Ισως το αρχαιοτερο ερωτημα στην ιστορια της διατροφης bodybuilding, τι ποσοτητα πρωτεινης ειναι ικανο το σωμα μας να χρησιμοποιησει σε ενα γευμα για μυικη αναπτυξη.
Οι περισσοτεροι απο εμας, αν οχι ολοι, γνωριζουμε τον γνωστο μυθο σχετικα με το οριο των 30 γραμμαριων πρωτεινης ανα γευμα, απο που προερχεται και τους λογους για τους οποιους δεν ισχυει.
Αν οχι, μπορειτε να διαβασετε το εξαιρετικο αρθρο του Tom Venuto, εδω:
30 Γραμμάρια Πρωτείνης Ανά Γεύμα: Μύθος ή Πραγματικότητα;
Στο θεμα μας.
Μια νεα αναλυση, απο τους Schoenfeld και Aragon, πανω στο θεμα, που δημοσιευτηκε πριν λιγες μερες,
ειχε 2 στοχους.
1. Να αναθεωρησει αντικειμενικα τη βιβλιογραφια σε μια προσπαθεια προσδιορισμου του ανωτερου αναβολικου οριου για την προσληψη πρωτεινης ανα γευμα, και,
2. Να συναγαγει συναφη συμπερασματα με βαση τα τρεχοντα δεδομενα, ετσι ωστε να διασαφηνιστους οι κατευθυντηριες γραμμες για την καθημερινη διανομη πρωτεινης ανα γευμα ετσι ωστε να βελτιστοποιηθει η αυξηση απαχης μυικης μαζας.
Ο λογος για τον οποιο εγινε η σχετικη αναλυση ειναι λογω της μεγαλης αντιπαραθεσης που υπαρχει σχετικα με τη μεγιστη ποσοτητα πρωτεινης που μπορει να χρησιμοποιηθει για σκοπους αναπτυξης μυικου ιστου σε ενα γευμα, για οσους ασχολουνται με προπονησεις αντιστασεων.
Εχει προταθει πως η πρωτεινοσυνθεση μεγιστοποιειται σε νεαρους ενηλικες με προσληψη 20-25γρ υψηλης ποιοτητας πρωτεινης ανα γευμα, και πως οτισηποτε υψηλοτερο απο αυτο πιστευεται πως οξειδωνεται για ενεργεια ή πηγαινει στον σχηματισμο ουριας και αλλων οργανικων οξεων.
Ωστοσο αυτα τα ευρηματα ειναι συγκεκριμενα για την παροχη πρωτεινων ταχειας πεψης, χωρις την προσθηκη αλλων μακροθρεπτικων. Η καταναλωση πρωτεινικων πηγων βραδυτερης πεψης, ιδιαιτερα οταν καταναλωνεται σε συνδυασμο με αλλα μακροθρεπτικα, καθυστερει την απορροφηση και συνεπως ενισχυει τη χρηση των συστατικων αμινοξεων.
Αξιολογηθηκαν λοιπον οξειες και μακροπροθεσμες μελετες πανω στο θεμα και τα ευρηματα τους τοποθετηθηκαν σε συναρτηση με τη χρησιμοποιιηση πρωτεινων ανα γευμα, και τις σχετικες επιπτωσεις στην κατανομη πρωτεινικων σιτισμων μεσα στη μερα.
Η υπεροχη των δεδομενων δειχνει οτι ενω η καταναλωση υψηλοτερων πρωτεινικων δοσεων (μεγαλυτερων απο 20γρ) εχει ως αποτελεσμα τη μεγαλυτερη οξειδωση αμινοξεων, αυτη δεν ειναι η μοιρα για ολα τα επιπροσθετα καταναλωσιμα αμινοξε, καθως καποια απο αυτα χρησιμοποιουνται για το σκοπο της δομησης μυικου ιστου.
Με βαση λοιπον τα τρεχοντα στοιχεια, καταληγουν στο συμπερασμα πως για να μεγιστοποιηθει ο αναβολισμος πρεπει να καταναλωνεται πρωτεινη με στοχο τα 0.4 γραμμαρια ανα κιλο σωματικου βαρους ανα γευμα, σε τουλαχιστον 4 γευματα την ημερα, ετσι ωστε να φτασει το ελαχιστο οριο των 1.6γρ ανα κιλο σωματικου βαρους ανα μερα.
Επισης, η χρηση της ανωτερης ημερησιας προσληψης των 2.2γρ πρωτεινης ανα κιλο σωματικου βαρους ανα μερα που αναφερεται στη βιβλιογραφια, μοιρασμενη στα ιδια 4 γευματα τη μερα, θα απαιτουσε μεγιστη δοση 0.55γρ πρωτεινης ανα κιλο σωματικου βαρους ανα γευμα.
Οποιος θελει να διαβασει ολη την αναλυση και να δει και τη σχετικη βιβλιογραφια, κανει κλικ εδω:
https://jissn.biomedcentral.com/arti...970-018-0215-1
