Aιθύλ-Εστερική Κρεατίνη - Έρευνες & Νέα

The effects of creatine ethyl ester supplementation combined with heavy
resistance training on body composition, muscle performance, and serum and
muscle creatine levels

Journal of the International Society of Sports Nutrition 2009, 6:6 doi:10.1186/1550-2783-6-6
Mike Spillane (micheilspillane@hotmail.com)
Ryan Schoch (rschoch@purdue.edu)
Matt Cooke (matt_cooke@baylor.edu)
Travis Harvey (Travis.Harvey@usma.edu)
Mike Greenwood (mike_greenwood@baylor.edu)
Richard Kreider (rkreider@hlkn.tamu.edu)
Darryn S Willoughby (darryn_willoughby@baylor.edu)
ISSN 1550-2783
Article type Research article
Submission date 29 December 2008
Acceptance date 19 February 2009
Publication date 19 February 2009



Abstract
Numerous creatine formulations have been developed primarily to maximize creatine
absorption. Creatine ethyl ester is alleged to increase creatine bio-availability. This study
examined how a seven-week supplementation regimen combined with resistance training
affected body composition, muscle mass, muscle strength and power, serum and muscle
creatine levels, and serum creatinine levels in 30 non-resistance-trained males. In a
double-blind manner, participants were randomly assigned to a maltodextrose placebo
(PLA), creatine monohydrate (CRT), or creatine ethyl ester (CEE) group. The
supplements were orally ingested at a dose of 0.30 g/kg fat-free body mass
(approximately 20 g/day) for five days followed by ingestion at 0.075 g/kg fat free mass
(approximately 5 g/day) for 42 days. Results showed significantly higher serum creatine
concentrations in PLA (p = 0.007) and CRT (p = 0.005) compared to CEE. Serum
creatinine was greater in CEE compared to the PLA (p = 0.001) and CRT (p = 0.001) and
increased at days 6, 27, and 48. Total muscle creatine content was significantly higher in
CRT (p = 0.026) and CEE (p = 0.041) compared to PLA, with no differences between
CRT and CEE. Significant changes over time were observed for body composition, body
water, muscle strength and power variables, but no significant differences were observed
between groups. In conclusion, when compared to creatine monohydrate, creatine ethyl
ester was not as effective at increasing serum and muscle creatine levels or in improving
body composition, muscle mass, strength, and power. Therefore, the improvements in
these variables can most likely be attributed to the training protocol itself, rather than the
supplementation regimen.

Η παραπάνω έρευνα έδειξε ότι η μονουδρική κρεατίνη είναι πιο αποτελεσματική της αιθύλ-εστερικής.

Επειδή το abstract μπερδεύει λίγο τα πράγματα , το full text είναι εδώ

http://www.jissn.com/content/pdf/1550-2783-6-6.pdf

Από προσωπική μου πείρα θα πω ότι η διαφορά μεταξύ των 2 ειδών κρεατίνης είναι ελάχιστη κι εξαρτάται -'οπως και άλλα συμπληρώματα- από τον κάθε οργανισμό το πώς θα αντιδράσει.¨οσον αφορά την κατακράτηση,είναι λογικό από την στιγμή που ένα συμπλήρωμα σου χαρίζει δύναμη και μάλιστα ειδικά προορισμένη για προπόνηση δύναμης όπου το κλειδί σε κάθε σετ είναι η ΑΤΡ,να κάνει μια σχετική ενδοκυτταρική κατακράτηση.

Μην ξεχνάμε ότι το σώμα είναι πιο επιρρεπές σε τραυματισμούς τις τελευταίες εβδομάδες και μέρες πριν τους αγώνες -γιατί?- γιατί το νερό στον οργανισμό είναι στα κατώτατα επίπεδά του (και μαζί μ'αυτό και το νάτριο κι άλλα μέταλλα) στοιχείο που καθιστά τους μύες λιγότερο ικανούς να προσαρμοστούν σε καταπονήσεις,έχουν λιγότερες αντοχές κι ελαστικότητα.

Κι επειδή έχω δει κι άλλες φορε΄ς τον φόβο του "θολώματος" από κρεατίνη,σας λέω να μην ανησυχείτε,στον όγκο και θα θαμπώσετε λιγο και δεν θα έχετε και κοιλιακούς-ατσάλι,σκεφτείτε όμως ότι αυτά μπορεί να είναι ενδείξεις για περισσότερα γραμμωμένα κιλά στη συνέχεια:-)

Μερικές απορίες.Δεν νομίζω να έχει υποθεί οτι η ethyl-ester είναι καλύτερη υπο την έννοια της περισσότερης δύναμης ή μυικής μάζας.Απ όσο θυμάμαι την προωθούσαν για 2 λόγους.Πρωτον για σαφώς λιγότερη κατακράτηση υγρών απο την μονουδρική,δηλαδή οτι μπορείς να την παίρνεις και κατα την περίοδο γράμμωσης...λες και αν πάρεις 2-3 γρ μονουδρικης θα καραθολώσεις ... και δεύτερον οτι ύστερα απο πολλες ερευνες plz...είχε αποτελέσματα σε άτομα που δεν τους "έπιανε" η μονουδρικη.Αυτά θυμάμαι όταν την έπαιρνα,μπορεί και να τα έχω ψιλομπερδέψει επειδή έχει περάσει καιρός.Πάνω σε αυτά τα 2 βγήκε κάποιο συμπέρασμα?

Οποτε,δοκιμαζουμε και συμπεραινουμε...
Ευχαριστουμε!

Ευχαριστουμε, απο προσωπικη εμπειρια η μονουδρικη με επιασε πολυ περισοτερο απο την αιθυλ-εστερικη οποτε η παραπανω ερευνα επιβεβαιωνετε:D

συμφωνω απολυτα και με τη μελετη και με το Γιαννη....οταν ειχα παρει αιθυλεστερικη δε μου ειχε κανει σχεδον καθολυο δουλεια,σε αντιθεση με τη μονουδρικη που για αλλη μια φορα με εβγαλε ασπροπροσωπο....

Αλλη μια προσφατη ερευνα για την αιθυλ-εστερικη κρεατινη:

Creatine ethyl ester rapidly degrades to creatinine in stomach acid

Child R1 and Tallon MJ2



1Department of Life Sciences, Kingston University, Penrhyn Rd, Kingston-upon-Thames, United Kingdom. 2University of Northumbria, Sport Sciences, Northumbria University, Northumberland Building, Newcastle upon Tyne, United Kingdom, DrChild@CR-Technologies.net



Creatine ethyl ester (CEE) is a commercially available synthetic creatine that is now widely used in dietary supplements. It comprises of creatine with an ethyl group attached and this molecular configuration is reported to provide several advantages over creatine monohydrate (CM). The Medical Research Institute (CA, USA) claim that the CEE in their product (CE2) provides greater solubility in lipids, leading to improved absorption. Similarly San (San Corporation, CA, USA) claim that the CEE in their product (San CM2 Alpha) avoids the breakdown of creatine to creatinine in stomach acids. Ultimately it is claimed that CEE products provide greater absorption and efficacy than CM. To date, none of these claims have been evaluated by an independent, or university laboratory and no comparative data are available on CEE and CM.



This study assessed the availability of creatine from three commercial creatine products during degradation in acidic conditions similar to those that occur in the stomach. They comprised of two products containing CEE (San CM2 Alpha and CE2) and commercially available CM (Creapure#210;). An independent laboratory, using testing guidelines recommended by the United States Pharmacopeia (USP), performed the analysis. Each product was incubated in 900ml of pH 1 HCL at 37± 1oC and samples where drawn at 5, 30 and 120 minutes. Creatine availability was assessed by immediately assaying for free creatine, CEE and the creatine breakdown product creatinine, using HPLC (UV)



After 30 minutes incubation only 73% of the initial CEE present was available from CE2, while the amount of CEE available from San CM2 Alpha was even lower at only 62%. In contrast, more than 99% of the creatine remained available from the CM product. These reductions in CEE availability were accompanied by substantial creatinine formation, without the appearance of free creatine. After 120minutes incubation 72% of the CEE was available from CE2 with only 11% available from San CM2 Alpha, while more than 99% of the creatine remained available from CM.



CEE is claimed to provide several advantages over CM because of increased solubility and stability. In practice, the addition of the ethyl group to creatine actually reduces acid stability and accelerates its breakdown to creatinine. This substantially reduces creatine availability in its esterified form and as a consequence creatines such as San CM2 and CE2 are inferior to CM as a source of free creatine.





Supported by Cr-Technologies, LLP, London, England

Μάλιστα, ενδιαφέρον Musclemar, ευχαριστούμε.

Δεν είναι τυχαίο, λοιπόν, πως η συντριπτική πλειοψηφία ερευνών για αποτελεσματικότητα/side effects κτλ κρεατινών γινόταν και συνεχίζεται να γίνεται με CM. Τώρα που βγαίνουν επισήμως και οι πρώτες (συγκριτικές) έρευνες στο φως να δούμε τι άλλο θα σκαρφιστούν να προωθήσουν οι εταιρίες συμπληρωμάτων στο όνομα της "βέλτιστης απορροφησης"... creatine citrate? phosphate? malate?

Βαζω αλλη μια πολυ προσφατη ερευνα για τις αιθυλεστερικες κρεατινες!!

Non-enzymatic cyclization of creatine ethyl ester to creatinine.
Giese MW, Lecher CS.
Department of Chemistry, Marian University, Indianapolis, IN 46222, USA. (Epub 2009 Aug 4)

Creatine ethyl ester was incubated at 37 degrees C in both water and phosphate-buffered saline and the diagnostic methylene resonances in the (1)H NMR spectrum were used to identify the resultant products.

It was found that mild aqueous conditions result in the cyclization of creatine ethyl ester to provide inactive creatinine as the exclusive product, and this transformation becomes nearly instantaneous as the pH approaches 7.4. This study demonstrates that mild non-enzymatic conditions are sufficient for the cyclization of creatine ethyl ester into creatinine, and together with previous results obtained under enzymatic conditions suggests that there are no physiological conditions that would result in the production of creatine.

It is concluded that creatine ethyl ester is a pronutrient for creatinine rather than creatine under all physiological conditions encountered during transit through the various tissues, thus no ergogenic effect is to be expected from supplementation.