Η Ποινή Της Ηγεσίας - Theodore Francis MacManus
Το παρακάτω κείμενο που θα διαβασετε εμφανιστηκε για πρώτη φορα στις 2 Ιανουαριου 1915 στην εφημερίδα Saturday Evening Post και γράφτηκε απο τον Theodore MacManus, πρωτοπόρο στο χωρο της διαφήμισης και του μαρκετινγκ εκείνη την εποχη.
Ηταν μια απο τις μεγαλύτερες και πιο εμπνευσμένες διαφημίσεις που εχουν γραφτει ποτε για μια επιχείρηση, το μεγαθήριο της αυτοκινητοβιομηχανίας, Cadillac.
Οι διακεκριμένες υπηρεσίες του MacManus στην αυτοκινητοβιομηχανία κατά τη διάρκεια των πρώτων χρόνων της ήταν ένας ισχυρός παράγοντας για την ανάπτυξή της στη μεγαλύτερη βιομηχανία μαζικής παραγωγής στον κόσμο. Τα διαφημιστικά του προγράμματα αποτελούσαν αναπόσπαστο μέρος της επιτυχίας των Cadillac, Chrysler, Dodge, Fisher Body, Packard και σχεδόν κάθε άλλου ηγέτη της αυτοκινητοβιομηχανίας της εποχής του.
Αν και εχουν περασει σχεδον 100 χρονια απο τοτε που γραφτηκε η διαφημιση, ο αντίκτυπός της στη διαφημιστική βιομηχανία ήταν μακράς διάρκειας, και λάμπει ως παράδειγμα ισχυρού και πειστικού κειμενου διαφημισης.
Η σταθερή του πίστη στην αλήθεια στη διαφήμιση βασίστηκε στην πεποίθηση ότι είναι τόσο εγγενώς καλή όσο και σημαντική για τις επιχειρήσεις.
Το παράδειγμα εργασίας και επίτευξής του συνεχίζει να εμπνέει τους επαγγελματίες της διαφήμισης.
Είναι ένα κείμενο που προσωπικά με έχει βοηθήσει πολύ και πιστεύω θα σας δώσει και εσάς ένα μεγάλο κίνητρο και τροφή για σκέψη, όποια δουλειά και αν κάνετε, σε όποιο τομέα και αν βρίσκεστε.
------
Η Ποινή Της Ηγεσίας
Theodore Francis MacManus
Σε κάθε τομέα της ανθρώπινης προσπάθειας, εκείνος που είναι ο πρωτοπόρος πρέπει διαρκώς να ζει στο λευκό φως της δημοσιότητας. Είτε η ηγεσία ανατεθεί σε έναν άνθρωπο είτε σε ένα κατασκευασμένο προϊόν, ο ανταγωνισμός και ο φθόνος θα βρίσκονται πάντα σε λειτουργία.
Στην τέχνη, στη λογοτεχνία, στη μουσική, στη βιομηχανία, η ανταμοιβή και η τιμωρία είναι πάντοτε η ίδια. Η ανταμοιβή είναι η ευρέως διαδεδομένη αναγνώριση - η τιμωρία, η μανιώδης άρνηση και δυσφήμιση. Όταν η δουλειά ενός ανθρώπου γίνεται πρότυπο για ολόκληρο τον κόσμο, γίνεται επίσης στόχος για τα βέλη των λιγοστών ζηλόφθονων. Αν η δουλειά του είναι μέτρια, τότε θα τον αφήσουν παντελώς στην ησυχία του - αν κατορθώσει τη δημιουργία ενός αριστουργήματος, θα προκαλέσει ένα εκατομμύριο γλώσσες να τον κουτσομπολέψουν.
Η ζήλεια δεν βγάζει τη διχαλωτή γλώσσα της στον καλλιτέχνη που παράγει έναν συνηθισμένο πίνακα. Οτιδήποτε κι αν γράψεις, ή ζωγραφίσεις, ή υποδυθείς, ή τραγουδήσεις, ή χτίσεις, κανείς δεν θα προσπαθήσει να σε ξεπεράσει ή να σε διαβάλλει, εκτός κι αν η δουλειά σου φέρει τη σφραγίδα της μεγαλοφυΐας.
Πολύ, πολύ καιρό μετά αφ'ότου ολοκληρωθεί μία σπουδαία εργασία ή μία καλή εργασία, αυτοί που έχουν απογοητευτεί ή ζηλέψει, συνεχίζουν να ωρύονται ότι δεν μπορεί να γίνει.
Μοχθηρές μικρές φωνούλες στο χώρο της τέχνης μιλούσαν για τον δικό μας Γουίστλερ ωσάν να ήταν αντιγραφέας, πολύ μετά αφού οι μεγάλοι θα τον είχαν αναγνωρίσει ως μία από τις μεγαλύτερες καλλιτεχνικές ιδιοφυΐες.
Τα πλήθη συρρέουν στο Μπαϊρόιτ για να λατρέψουν το μουσικό ιερό του Βάγκνερ, ενώ η μικρή ομάδα εκείνων που είχε εκθρονίσει και εκτοπίσει υποστήριζαν με μανία ότι δεν ήταν καν μουσικός.
Ο "μικρός" κόσμος συνέχιζε να διαμαρτύρεται ότι ο Φούλτον δεν θα κατάφερνε ποτέ να κατασκευάσει ατμόπλοιο, ενώ ο μεγάλος κόσμος συνέρρεε στις όχθες του ποταμού να δει το ατμόπλοιό του να περνάει.
Ο ηγέτης δέχεται επιθέσεις επειδή είναι ηγέτης, και η προσπάθεια να εξισωθούν μαζί του είναι απλώς απόδειξη της ηγετικής ικανότητάς του. Αποτυγχάνοντας να εξισωθεί ή να τον ξεπεράσει, ο ακόλουθος επιδιώκει να τον υποτιμήσει και να τον καταστρέψει - ωστόσο απλώς επιβεβαιώνει ακόμη μία φορά την υπεροχή εκείνου που πασχίζει να παραγκωνίσει.
Δεν υπάρχει τίποτα το καινούργιο σε όλο αυτό. Είναι τόσο παλιό όσο ο κόσμος και τόσο παλιό όσο τα ανθρώπινα πάθη, ο φθόνος, ο φόβος, η απληστία, η φιλοδοξία, και η επιθυμία για υπέρβαση. Και όλα αυτά χωρίς όφελος. Αν ο ηγέτης ηγείται πραγματικά, τότε παραμένει.....ο ηγέτης. Αρχι-ποιητής, αρχι-ζωγράφος, αρχι-κατασκευαστής, ο καθένας με τη σειρά του θα δεχθεί επιθέσεις, και ο καθένας θα διατηρήσει τις δάφνες του δια μέσου των αιώνων.
Αυτό που είναι καλό ή σπουδαίο θα γίνει γνωστό από μόνο του, ανεξαρτήτως του πόσο δυνατή είναι η κατακραυγή της άρνησης.
Αυτό που αξίζει να ζήσει - ζει.
---
Μετάφραση: Bodybuilders.gr
Απαγορεύεται η αναδημοσίευση χωρίς τη γραπτή συναίνεση των υπευθύνων της ιστοσελίδας.
