KΜ: Γειά σου Μιχάλη μου και
καλως όρισες για μία ακόμη φορά σε μια από τις πολλές συνεντεύξεις που
έχουμε κάνει μαζί για το
Bodybuilders.gr. Σ'ευχαριστώ πολύ που αφιερώνεις το χρόνο να μιλήσεις
προς όλους τους Έλληνες που αγαπούν το bodybuilding και ακολουθούν την
πορεία σου στο εξωτερικό.
Μιχάλης: Καλήσπέρα Κώστα μου, ευχαριστώ να΄σαι καλά.
ΚΜ: Θα ήθελα να κάνουμε μια ανασκόπηση του 2011 και να πάρουμε
τα πράγματα από την αρχή. Να πιάσουμε όλους τους αγώνες, από τον πιο
σημαντικό φετός μέχρι και το Olympia. Να πούμε λίγα λόγια για το πως τα
πέρασες, πως είδες τα πράγματα και τι σχόλια έχεις να κάνεις. Γιατί και
φέτος έκανες πάρα πολλούς αγώνες.
Μιχάλης: Ναι, σίγουρα..
ΚΜ: Λοιπόν, να ξεκινήσουμε από την Αυστραλία που ήταν το
μεγάλο γεγονός της χρονιάς ωπου πήρες και την πρόκριση για το Mr.
Olympia
κατακτώντας την 3η θέση στο
Australian Pro 2011. Πες μου εκείνη τη στιγμή
πως αισθάνθηκες που πήρες την πρόκριση για δεύτερη φορά;
Μιχάλης: Εντάξει εκείνη τη στιγμή η χαρά ήταν μεγάλη, όπως νομίζω
ο κάθε αθλητής θα χαιρόταν εκείνη τη στιγμή, έστω και τριάδα, γιατί και
η τριάδα ήταν νομίζω ένας πολύ σημαντικός αγώνας. Μεγάλος αγώνας βέβαια
το Grand Prix που έγινε στην Αυστραλία. Η συμμετοχή ήταν πάρα πολύ καλή,
για τριάδα νομίζω ήμασταν πάρα πολύ καλά κι έτσι για
δεύτερη φορά
προκριθήκαμε για το Mr. Olympia. Κοίτα νομίζω η χαρά όλων μας ήταν
μεγάλη και εμένα βέβαια αλλά και όλων των Ελλήνων.
ΚΜ: Για πες μου εκεί που ήσουν με τους αθλητές γνώρισες και
τον Dennis Wolf αρκετά καλά απ'οτι μου είπες. Πως σου φάνηκε;
Μιχάλης: Για μένα ο Dennis Wolf είναι ένας αξιόλογος αθλητής, ένα
πολύ καλό παιδί, με μεγάλη προσωπικότητα - για μένα. Το μόνο που έχω να
πω ότι είναι ένα πολύ σεβαστό παιδί, είναι χαμηλών τόνων, σέβεται αυτά
που κάνει, σέβεται τους αθλητές γύρω του. Πιστεύω ότι είναι ένα πολύ
καλό παιδί και πολύ καλός αθλητής, για μένα.
Επί Σκηνής Με Τον
Dennis Wolf Στην Αυστραλία Λίγη Ώρα Πριν Την
Πρόκριση
ΚΜ: Στην Αυστραλία η διοργάνωση πως είναι σε σχέση με άλλες
χώρες, σας προσέχουν πολύ απ''οτι γνωρίζω, σωστά;
Μιχάλης: Η διοργάνωση στην Αυστραλία, έχω να το λέω, πάντα είναι
εξαιρετική. Αυτή η τελευταία που έγινε που πήγα το 2011, νομίζω πως ήταν
1ον από τις πολύ καλές εμφανίσεις που έχουμε κάνει εκεί πέρα και 2ον
ήταν και πολύ καλή η οργάνωση. Δηλαδή ήταν στυλ σαν expo ας πούμε, σαν
να ήταν ένα μικρό Arnold Classic. Αλλά πολύ καλή οργάνωση και γενικά και
η σκηνή ωραία, και το κοινό ήταν πολύ ζεστό, θερμό, ήταν όλα πολύ καλά.
ΚΜ: Ο Tony ο διοργανωτής σας προσέχει πολύ, έτσι δεν είναι;
Μιχάλης: Ο Tony είναι για μένα πάρα πολύ καλός και πολύ
σωστός επαγγελματίας. Κάνει πολύ καλά τη δουλειά του. Δηλαδή: οργάνωση
φοβερή στα ξενοδοχεία μας, με τα φαγητά μας, με το ένα με το άλλο, με το
γυμναστήριό του, με τα πάντα του. Δηλαδή εγώ πιστεύω ότι είναι από τις
πολύ καλές οργανώσεις που κάνει ο Tony.
KM: Από ότι μου ‘χεις πει σας έχει φαγητά έτοιμα, οτι
χρειάζεστε πάντα, έτσι δεν είναι;
Μιχάλης: Ναι, δηλαδή αυτό δεν το έχω δει πουθενά,
ειλικρινά Κώστα, να σου χτυπάν την πόρτα και να σου φέρνουν τα φαγητά
σου. Δηλαδή ανά τρεις ώρες υπήρχε φαγητό. Είτε στο γυμναστήριό του που
πηγαίναμε είτε στο ξενοδοχείο, μας τα έστελνε με τα παιδιά που κάνουν
την οργάνωση. Ερχόταν μας έπαιρνε από το ξενοδοχείο, πηγαίναμε στο
γυμναστήριο, από το γυμναστήριο πηγαίναμε κάπου αλλού για να μιλήσουμε,
οπουδήποτε δηλαδή, ήταν ο άνθρωπος πολύ οργανωμένος. Και μπράβο του,
συγχαρητήρια γι’ αυτό.
ΚΜ: Μετά από την Αυστραλία, πήγες κατευθείαν στην
Αγγλία για το
British Grand Prix 2011. Πως ανταπεξήλθες σε τόσο μεγάλο
ταξίδι και απ'οσο θυμάμαι λίγες ώρες μετά την άφιξη σου στο Λονδίνο
ανέβηκες και πάλι στη σκήνη και σε πολύ καλή φόρμα μάλιστα.
Μιχάλης: Ναι, μετά νομίζω από μία εβδομάδα. Μεσολαβήσανε
και πολλά, δηλαδή έκατσα παραπάνω στην Αυστραλία, πήγα στην πεθερά μου
έμεινα εκεί πέρα για λίγο, μετά να φύγω από κει πολλές ώρες πτήση στο
αεροπλάνο, και μετά στο καπάκι παίζω για την Αγγλία, ήταν μεγάλη υπόθεση
και νομίζω ότι βγήκα σούπερ. Αν όχι βέβαια 100%, έπιασα ένα 90% και
νομίζω πήγα πολύ καλά.
ΚΜ: Ναι και βγήκες πέμπτος.
Μιχάλης: Ναι, βγήκα πέμπτος με νικητή τον Branch.
ΚΜ: Α, μπράβο ναι. Για πες μου για τον Branch Warren, ποια
είναι η γνώμη σου;
Μιχάλης: Επίσης ο Branch είναι πολύ καλός αθλητής, τον έχω
γνωρίσει, έχουμε μιλήσει πάρα πολύ, δηλαδή είναι για μένα πάρα πολύ
καλός αθλητής και αυτός. Αξιόλογο άτομο, πολύ καλός αθλητής. Επίπεδο
πάνω απ’ όλα, και πιστεύω ότι ο Branch έχει πολλούς fan στον κόσμο και
αυτό μετράει πάρα πολύ γι΄ αυτόν. Είναι πολύ καλό παιδί μπορώ να πω.
Δηλαδή δεν είχα κανένα πρόβλημα μαζί του και για μένα είναι ένας πολύ
καλός αθλητής.
ΚΜ: Πιστεύεις ότι άξιζε να κερδίσει;
Μιχάλης: Τώρα κοίταξε, το αν άξιζε να κερδίσει δεν το γνωρίζω
πάρα πολύ καλά εγώ. Δεν είμαι στη θέση να το πω αυτό. Αυτό θα το πουν
κάποιοι άλλοι, εντάξει; Άλλοι έλεγαν ότι δεν αξίζει να το πάρει, άλλοι
έλεγαν ότι άξιζε να το πάρει. Τώρα, εντάξει. Εκεί δεν μπορώ να πάρω
θέση. Η αλήθεια να λέγεται. Αλλά αυτό το ξέρουν κάποιοι άλλοι, βέβαια.
Ήταν 50-50, άλλοι έλεγαν ότι έπρεπε να το πάρει, και άλλοι έλεγαν ότι
όχι, δεν έπρεπε να το πάρει. Αυτό έχω να πω εγώ.
ΚΜ: Μεταξύ της πεντάδας που ήταν ο Ronnie Rockel, ο Branch
Warren, o Rolley και ο Johnnie Jackson πιστεύεις ότι εσύ άξιζες μία –
δύο θέσεις παραπάνω;
Μιχάλης: Εγώ πιστεύω ότι άξιζα κάτι παραπάνω, αν όχι για
πεντάδα αλλά τουλάχιστον μέχρι τριάδα ήμουν άνετα. Δηλαδή εκεί
παιζόμουν. Εγώ δεν θέλω να είμαι πλεονέκτης ούτε να τα παραλέω τα
πράγματα, αλλά νομίζω ότι άξιζα δύο θέσεις παραπάνω καλές, και όχι εκεί
που βρέθηκα. Τώρα όσο για τον πρώτο και τον δεύτερο εκεί παίζονται άλλα
παιχνίδια, άλλα αυτά ξέρουμε η πολιτική πως είναι, δεν θέλω να λέω γιατί
ο Branch Warren είναι ένα μεγάλο όνομα, κακά τα ψέματα. Και αυτή τη
στιγμή όταν παίζει ένα μεγάλο όνομα είναι νομίζω σεβαστό από όλους μας.
Ό,τι και να κατέβει, είναι ένα όνομα. Είχε κερδίσει ένα Arnold Classic,
κακά τα ψέματα είναι μεγάλος αθλητής. Η αλήθεια να λέγεται.
Comparison
Στο Βρετανικό Grand Prix
ΚΜ: Μετά την Αγγλία λοιπόν, γύρισες πίσω στην Κω και μετά από
λίγες εβδομάδες έφυγες πάλι για τον
αγώνα της FIBO στη Γερμανία.
Μιχάλης: Ναι..
ΚΜ: Και ξέρουμε ότι έχεις μια ιδιαίτερη σχέση με τους
Γερμανούς, έτσι;
Μιχάλης: Μπορώ να πω ότι έχουμε πολύ καλή σχέση. Είναι big
fan που λέnε οι Γερμανοί για μένα και επίσης κι εγώ γι’ αυτούς. Έχω
δώσει τον καλύτερό μου εαυτό, τότε στο Πανγερμανικό και στο Γερμανικό
που είχα παίξει. Τις καλύτερες εντυπώσεις έχουν οι Γερμανοί για μένα και
επίσης γι’ αυτούς έχω εγώ. Δηλαδή με αγαπάνε και τους αγαπώ πάρα πολύ,
αυτό είναι δηλαδή… πραγματικά.
ΚΜ: Η Γερμανία βέβαια όπως όλοι ξέρουμε είναι κορυφή στο
bodybuilding στην Ευρώπη.
Μιχάλης: Έχω να το λέω, μετά την Αμερική, έρχεται νομίζω η
Γερμανία δεύτερη στο bodybuilding, σε δύναμη. Και νομίζω είναι σεβαστό
από όλο τον κόσμο. Έχει βγάλει αξιόλογους αθλητές, κακά τα ψέματα, όπως
ο Dennis Wolf, Markus Ruhl, o Ronny Rockel και Dennis James. Γιατί
νομίζω μίλαγε και τα γερμανικά και έχει κάνει και στη Γερμανία. Επίσης
σαν τέταρτος ή πέμπτος είμαι εγώ που έχω παίξει στη Γερμανία γι’ αυτό
και με εκτιμούν πάρα πολύ. Δηλαδή όσους έχουν κατεβάσει αθλητές για τη
Γερμανία, είναι όλοι αξιόλογοι. Το πιστεύω δηλαδή αυτό και το βλέπω πάρα
πολύ.
ΚΜ: Πως ήταν στη Γερμανία; Πάλι βγήκες πέμπτος νομίζω.
Μιχάλης: Ε εντάξει εκεί πέρα δεν μπορώ να πω ότι τα
πράγματα πήγαν τόσο καλά. Σαν οργάνωση είναι άριστα, πέρασα πάρα πολύ
καλά κι εκεί, δεν μπορώ να πω. Οι Γερμανοί με ενθάρρυναν και μου έλεγαν
τα καλύτερά τους λόγια. Σχετικά με τον αγλωνα τώρα πίστευα ότι κι εκεί
ήμουν σε καλύτερη θέση μπορώ να πω. Γιατί παίξαμε σχεδόν με τους ίδιους
αθλητές πάλι. Πιστεύω ότι και εκεί πέρα ήμουν μέχρι τριάδα-τετράδα
τουλάχιστον!
ΚΜ: Το αθλητικό expo της Fibo πως σου φάνηκε σε σχέση με τα
αντίστοιχα Αμερικάνικα;
Μιχάλης: Οργάνωση φοβερή, δεν μπορώ να πω. Εγώ το είχα δει
πρώτη φορά αυτό το πράγμα, φοβερή οργάνωση, μεγάλη η FIBO, πολύς κόσμος,
πολλά περίπτερα, πολλοί, πάρα πολλοί αθλητές, και από την Αμερική, και
γενικά από όλη την Ευρώπη. Γνωρίσαμε πολλά άτομα, μας γνώρισαν επίσης κι
εκείνοι. Γενικά ήταν πολύ καλά, δεν μπορώ να πω.
Φωτογράφιση Με Το
Team-Andro.com Μια Μέρα Μετά Τον Αγώνα Στη
Γερμανία
ΚΜ: Μάλιστα. Να αναφέρουμε οτι σε λίγες μέρες θα πας στη
Γερμανία για guest posing. Πες μας πως προέκυψε και πότε θα είναι.
Μιχάλης: Η Susanne Bock εκεί μου έκανε πρόσκληση να πάω
στη Γερμανία να παίξω ένα guest pose εκεί πέρα, γιατί έχει πάλι κάτι
τοπικά και με κάλεσαν εμένα και τον Ronnie Rockel. Θα είμαστε εκεί να
κάνουμε ένα guest pose, να είμαστε πάλι εκεί με τον κόσμο να μιλήσουμε,
να πούμε πέντε πράγματα. Αυτό για μένα είναι τιμή που με καλούνε, γιατί
οι Γερμανοί είναι άνθρωποι που ξέρουν να εκτιμούν αθλητές. Και επίσης
πρέπει να δώσουμε κι εμείς τον καλύτερό μας εαυτό. Γιατί με περιμένουν
και μου έχουν πει τα καλύτερα, δηλαδή με έχουν για πρότυπο εκεί σαν να
είμαι όλο τον χρόνο σε full condition λένε. Όπως μου είπε και ο Αλμπερτ
Μπούσεκ, «σε θέλω να είσαι σε full form, good conditioning και να κάνεις
guest pose σε καλή φόρμα, που πιστεύω ότι θα την έχεις». Και έτσι θέλω
να δώσω τον καλύτερό μου εαυτό πάλι.
ΚΜ: Οπότε τώρα δεν πολυτρώς..;
Μιχάλης: Τώρα ψιλοτρώω λίγο παραπάνω από αύριο λέω να κάνω
λίγο δίαιτα να κόψω λίγο τα πολλά πολλά για να μπορούμε να βγούμε
εμφανισιακά καλύτερα πάνω και να είμαστε καλύτερα. Όχι να είμαι στο 100%
αλλά να είμαι γύρω στο 70%.
ΚΜ: Δηλαδή πόσο, 125 κιλά;
Μιχάλης: Όχι 125, πιστεύω στα 118-119 κιλά. Εκεί θα
είμαστε.
ΚΜ: Μπράβο, ωραία. Να προχωρήσουμε να πούμε ότι μετά τη
Γερμανία ξεκουράστηκες ένα-ενάμιση μήνα έτσι;
Μιχάλης: Ε ναι μετά τη Γερμανία ξεκουράστηκα ένα-ενάμιση
μήνα και μετά παίξαμε για τη Νέα Υόρκη. Το
New York Pro
2011, που για μένα
ήταν ένας πολύ σημαντικός αγώνας νομίζω και εκεί μπορώ να πω η θέση μου
ήταν πολύ καλή. Έπαιξα στη Νέα Υόρκη για δεύτερη φορά. Την πρώτη φορά
είχα παίζει πρώτα Αυστραλία και μετά έπαιξα Νέα Υόρκη και βγήκα 11ος αν
δεν κάνω λάθος, το 2009. Και τώρα το 2011, κατατάχθηκα στην 6η θέση.
Νομίζω πως ήταν ένα σημαντικό προβάδισμα για μένα, από την 11η θέση να
βρεθώ στην 6η θέση με αξιόλογους αθλητές πάλι, με μεγάλα ονόματα, και
μπορώ να πω ότι ήμουν ευχαριστημένος, και η φόρμα μου ήταν πάρα πολύ
καλή. Για τη Νέα Υόρκη, δεν μπορώ να πω, εκεί ήμουν όντως
ευχαριστημένος.
ΚΜ: Ήσουν λίγο κουρασμένος από ό,τι θυμάμαι.
Μιχάλης: Στη Νέα Υόρκη, όχι οτι ήμουν κουρασμένος...είχα
πάθει ένα ψιλοκρύωμα, όταν είχα παίξει σε ένα guest στην Κρήτη. Είχα
πάρει μία ίωση στο στομάχι που αυτή με ταλαιπώρησε 4-5 μέρες. Λίγο το
στομάχι και συχνά στην τουαλέτα, αυτό με εξάντλησε λίγο παραπάνω. Έπαθα
σαν αφυδάτωση μπορώ να πω. Και αυτό όντως με έριξε λίγο, αλλά ευτυχώς
την τελευταία στιγμή το καταφέραμε, το σώσαμε το πράγμα κάπως. Ευτυχώς,
πήγαν όλα καλά. Δεν ήμουν μπορώ να πω σε κατάσταση 100% αλλά τουλάχιστον
μπορώ να πω ότι βγήκα πάνω και το πάλεψα και ήμουν σωστά. Όχι όπως
έπρεπε, αλλά νομίζω το καταφέραμε. Που πιστεύω ότι αν δεν πάθαινα αυτό,
ίσως να ήμασταν και σε καλύτερη μοίρα.
ΚΜ: Θα ‘χες πιάσει πεντάδα πιστεύεις;
Μιχάλης: Ε ναι, πεντάδα σίγουρα. Θα ήμουν πιστεύω σε μία
θέση πιο ψηλά.
ΚΜ: Και μετά την επιτυχία στο New York Pro, πέρασαν 4 μήνες
σκληρής προετοιμασίας για το φετινό Olympia. Πες μας λίγα πράγματα πάλι
για το πως πέρασαν αυτοί οι μήνες και αν άλλαξες κάτι.
Μιχάλης: Μετά τη Νέα Υόρκη, πιστεύω σε όλη μου τη ζωή ότι
δεν έχω ξαναδεί τον εαυτό μου τόσο πολύ καλά, Κώστα μου. Η αλήθεια να
λέγεται. Δηλαδή είχα βάλει καλές μάζες, ένιωθα πάρα πολύ καλά,
αισθανόμουν πάρα πολύ καλά δηλαδή και σωματικά και ψυχικά δηλαδή μπορώ
να πω, γιατί δεν είχα άλλους μπροστά μου αγώνες ώστε να είχα το άγχος
όπως είχα το 2010 αν θυμάσαι καλά, που ήμουν αγώνα σε αγώνα, άντε να
περάσω, άντε να μπω στην τριάδα, άντε, άντε, άντε..! Αυτό, ξέρεις, η
αλήθεια είναι πως με γονάτισε λίγο. Έλεγα να πάω να περάσω, να μην
περάσω, δεν ξέρω που θα βρεθώ, και όσο να ‘ναι υπήρχε άγχος. Και όντως
αυτό με έτρωγε το 2010. Και εν τέλει δεν πέρασα.
Ενώ φέτος είχα εξασφαλίσει το Olympia με λίγα λόγια με τον πρώτο μου
αγώνα στην Αυστραλία, και ίσως αυτό μου έδωσε μεγαλύτερη ανακούφιση
εμένα. Εκεί ήμουν σωματικά και ψυχικά πολύ καλύτερα. Δηλαδή έλεγα τώρα
αν δεν μπω δεν με νοιάζει.
Comparison
Με Craig Richardson Και
Khalid Almohsinawi Στο Φετινό
New York Pro
Εγώ θέλω να δίνω καλές παρουσιάσεις σε κάθε αγώνα που θα κάνω, καλές
εμφανίσεις, να έχουν να λένε, και τα περιοδικά και όλοι αυτοί που μας
παρακολουθούν τελοσπάντων, τα καλύτερα λόγια, και προσπαθούσα να βγαίνω
καλύτερα κι έτσι είχα μετά τέσσερις μήνες σχεδόν, τρεισήμισι μήνες μετά
τη Νέα Υόρκη, να κάνω ένα πολύ σούπερ πρόγραμμα, με καλή διατροφή, με
καλή προπόνηση, με καλή διάθεση μπορώ να πω, με όλα μου, δεν είχα άγχος
για τίποτα. Και νομίζω για το Λας Βέγκας που έπαιξα φέτος το 2011, ήταν
ένας αγώνας δηλαδή για μένα ο κορυφαίος. Είχα πιάσει τοπ φόρμα, έχουν να
το λένε όλοι και έπρεπε να είμαι στην δεκάδα, κακά τα ψέματα.
ΚΜ: Για πες μου τώρα, δεν έχεις ξαναπεί έτσι δημόσια για το
Λας Βέγκας πως πήγαν τα πράγματα στο Olympia. Ενώ περιμέναμε να μπεις
έστω στη 15άδα ή στη 10άδα που λέγαμε, βρέθηκες εντελώς εκτός, όπως και
το 2009.
Μιχάλης: Ξέρω πολύ καλά τον εαυτό μου και δεν θέλω να λέω
πράγματα και να υπερβάλλω. Αλλά τουλάχιστον για το
Mr. Olympia 2011, ήξερα τον εαυτό
μου ότι είχα υπερβεί πάνω από τα όριά μου, δηλαδή είχα κάνει τόσο μεγάλη
άνοδο και στα κιλά μου, και σαν ποιότητα, και πίστευα, ειλικρινά το λέω
μέσα από την ψυχή μου, ότι θα μπω στην 10αδα και όχι 15άδα. Έλεγα άντε
στην εσχάτη να βγω 11ος ή 12ος το πολύ πολύ, αλλά εγώ έλεγα όχι Michael
είσαι μέχρι δεκάδα.
Και δεν το είπα μόνο εγώ, το έλεγε σχεδόν όλος ο κόσμος και το πίστεψαν
και στην Αμερική και το γράψανε ακόμα και στο FLEX το περιοδικό που
έβγαλαν προγνωστικά και είπαν ποιος θα είναι στην 10άδα μέσα. Και προτού
φύγω για την Ισπανία, μου λέει ο προπονητής μου έλα να σου δείξω ένα
περιοδικό με τα προγνωστικά της Αμερικής και τι λένε τα περιοδικά για
σένα και με είχαν κατατάξει στην 9η με 11η θέση. Γι’ αυτό και το
πιστεύαμε όλοι. Εγώ δηλαδή το πίστευα.
Μετά την 6άδα, σχεδόν αυτούς που έπαιξαν
μαζί μου τους είχα κερδίσει όλους. Ειδικά, εντάξει, να μην λέω τα
ονόματα, αλλά εσύ γνωρίζεις πάνω κάτω ποιους είχα κερδίσει. Και δεν
περίμενα εγώ αυτούς που είχα κερδίσει να έχουν βρεθεί πιο ψηλά από
εμένα. Εκεί έπαθα λίγο σοκ εγώ. Να μην τους είχα κερδίσει θα έλεγα
εντάξει Michael, μην μιλάς γιατί δεν σε παίρνει, γιατί όντως σε έχουν
κερδίσει σε όλους τους αγώνες. Αλλά κάποια άτομα που είχαν περάσει στην
9αδα, στην 8αδα και στην 7άδα, ε τους είχα κερδίσει, τι να κάνω. Και
είναι γνωστό.
ΚΜ: Ναι το θυμάμαι.
Μιχάλης: Το θυμόμαστε. Γι’ αυτό έμεινα λίγο άφωνος, είχα
πάθει σοκ. Εντάξει, έλεγα οκ όχι στην 10άδα, όχι στην 11άδα, όχι στην
12άδα αλλά εκτός 15άδας, νομίζω ήταν υπερβολικό έτσι, δεν ήταν;
ΚΜ: Και όχι μόνο αυτό αλλά μπήκαν αθλητές που δεν το
περίμεναμε καθόλου.
Μιχάλης: Ακόμη και στην Ελλάδα που μιλάμε, ακόμη και στην
Αμερική, ακόμη και το περιοδικό που είχε βγάλει τα προγνωστικά προτού
γίνει το Olympia λέγανε το ποιος θα είναι μέσα στην 10άδα. Δεν πιστεύω
να είναι τόσο πολύ πίσω αυτοί οι άνθρωποι και να βγουν τόσο λάθος. Έτσι
το πιστεύω εγώ δηλαδή. Αυτό είναι αλλουνού παππά Ευαγγέλιο. Εγώ
στεναχωρήθηκα πάρα πολύ γιατί μου άξιζε καλύτερη θέση ειδικά για το Λας
Βέγκας. Αυτό έχω να πω.
Ο Μιχάλης Κεφαλιανός Στη 2η
Συμμετοχή Του Στο Mr. Olympia
ΚΜ: Σίγουρα, όλοι συμφωνούμε με αυτό. Μετά το Λας Βέγκας
απευθείας Ινδία. Ένας ξεχωριστός αγώνας, μοναδικός, που δεν έχει
ξαναγίνει. Πες μου τις εντυπώσεις σου και τις σκέψεις σου, εκτός απο τη
θέση, για τη διοργάνωση του Sheru Classic 2011.
Μιχάλης: Να μιλήσουμε πρώτα από όλα για τη διοργάνωση του
Sheru. Αυτός ο άνθρωπος για μένα Κώστα μου, έχω να το λέω, δεν έχω δει
στη ζωή μου καλύτερη διοργάνωση. Δηλαδή ο άνθρωπος με λίγα λόγια ήταν
θεός σε όλα του. Τα εισιτήρια που μου άλλαξε, που πλήρωσε έξτρα
εισητήρια για μένα, να με καλέσει, να μου παρέχει τα πάντα, να μου ‘χει
συνοδό, διοργάνωση φοβερή, ξενοδοχείο φοβερό, φαγητά καθημερινά ανά
τρεις ώρες, ό,τι θέλαμε! Είχαμε δηλαδή επιλογές. Είχαμε κοτόπουλο,
είχαμε φιλέτο μοσχάρι, είχαμε ρύζι, είχαμε πατάτα, είχαμε ομελέτα,
είχαμε τα πάντα, ανά τρεις ώρες.
Μας έπαιρνε τηλέφωνο και μας έλεγε τι θέλετε παιδιά, το ένα και το άλλο.
Και σαν οργάνωση φοβερός. Δηλαδή δεν έχω δει καλύτερο σύστημα οργάνωσης
μπορώ να πω και καλύτερο από το Λας Βέγκας. Σόρυ αλλά η πραγματικότητα
αυτή είναι. Εγώ πραγματικά δεν το περίμενα αυτό για την Ινδία. Και όχι
μόνο, αν ρωτήσεις όλους τους αθλητές όπως ο Dennis Wolf που έμεινε
ξετρελεμένος. Ο Jay Cutler έμενε να φανταστείς δύο εβδομάδες παραπάνω. Ο
Victor Martinez επίσης τρελάθηκε. Είχαμε ένα meeting κάτω και μιλάγαμε,
ο Toney Freeman, ήταν ο Victor Martinez, ο Jay Cutler, ο Dennis Wolf κι
εγώ. Όλοι αυτοί που καθήσαμε κάτω και μιλάγαμε μετά όλοι είχαν να πουν
τις καλύτερες εντυπώσεις γι’ αυτόν τον άνθρωπο για τη φοβερή οργάνωση.
Ήταν, Κώστα, μιλάμε τέλεια όλα. Τέλεια όλα.
ΚΜ: Είναι αλήθεια ότι είχατε από ένα βοηθό ο καθένας;
Μιχάλης: Ναι αυτό που λέγαμε, είχε προτείνει ο Sheru η
κάθε αθλήτρια και ο κάθε αθλητής επαγγελματίας, να έχει το βοηθό του.
Είχα εγώ ένα παιδί που ερχόταν στο δωμάτιό μου συνέχεια, που μου έφερνε
το φαγητό μου, που ερχόταν να πάρει τα πράγματά μου, να με πάρει
τηλέφωνο να μου πει την τάδε ώρα έχουμε meeting, τάδε ώρα έχουμε να πάμε
εκεί, να πάμε στο expo έχουμε να πάμε από δω από κει. Ερχόταν με
έπαιρνε, με φώναζε ότι τάδε ώρα θα έρθω να σε πάρω από το δωμάτιο να
πάμε κάτω, δηλαδή τέτοια οργάνωση Κώστα είχα πάθει σοκ. Φοβερή. Δηλαδή
όλοι είχαν να το πούνε.
ΚΜ: Ναι και το ίδιο έλεγαν και στις ξένες ιστοσελίδες όπως το
Muscular Development, ότι η διοργάνωση ήταν εξαιρετική.
Μιχάλης: Στο μεταξύ τα φαγητά ήταν τόσο άριστα και τόσο
περιποιημένα και τόσο καλά για τους αθλητές, με τα νεράκια τους με το
ένα με το άλλο, δηλαδή δεν μας έλειπε τίποτα. Όπως το λέω. Τίποτα.
Δηλαδή μπράβο του και συγχαρητήρια σε αυτόν τον άνθρωποι και μου είπε
ότι «για του χρόνου είσαι από τώρα καλεσμένος.»
ΚΜ: Μπράβο, συγχαρητήρια, πολύ ενθαρρυντικό να ακους τέτοια
λόγια.
Μιχάλης: Ο Sheru έμεινε πολύ ευχαριστημένος και μου είπε
οτι "ο κόσμος είναι πολυ fan για σένα". Μετά τον αγώνα κάναμε ένα πάρτι
μεγάλο, το gala που λέμε, και έγινε ο χαμός, χορέψαμε και χορό μετά,
περάσαμε πάρα πολύ καλά
ΚΜ: Περάσατε πολύ καλά δηλαδή..!
Μιχάλης: Ήμουν μαζί με τον Flex Wheeler, ήταν μαζί και ο
Shawn Ray, ήταν ο Steve από τη Νέα Υόρκη και καθόμασταν όλοι μαζί εκεί
πέρα σε έναν καναπέ και πίναμε το ποτό μας τελοσπάντων εκεί πέρα και
μιλάγαμε. Και μου λέει, έκατσε μαζί μου και ο αυτός και μου λέει «Θέλω
να μιλήσουμε». Γιατί έκατσα και είπα ρε παιδί μου πραγματικά αν υπάρχει
κάποιο πρόβλημα με μένα, αν βρίσκουν κάτι λάθος..και μου λέει δεν φταίει
κάτι απλώς έτυχε να παίξεις με τα άτομα που έπαιξαν στο Λας Βέγκας.
Τίποτα παραπάνω. Και είχε δίκιο ο άνθρωπος. Και μου το είπε και ο Στιβ
και ο Shawn Ray. Μου λέει έχεις βελτιώσει πάρα πολύ καλά, και το τοπικό
σου ποζάρισμα αλλά πιο πολύ μετράει είναι το comparison και μου λέει
έχεις ξεφύγει πάρα πολύ. Καμία σχέση από παλιά. Έχεις βελτιωθεί πάρα
πολύ και είσαι πολύ καλός. Δεν φταις για αυτή τη θέση που πήρες με
τίποτα, στο εγγυώμαστε ξεκάθαρα. Απλώς μου λέει, είναι τα άτομα που
βγήκαν από το Λας Βέγκας, βγήκαν κι εδώ.
ΚΜ: Καταλάβαμε.
Μιχάλης: Με λίγα λόγια, Κώστα μου, όλα καλά.
Στη Σκηνή Του
Sheru Classic 2011
ΚΜ: Ναι, και μετά την Ινδία πήγες στην Ισπανία.
Μιχάλης: Και εκεί ήταν τα χειρότερά μου…
ΚΜ: Ήταν η αντίθεση έτσι;
Μιχάλης: Ήταν Κώστα μου η μεγάλη διαφορά. Από πού να πιάσω
και από πού να τελειώσω. Δηλαδή, οργάνωση στο λέω από τώρα, μηδέν. Όταν
πήγαμε εκεί με την Ελένη και τον Αλέκο, πήγαμε χωρίς φαγητά γιατι μας
είχανε πει από δω οτι θα έχουν μπουφέ με κοτόπουλα, ρύζι, ότι θέλετε και
το ένα και το άλλο. Φεύγοντας εγώ από δω είχα πάρει τα φαγητά μου μέχρι
το αεροπλάνο για να φτάσω μέχρι την Ισπανία. Και ξυπνάω, Κώστα μου, το
πρωί και τι βλέπω. Ένα ρύζι βραστό, μιλάμε αυτό με τους σπόρους, μιλάμε
αυτό το καφέ το ρύζι και πατάτα βραστή.
Ούτε κοτόπουλα, ούτε μπιφτέκια, ούτε κρέας, ούτε γαλοπούλες και τίποτα
και βλέπω έναν μπουφέ άδειο. Και πλακώνομαι το πρωί και τρώω λίγο ρύζι
και πατάτα και μένω πεινασμένος από το πρωί, μέχρι να πάμε για ψώνια και
να γυρίσουμε, και το δεύτερο γεύμα το έκανα στις 2.30 το μεσημέρι. Όλοι
οι αθλητές είχαν να κάνουν παράπονα. Μέχρι και ο Γκασπάρι φώναζε «where
is the chicken?» Η κοπέλα αυτή η οργανώτρια εκεί η Στεφανί είχε
τρελαθεί. Άκουγε πολλά παράπονα από όλους τους αθλητές που δεν είχαν
φάει τίποτα. Και σου λέει «που είναι οι μπουφέδες» που λέγανε με τα
κρέατα, με τα ρύζια, με τα κοτόπουλα, τις πατάτες και το ένα και το
άλλο;
Και όλοι τρέχανε στα σουπερ μάρκετ να ψωνίσουν να πάρουν ρύζια να πάρουν
πατάτες και κοτόπουλα και τα βράζαμε με το φούρνο μικροκυμάτων. Δηλαδή
αίσχος. Μετά από όλα ήταν ο αγώνας, πέρα από την κούραση, πέρα από το
ότι δεν είχα γεμίσει καλά… όχι μόνο εγώ, όλοι οι αθλητές. δηλαδή όλοι
τους άκουγες κάτω στο σαλόνι στο ξενοδοχείο να παραμιλάνε. Και «που
είναι το φαγητό» και «τι ρεζιλίκια είναι αυτά», και όλοι τρέχανε να
πάρουν στο σούπερ μάρκετ κρέατα και ρύζια.
Δηλαδή και μετά που τα έμαθε η Στέφανι και ο Ραφαήλ πήρε τηλέφωνο και
τον γράψανε. Σε όλους τους αθλητές είπαν ό,τι παράπονο έχετε να το
γράψετε σε εμάς ότι το ξενοδοχείο δεν είναι καλό, ώστε του χρόνου να
μην γίνει στο ίδιο ξενοδοχείο. Και τους πήρε τηλέφωνο ο Ραφαήλ και τους
είπε τι πράγματα είναι αυτά με τους αθλητές δεν υπάρχουν φαγητά να φάνε
οι άνθρωποι αύριο έχουν αγώνα, έπρεπε να τρώνε ανά τρεις ώρες, και δεν
υπάρχουν φαγητά. Και λέει, ούτε νοιαστήκαν για τίποτα και την άλλη μέρα
το πρωί τα ίδια που είχαμε τον αγώνα δηλαδή.
ΚΜ: Εκτός από τα φαγητά και την κακή οργάνωση του ξενοδοχείου,
ο αγώνας σαν
πρώτο Arnold Classic στην Ευρώπη πως ήταν;
Μιχάλης: Σαν expo ήταν πολύ καλή, το κτίριο, δηλαδή τα
περίπτερα μέσα ήταν καλά. Σε αυτά ήταν πολύ καλά. Είχαμε μετακινήσεις
καλά με το λεωφορείο, μας πήγαιναν μας έφερναν, το ξενοδοχείο ήταν πολύ
καλό 5 αστέρων, πολύ καλό καθαρό αλλά σου είπα για τους αθλητές δεν
φτάνει μόνο αυτό. Τους αθλητές τους ενδιέφερε να ήταν σε ένα δωμάτιο να
κοιμόντουσαν και να είχαν τα φαγητά τους. Δεν τους ενδιαφέρει να είναι
το λουξ το ξενοδοχείο, ούτε να βλέπει καλή θέα. Τον ενδιαφέρει να έχει
φαγητό ανά δύο ώρες, να τρώει και να ξεκουράζεται, και όχι να είναι μέσα
στο άγχος, να λέει τι να φάω τώρα, και να πηγαίνω στο σούπερ μάρκετ και
να μην τα βρίσκω όλα, και να έρχομαι πίσω και να ψάχνω φούρνο
μικροκυμάτων να βράσω το κοτόπουλο και το ρύζι και να περιμένουν οι
άλλοι στην ουρά. Κατά τα άλλα μπορώ να πω ότι ήταν καλά.
Ο Μιχάλης Στο 1ο
Arnold Classic Europe Στη Μαδρίτη
ΚΜ: Καλά, δεν θα μιλήσω για την κατάταξη, γιατί προσωπικά
πιστεύω ήταν ελεεινή η θέση που πήρες, που βγήκες 8ος. Εσύ πως το είδες
ας πούμε; Βγήκε ο Πολωνός πιο πάνω από σένα; Μου φάνηκε λίγο περίεργο
αυτό.
Μιχάλης: Eγώ πιστεύω ότι όλες μα όλες οι θέσεις στην
Ισπανία, δεν βγήκαν σωστά. Και να σου πω το γιατί. Όλοι έλεγαν, εγώ τα
άκουγα με τα ίδια μου τα αυτιά, τι έλεγαν οι Ισπανοί και όλοι οι
υπόλοιποι με τα περίπτερα που συζητάγανε εκεί γύρω. Τον Dexter Jackson
τον έλεγαν για πρώτο. Για δεύτερο έβγαζαν τον Victor Martinez. Και
τελικά βγήκε ο Victor πρώτος.
Από κει παίχτηκε το παιχνίδι χάλια και λέγαμε..ωπ τι γίνεται. Μετά
υπήρχε μία αναμπουμπούλα εκεί πέρα γιατί περιμένανε όλοι τον Dexter,
θέλαν τον Dexter πιο πάνω, σηκώθηκε και έβαλε τα μούτρα κάτω, όλοι είχαν
να πούνε μετά γι’ αυτό το θέμα. Μετά σαν τρίτος βγήκε ο Ronny Rockel,
δεν μπορώ να πω ότι ήταν και σε άριστη κατάσταση. Εγώ πιστεύω ότι εκεί
παλεύεται. Ο Toney Freeman..τέταρτος. Αλλά μετά την τέταρτη θέση
πια..Κώστα μου ήταν απελπιστική η κατάσταση.
Εγώ πριν ξεκινήσω είπα και του προπονητή μου του Δαυίδ του Μπαλάσα,
«Ντέιβιντ, εγώ το έργο το έχω ξαναδεί». Όσο είναι αυτό το άτομο εδώ και
οι δύο αθλητές του εδώ, και οι δύο θα μπούνε στην εξάδα. Και βρέθηκα
στην 8η θέση, είναι να μην στεναχωρηθείς ρε Κώστα; Ξέρω γω, τι να πω…
Είμαι άνθρωπος που όταν λέω ξέρω να χάνω, ξέρω να χάνω, αλλά όταν ξέρω
να κερδίζω, ξέρω να κερδίζω. Εγώ ούτε πρώτος ήθελα να ‘μουνα ούτε
δεύτερος ήθελα να ‘μουνα, ούτε τρίτος ήθελα να ‘μουν αλλά ούτε και
τέταρτος να ‘μουνα. Εγώ έλεγα μέσα στην 6άδα να ‘μουνα. Εμένα αυτό με
πνίγει και με στεναχωρεί. Οι τελευταίοι αθλητές, για μένα, ήταν μηδέν.
Έχω να το λέω και να το επαναλαμβάνω πολλές φορές. Να ήταν κάτι
αξιόλογοι αθλητές, θα έλεγα "οκ", μου ρίξαν στα αυτιά, μου ρίξαν από
κει, ήταν καλύτεροι, το ασπάζομαι.
Μέχρι 4η θέση όπως βγήκαν τα πράγματα λέω οκ, δεν είμαι πλεονέκτης. Εγώ
έλεγα μακάρι να είμαι στην 6άδα. Αλλά εκεί έπεσε άλλο ένα χοντρό
χαστούκι. Κι εκεί βρέθηκα στην 8η θέση και εκεί με πήρε λίγο από κάτω,
όπως με είχε πάρει και στο Λας Βέγκας. Δηλαδή κάπως έτσι μου ‘ρθε κι
εκεί. Τέτοιο χαστούκι μου ήρθε. Που δεν το περίμενα δηλαδή. Αλλά όταν
είδα εκείνο το άτομο εκεί πέρα, είπα εντάξει, οκ, το έργο το έχω
ξαναδεί. Αυτό έγινε Κώστα μου, η αλήθεια να λέγεται και σου είπα ότι δεν
είμαι άνθρωπος να τα λέω μόνο εγώ, αφού τα λένε όλοι, όλος ο κόσμος,
ειδικά στην Ισπανία γέλαγαν όλοι. Πραγματικά γέλαγαν. Όλοι εκεί λέγανε
ειδικά αυτοί οι δύο οι τελευταίοι αθλητές τι θέλανε μέσα στα πόδια σας,
έτσι ακριβώς μας είπαν. Που για μένα κάποιοι άλλοι αθλητές που βγήκαν
εκτός 10άδας, έτσι; Νομίζω αυτό ο Εγγλέζος ήταν πάρα πολύ καλός για
μένα, ο Alvin Smalls. Πολύ καλός, δηλαδή εμένα μου άρεσε σαν αθλητής
έπρεπε να είναι μέσα στην 10άδα κιόλας και δεν ήταν! Αυτά που λες Κώστα
μου.
Μείνετε συντονισμένοι στο Bodybuilders.gr
για το 2ο μέρος της συνέντευξης μέσα στις επόμενες μέρες.
Πατήστε στο παρακάτω link για τη σχετική συζήτηση στο
forum μας:
Συνέντευξη Μιχάλη Κεφαλιανού
- Αγωνιστική Ανασκόπηση 2011 - Συζήτηση
Bodybuilders.gr Forum
Copyright 2011 - Bodybuilders.gr
Bodybuilders.gr - Η Μεγαλύτερη Ελληνική Ιστοσελίδα Για Bodybuilding & Fitness.
Απαγορεύεται η αναδημοσίευση χωρίς τη γραπτή συναίνεση των υπευθύνων της
ιστοσελίδας.