Ειρήνη ένα θα σου πω, χαρά στο κουράγιο σου!!!!
Αυτό το περπάτημα, με τον κωλόκαιρο και τη βροχή μέσα στο κρύο, το ξέρω και ξέρω και πως είσαι όταν γυρνάς σπίτι!
(Βέβαια σε πολύυυυυυυυυ μικρότερες αποστάστεις)
Μπράβο σου!!!
Τώρα το τι "λούκι" περνάει και αντέχει ο καθένας είναι κάτι τελείως υποκειμενικό.
Δεν μπορεί κανείς μας να ξέρει τι τραβάει αλλά και τι αντέχει ο άλλος, οπότε και να τον κρίνουμε αν είναι σε χειρότερη ή καλύτερη κατάσταση από εμάς.
Bookmarks