Καλησπέρα σε όλους τους φίλους. Μπήκα εδώ για να γνωριστούμε και να μοιραστώ μαζί σας το πρόβλημα που με ταλαιπωρεί καιρό τώρα.
Λοιπον ,από πιτσιρικας έτρεχα στα γυμναστήρια και αν και έκανα συχνά διαλείμματα μετά απο μηνες πάλι επανέρχομουν διότι χωρις την γυμναστική γέμιζα τυψεις ,θλίψη ,στεναχώρια, όπως θες πεστο. Όταν γυμνάζομουν πετούσα στα σύννεφα. Μου γέμιζε την ζωη και ένιωθα πραγματικά αλλος ανθρωπος.
Και φτάνουμε στο πρόβλημα τώρα.
Έχοντας πατησει τα 42 -77 κιλα 1,73 ύψος. με διάλειμμα από τα βάρη περιπου τα 4 χρόνια. Δουλεύω 9 με 6 το απογευμα ,(εχω ψησταρια) παρα παρα πολυ δουλειά και κούραση του χαμού. Σκεφτείτε το κατι σαν προεργασια για την κόλαση ένα πράμα.
Φαγητό γρήγορα και στα όρθια, ορθοστασία όλες αυτές τις ώρες και μπροστά στην φωτιά.
Γυρίζω σπίτι και έχω μεγαλο πρόβλημα με τα πόδια μου. Τα νιώθω κουρασμένα λες και με πάτησε νταλίκα. Κυριολεκτικά τα σερνω. (Έχω και σχετικά αδύνατα-αδυναμα πόδια)
Ξυπνάω κάθε πρωί ολα αυτα τα χρόνια και η πρώτη μου σκέψη είναι και λεω, δεν έκανα γυμναστικη γαμωτο. Κάθε μερα επί 4 χρόνια.
Κυριολεκτικά με τρωει.
Έχω σκεφτεί να καταπιώ τεστοστερόνες,ταυρινες,καφεΐνες μαζί με την συσκευασία μπας και ξυπνήσω.
Και για να μην σας κουράζω άλλο , η γυναίκα μου ερχετε από την δουλειά της 12 το βράδυ. Είναι και η μόνη ώρα που καθομαστε μαζί μέχρι να μας πάρει ο ύπνος, 2; 3; και λίγο το πρωί πριν φύγω..
Οπότε το καλύτερο για μένα θα ήταν να κάνω πριν την δουλεια γυμναστικη. Δηλαδή 7 η 8 το πρωί.
Κοιμώμενος όμως της 2 και τις 3 δεν ξυπνάω με ΤΙΠΟΤΑ .
Θα πρέπει δηλαδή να μην βλέπω την γυναικα και να πέφτω τις 12. Δύσκολο.
Μετά την δουλειά πραγματικά σέρνομαι.
Αυτό είναι το πρόβλημα μου. Ξέρω ότι είναι μεγάλο σεντόνι ακόμα δεν γράφτηκα αλλά είστε και οι μόνοι που το μοιράζομαι.
Edit: ξέχασα να πω οτι ολα αυτα τα χρόνια έχω μαζέψει τα παντα σπιτι ,ετοιμοπόλεμα στο γκαραζ.
Πάγκοι, ισιοι ,επικλινές,τροχαλιες,μονόζυγα κτλπ
Bookmarks