τη στιγμή μιλάμε για
έξι Arnold Classic. Λοιπόν, και επαγγελματικά και amateur, που σημαίνει ότι ο
άλλος έχει περισσότερες ευκαιρίες, και amateur αν είναι, μπορεί να επιτύχει το όνειρο
του να παίξει ένα Arnold Classic άσχετα αν είναι amateur ή professional.
KM: Ακόμη και στο Ιράν έχει αγώνες διεθνούς επιπέδου.
Μιχάλης: Έχει πάρει τόση μεγάλη διάσταση η IFBB που σημαίνει ότι
είναι μία σοβαρή ομοσπονδία. Έχει πάρει και ένα πολύ μεγάλο ποσοστό αθλητών, μπορώ να πω το 90%, που σημαίνει ότι έχει περισσότερες
ευκαιρίες, και νομίζω ότι ο κάθε αθλητής που θέλει
να κατέβει τώρα έστω και σε έναν αγώνα, και μόνο που ονειρεύεται να πάει να
πατήσει στο stage που λέμε, στη σκηνή απάνω, στο Arnold Classic έστω και amateur,
είναι τιμή. Για όλους τους αθλητές όχι μόνο απ’ την Ελλάδα που μιλάμε, γενικά
και από όλη την Ευρώπη.
Θα πάει κάποιος να παίξει στο Arnold Classic στην Ισπανία ή στο amateur στην Πράγα στο Olympia
ή στην Αγγλία στο
Olympia Amateur. Δηλαδή έχει επεκταθεί τόσο πολύ και έχει ανοίξει τα φτερά της η
IFBB που πλέον νομίζω το μεγάλο ποσοστό της ροής των αθλητών πάει στην IFBB.
KM: Μα το βλέπω με μεγάλη μου χαρά και από τους Έλληνες αθλητές που όλοι
πηγαίνουν στους μεγάλους αγώνες του εξωτερικού πλέον.
Μιχάλης: Εκεί που μετράγαμε 1-2 Έλληνες τώρα μετράμε 15-20, και στο μέλλον
πιστεύω θα μετράμε όχι 20 αλλά ίσως και 50, γυναίκες και άντρες.
KM: Μακάρι γιατί αυτό είναι πολύ σημαντικό για τη χώρα μας. Πες μου λίγο, μιλώντας για τους Έλληνες αθλητές, βγάζει η Ελλάδα
ταλέντα; Δηλαδή, εσύ που πηγαίνεις στους αγώνες και είσαι μέσα
στα πράγματα και μέσα στα γυμναστήρια, βλέπεις νέα ταλέντα;
Και δεν μιλάω για επίπεδο pro, αλλά ας πούμε
ότι να μπορεί κάποιος σε 5 ή σε 10 χρόνια να αγωνιστεί σε ένα υψηλό διεθνές
επίπεδο με επιτυχία.
Μιχάλης: Αν θέλεις την αλήθεια να σου πω Κώστα μου, όχι δεν βλέπω. Ο λόγος που
δεν βλέπω, όχι ότι δεν έχουμε αθλητές ή δεν έχουμε ταλέντα, είναι ο ένας μεγάλος παράγοντας
της κρίσης που μας κόβει την Ελλάδα είναι τώρα εδώ και 5-6 χρόνια, η κρίση. Το βλέπω ότι έχει ταλέντα ότι έχει προοπτικές καλές, είτε είναι από
fitness είτε οτιδήποτε είναι είτε bodybuilding. Άλλα όλοι μου λένε Μιχάλη δεν μπορούμε να προχωρήσουμε
παραπάνω, και ο λόγος είναι αυτός, ότι δουλεύω μια δουλειά και δεν τα βγάζω πέρα.
Δηλαδή, πιστεύω,
θέλω να πιστεύω, ότι ταλέντα όντως υπάρχουν. Αλλά δεν μπορούν Κώστα να
προχωρήσουν λόγω του χρηματικού. Στερούνται τα παιδιά τόσα πολλά για να μπορούν
να παίξουν αγώνα και μου λένε πολλές φορές ότι χρωστάμε λεφτά για να
κάνουμε την προετοιμασία μας. Δυστυχώς αυτό είναι για μένα το μεγάλο πρόβλημα
για τους αθλητές στην Ελλάδα. Ταλέντα υπάρχουνε αλλά δυστυχώς δεν μπορούν να
προωθηθούν παραπάνω, δεν έχουνε την παραπάνω δύναμη, γιατί το
άθλημα αυτό χρειάζεται πάρα πολλά λεφτά. Η διατροφή τους είναι μιλάμε πολύ
ακριβή, και οτιδήποτε αγοράζεις είναι πανάκριβο. Λοιπόν, εγώ
πιστεύω ότι αν καλυτερεύσουν τα πράγματα αργότερα, φυσικά θα έχουμε ταλέντα, και
πιστεύω ότι θα πάει πολύ καλύτερα και το bodybuilding. Αλλά μέχρι στιγμής
δυστυχώς έχουμε μία αγωνία μπορώ να πω.
KM: Πάντως έχω παρατηρήσει ότι υπάρχουν περισσότεροι άνθρωποι τώρα που βοηθάνε
κάποια παιδιά, δηλαδή έστω με συμπληρώματα. Δεν θέλω να πω
συγκεκριμένα, αλλά βλέπω αρκετές εταιρίες που βοηθάνε κάποια παιδιά με τουλάχιστον με κάποια βασικά πράγματα.
Μιχάλης: Ναι, ευτυχώς Κώστα αυτό έχω να το λέω κι εγώ, ότι να είναι καλά κάποιοι
άνθρωποι που βοηθάνε τους αθλητές αυτούς έστω και με αυτό το
στήριγμα. Δεν ξέρω πόσα λεφτά τους βγαίνει αλλά είναι ένα μεγάλο στήριγμα για τον κάθε αθλητή. Δηλαδή όντως είναι
μία μεγάλη βοήθεια και ευτυχώς και υπάρχουν κι αυτοί. Αν δεν υπήρχαν και αυτοί
οι άνθρωποι να βοηθάνε τα παιδιά αυτά, ίσως θα ‘χαμε πιο σοβαρό πρόβλημα. Εγώ θέλω να καταλήξω, που; Όντως η Ελλάδα έχει πολύ καλούς
αθλητές
αλλά δυστυχώς δεν μπορούν να βγουν στην επιφάνεια επάνω, να φανούνε, λόγω της
οικονομικής κρίσης. Δηλαδή, όποιον να πετύχεις στους δέκα αθλητές να ρωτήσεις οι
οχτώ θα σου πουν το ίδιο πράγμα. Ενώ μπορούν και θέλουν τα
παιδιά, προσπαθούνε, αλλά δεν φτάνουν τα λεφτά. Και δυστυχώς αυτό τον
πάει λίγο πίσω. Και τα χρόνια περνάνε, δυστυχώς, και αυτός ο αθλητής που λες
ότι μετά από δύο τρία χρόνια θα έκανε το μπαμ το μεγάλο, δυστυχώς χάνεται. Μετά του έρχονται
κάποια άλλα κωλύματα δυστυχώς και παίρνουν την κατηφόρα και χάνονται ή δεν βγαίνουνε πέρα και σταματάνε.
KM: Αυτό που λες, χάνονται.Μάλιστα. Είχαμε και ένα δυσάρεστο πρόσφατα
στο bodybuilding, έτσι; Για τον Baito λέω.
Μιχάλης: Α ναι. Τον Baito τον φίλο μου.
KM: Πες μου λίγο τη γνώμη σου πρώτα απ'όλα για αυτόν τον αθλητή και επίσης
για το θέμα της παραπληροφόρησης σχετικά με το θάνατο του.
Μιχάλης: Με τον Baitollah έχω παίξει πάρα πολλούς αγώνες,
μέχρι πρόσφατα, που συγχωρέθηκε, Ήταν ένας άξιος αθλητής, ένα πολύ καλό
παιδί, ένα πολύ καλό παλικάρι, για μένα ήταν ένας από τους πολύ αγαπημένους
αθλητές. Έπαιζα μαζί του, είχαμε πολλά πάρε-δώσε, λέγαμε πολλά, είχαμε
μελλοντικά σχέδια και μιλάγαμε τι πρέπει να κάνουμε, όταν βγαίναμε μαζί και
τρώγαμε οπουδήποτε. Δεν το περίμενα να πάθει αυτό που έπαθε. Λοιπόν, όσον αφορά σε αυτά που λένε, είναι για μένα όλα μούφες. Το
παιδί έπαθε μία αρρώστια που λένε την παθαίνει ένας στο εκατομμύριο. Έπαθε
μία λοίμωξη στο αίμα, μολύνθηκε με λίγα λόγια, και μετά έπαθε μια άλλη ζημιά,
που άρχισαν και σπάγανε τα αγγεία, οι φλέβες. Αυτό δεν έχει να κάνει με τα
φάρμακα, ούτε να κάνει με αυτά που λέγανε ότι πήρε κάτι. Οι γιατροί δεν είπαν ακριβώς το τι είχε, αλλά ήταν μία σπάνια
αρρώστια. Αυτό μου είπαν και κοντινοί του άνθρωποι και φίλοι του, μία
σπάνια αρρώστια που βγαίνει μία στο εκατομμύριο. Λοιπόν, αυτό έχω να πω για τον
φίλο μου, να είναι ελαφρύ το χώμα που τον σκεπάζει, ήταν ένας άξιος αθλητής και
ένα πολύ καλό παλικάρι.
KM: Πολύ κρίμα.
Μιχάλης: Κρίμα γιατί είχε πολλά να δώσει το παιδί αυτό. Είχε πάρα πολλές αξίες και δυστυχώς χάθηκε έτσι απλά. Χάθηκε.
KM: Τι να πούμε, εντάξει. Θεός σχωρέστον.
Μιχάλης: Ο θεός να τον συγχωρέσει ακριβώς.
Με τον Baito Abbaspour
στο IFBB Mr. Europe Pro 2012.
KM: Τώρα, η ερώτηση που όλοι μου κάνουν. Τι θα κάνεις το 2016;
Μιχάλης: Λοιπόν, Κώστα μου, όπως είπα και αρχικά, το μόνο πράγμα που περιμένω
τώρα να είναι η καινούργια ανακοίνωση για τους αγώνες και το πρόγραμμα. Θα κάτσουμε κάτω,
εντάξει, έχω κάτι στο μυαλό μου κάποιους αγώνες να παίξω, δεν έχω ξεκαθαρίσει,
αλλά θέλω να δω πρώτα τους αγώνες που θα ανακοινώσουν, που θα βγούνε, θα κάτσω
με τον προπονητή μου, να μιλήσουμε, να δούμε ποιους αγώνες θα παίξουμε και να
τους ανακοινώσουμε όποτε κι αν είναι.
KM: Τώρα πως τα περνάς; Δηλαδή, εντάξει δεν είσαι σε προετοιμασία προφανώς,
αλλά όταν δεν είσαι σε προετοιμασία ας πούμε πες μας λίγο πως είναι η μέρα σου.
Μιχάλης: Κώστα μου, τελείωσα πριν μια βδομάδα όπου δούλευα κανονικά το
ταξί. Τελείωσε ποια το ταξί, έφυγε η σεζόν, πάμε για το χειμώνα. Η μέρα μου
καθημερινά είναι πάνω απ’ όλα με την οικογένειά μου, γιατί κακά τα
ψέματα με τη δουλειά το καλοκαίρι και το φόρτωμα προπόνησης δεν τους
έβλεπα όσο τους βλέπω τώρα. Τους
βλέπω όλη τη μέρα, τρώω καλά, πίνω καλά, βέβαια υγιεινά, αυτά που τρώμε
κανονικά, προπόνηση το βράδυ κανονικά, ασχολούμαι λίγο με το σπίτι, λίγο
περπάτημα, λίγο ψώνια, δηλαδή η μέρα μου γεμάτη. Δεν μπορώ
να πω ότι βαριέμαι, ότι δεν κάνω τίποτα. Ασχολούμαι με τα παιδιά μου, αυτά.
KM: Μάλιστα. Και γυμναστική κανονικά έτσι;
Μιχάλης: Γυμναστική κανονικότατα. Κάθε μέρα, πάμε κανονικά, κάθε βράδυ,
προπόνηση με τον προπονητή μου και όλα καλά.
KM: Ακολουθείς πάντα το ίδιο πρόγραμμα;
Μιχάλης: Εμένα είναι στάνταρ η προπόνησή μου, όπως έχουμε πει και σε
άλλες συνεντεύξεις μας, ότι το πρόγραμμα
ισχύει το ίδιο. Κυριακή έχω το ρεπό μου, Δευτέρα έχω τους ώμους, Τρίτη έχω πόδια
μπροστά, Τετάρτη έχω πλάτη, Πέμπτη έχω πίσω πόδια με γάμπες, Παρασκευή στήθος
κανονικά, και το Σάββατο τρικέφαλα/δικέφαλα. Κυριακή ξανά day off. Αυτά είναι,
δεν αλλάζει τίποτα. Το πρόγραμμά μου βγαίνει μια χαρά, σωστά βγαίνει, δόξα το
Θεό όλα καλά πάνε και πιστεύω ότι αυτή τη φορά που θα κάνουμε την προετοιμασία
για τον επόμενο αγώνα θα είναι Κώστα μου κορυφαία. Πρώτα να είμαστε καλά υγιείς
βέβαια γιατί αυτό μετράει, και να πάμε πολύ καλά.
KM: Θα είναι ακόμη καλύτερα, εννοείται!
Μιχάλης: Το πιστεύω.
KM: Μάλιστα, ωραία. Πες μας κλείνοντας τα άτομα που θέλεις να ευχαριστήσεις.
Μιχάλης: Λοιπόν, Κώστα μου, θα αρχίσω λίγο από τον προπονητή μου. Για έναν τόσο μεγάλο άνθρωπο
που μου στάθηκε και στα δύσκολα και στα εύκολα μαζί, ειδικά όπως αναφέραμε
προηγουμένως το τελευταίο στάδιο που είχα πάθει, και ήταν δίπλα μου πάντα,
μιλάμε το ένα ευχαριστώ δεν φτάνει. Θέλω λοιπόν να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ τον Δαυίδ
τον Μπαλάσα. Θέλω να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ στην οικογένειά μου, στην γυναίκα
μου, τα παιδιά μου που είναι δίπλα μου με στηρίζουν με αγαπάνε και τους αγαπάω.
Θέλω να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ στον Αλέκο Σιατραβάνη για όλα αυτά που
έχει κάνει για άλλη μία φορά, και εξακολουθεί να είναι μαζί μας και να μας
στηρίζει πάντα και γι’ αυτό όχι μόνο ένα ευχαριστώ, χίλια ευχαριστώ αξίζει αυτός
ο άνθρωπος. Ένα μεγάλο ευχαριστώ σε σένα Κώστα, το
Bodybuilders.gr γιατί έχεις
βοηθήσει πάρα πάρα πολλές φορές και πρέπει να το υπολογίσω και να το λέω πάντα.
Όσες φορές έχουμε έρθει Αμερική είσαι πάντα μαζί μου και αυτό εμένα με ευχαριστεί
πάρα πολύ που το λέω και θα το λέω πάντα, ότι στην Αμερική έχω έναν δεύτερο
αδερφό και είσαι εσύ.
KM: Σε ευχαριστώ, να είσαι καλά Μιχάλη μου.
Μιχάλης: Στο Βodybuilders.gr όπως και δήποτε, στους big fans τους μεγάλους είτε
Αμερική, είτε Αυστραλία, είτε σε όλη την Ευρώπη και στην Ελλάδα. Ένα μεγάλο
ευχαριστώ για το στήριγμα που μας δίνουνε, το κουράγιο που μας δίνουνε και πάμε
πάντα μπροστά. Ένα μεγάλο ευχαριστώ επίσης στον Mark της
Scitec Nutrition και ένα μεγάλο
ευχαριστώ επίσης στον Γιώργο τον Βυζανιάρη για όλη του τη βοήθεια. Και βέβαια ένα μεγάλο ευχαριστώ στην Scitec για το
συμβόλαιο και για αυτά όλα που θα κάνουμε. Αυτό Κώστα μου.
KM: Εύχομαι τα καλύτερα, πραγματικά είναι μεγάλη δουλειά αυτή που έγινε.
Μιχάλης: Μεγάλη δουλειά και πιστεύω Κώστα μου θα πάμε πολύ καλά. Γιατί για μένα, είχα μια άσχημη εμπειρία το ’15,
εύχομαι το ’16 να είναι ένας πιο ευνοϊκός χρόνος με πιο ευνοϊκούς αγώνες και να
έχουμε και νίκες πιστεύω. Θέλω να το λέω αυτό και πιστεύω. Αυτό Κώστα μου.
KM: Και κάτι άλλο που ήθελα να σε ρωτήσω πιο πριν. Μετά από τόσα χρόνια που
κάνεις αγώνες, από το 2003 νομίζω, και από το 2009 που είσαι στην
IFBB, η ενέργεια δηλαδή η
ψυχολογία η θετική, ο στόχος, παραμένει μέσα σου μεγάλος να ξαναπάς στο Olympia;
Μιχάλης: Κώστα μου, αυτό που είπες, θέλω. Θέλω έστω ακόμη μια φορά να παίξω ένα
Olympia αλλά δεν είναι όμως όπως πρώτα που έλεγα εγώ σώνει και καλά ήθελα να
παίξω στο Olympia. Αλλά θέλω να παίξω ένα ακόμη Olympia γιατί έχω και το πάθος,
έχω και το ζήλο και όλο αυτό το πείσμα, ότι ξέρω ότι μπορώ να πάω ακόμα να παίξω
Olympia. Και αυτό εμένα με ενθαρρύνει πάρα πολύ και μου δίνει κουράγιο και
δύναμη για να παίζω όσο τον δυνατόν πιο ψηλά. Έστω και στα 45 μου.
KM: Λογικό είναι να σε ρωτήσω τώρα, μετά από τόσα χρόνια, πόσο καιρό βλέπεις τον
εαυτό σου ακόμη να αγωνίζεται;
Μιχάλης: Αυτό Κώστα μου εξαρτάται βέβαια από την ψυχολογία του κάθε αθλητή. Εγώ
πιστεύω ότι έχω να δώσω ακόμα. Εγώ δεν μπορώ να διορίσω χρόνο και να σου πω είτε
ένα είτε δύο είτε πέντε. Εγώ θα παίξω για όσο νιώθω καλά. Μπορεί να είναι 2
χρόνια, μπορεί να είναι και 3, μπορεί να είναι και άλλα 5. Αλλά όσο νιώθω καλά
και νιώθω ότι πραγματικά μπορώ να δώσω κι άλλο, τότε θα πω ΟΚ. Αλλά όταν δεν
νιώθω καλά, και όταν βλέπω ότι δεν μπορώ να προσθέσω αυτό που θέλω να
δώσω, δηλαδή τότε κάνω κι εγώ τα κουμάντα μου. Αλλά αυτή τη στιγμή έχω ακόμα να
δώσω.
KM: Κι εγώ το πιστεύω, όλοι μας το πιστεύουμε.
Μιχάλης: Το αφήνουμε στον αέρα αυτό.
KM: ΟΚ, θα επανέλθουμε (γέλια).
Μιχάλης: Βεβαίως.
KM: Θα επανέλθουμε σε 2-3 χρόνια.
Μιχάλης: Γιατί όχι; Εδώ μου λέει ο Τζινίδης ο Μανώλης, λέει τώρα είμαστε
στα καλά μας. Τώρα θα παίζω συνέχεια αγώνες, μου λέει.
KM: Τρανταχτό παράδειγμα ο Μανώλης, έκανε comeback μετά από τόσα
χρόνια και δεν τον αναγνωρίζαμε στην σκηνή.
Μιχάλης: Μου λέει, ξέρεις πως νιώθω; Νιώθω σαν παιδάκι. Αν μου πεις
ετοιμάσου να παίξεις σε 2-3 αγώνες, θα παίξω, μου λέει, δεν χαμπαριάζω τίποτα.. Που τι σημαίνει; Είναι αυτό που λέω. Δεν έχει να κάνει με την ηλικία,
είναι το πως αισθάνεσαι. Αν αισθάνεσαι υγιής και καλά, και νιώθεις καλά, το
bodybuilding αυτό έχει να σου δώσει. Μπορείς να βγεις στα 60 σου να
κάνεις αγώνα αλλά να νιώθεις καλά όμως, έτσι; Να μην βγαίνεις πάνω και να
γίνεσαι ρεζίλι, να μην έχεις ένα όνομα και να λέει ο άλλος τι θέλεις αυτός στη
σκηνή. Το θέμα είναι να βγαίνεις πάνω και να λες ότι μπορώ να δώσω κι άλλο.
Όχι
να λες ότι εκεί που ξαφνικά ήσουν κορυφή και βλέπεις τον εαυτό σου ότι δεν
μπορείς να δώσεις άλλο και προσπαθείς με το ζόρι να βγεις στη σκηνή και να είσαι
ένα μάτσο χάλια και να λένε τι θέλει και παίζει σε αυτόν τον αγώνα. Δηλαδή από αστέρας που είσαι να παραμείνεις
αστέρας. Μην πέσεις, μην φοβάσαι τον εαυτό σου. Να
φύγεις με ψηλά το κεφάλι από τη σκηνή. Μην πας να
κάνεις κάτι που δεν μπορείς, που δεν θα το κάνεις σωστά, και βγεις τελείως μούφα
πάνω στη σκηνή και λένε τι έπαθε ο Κεφαλιανός και ο κάθε Κεφαλιανός. Αυτό που λέει
και ο προπονητής μου. Όταν τελειώνεις με την σκηνή, φεύγεις με ψηλά το κεφάλι.
Αυτό είναι το πιο
σωστό που πρέπει να κάνει ένας αθλητής. Να φεύγει με ψηλά το κεφάλι. Η γνώμη η
δικιά μου αυτή είναι.
KM: Μάλιστα, πολύ ωραία. Σε ευχαριστώ και πάλι
Μιχάλη μου για το χρόνο σου, και εύχομαι ότι το καλύτερο για το 2016.
Μιχάλης:Ευχαριστώ Κώστα μου, θα είμαστε
εδώ και θα ενημερώνουμε το fan club με όλα τα νέα.
Copyright 2015 - Bodybuilders.gr
Bodybuilders.gr - Η Μεγαλύτερη Ελληνική Ιστοσελίδα Για Bodybuilding & Fitness
Απαγορεύεται η αναδημοσίευση χωρίς τη γραπτή συναίνεση των υπευθύνων της ιστοσελίδας
