Μπαμπά, θέλω καινούρια μπάλα, αυτή έκανε «βυζί»!

Σύνηθες άγχος και κατά καιρούς ουσιώδες πρόβλημα των αθλητών και body builders είναι οι διαφόρων μορφών κοίλες που δύναται να παρουσιαστούν κατά την προπονιτικη πορεία.

Τεχνικά μιλώντας, η κήλη είναι η προεξοχή των περιεχόντων μιας κοιλότητας διάμεσου του τοιχώματος της κοιλότητας, όπως όταν η σαμπρέλα μιας μπάλας εξέχει από τις ραφές. Οι βασικότερες μορφές κήλης μαλακών ιστών είναι οι μηριαίες, οι βουβωνικές και οι μετεγχειρητικές. Λιγότερο συνηθισμένες είναι οι ομφαλικές, οι επιγαστρικες και η κήλη διαφράγματος-στόμαχου.

Η βουβωνοκήλη είναι αποτέλεσμα επίκτητης ζημίας η αναπτυξιακής δυσμορφίας της δομής του βουβωνικού καναλιού. Η βουβωνοκήλη μπορεί να είναι άμεση η έμμεση και είναι πολύ συχνότερη στους άντρες από ότι στις γυναίκες. Κατά την εμβρυακή ανάπτυξη, καθώς οι όρχεις κατεβαίνουν από τη βουβωνική περιοχή παρασέρνουν μαζί τους μια σωληνοειδή κατασκευή συνδετικού ιστού (processus vaginalis) που συνήθως ατροφεί και απορροφάται.



Σε περίπτωση που κάποιο υπόλειμμα παραμένει συνιστά μια δομική αδυναμία, τάσεις συσσωρεύονται και ενδεχόμενος να προκαλέσει βουβωνοκήλη-αυτό συμβαίνει αποκλειστικά στους άντρες στη δεξιά πλευρά του σώματος. Οι άμεσες βουβωνοκήλες από την άλλη συμβαίνουν συνήθως σε ηλικιωμένους έχουν ως προπομπούς αδύναμους και αγύμναστους κοιλιακούς, παχυσαρκία, χρονιές μηχανικές επιβαρύνσεις και κακη διατροφή



τα συμπτώματα συνήθως στερούνται ισχυρού πόνου μέχρι αργά στην εξέλιξη της κήλης. Αισθήματα «βάρους» ειδικά όταν καταπονείτε η περιοχή είναι συνηθισμένα, πιθανόν «προεξοχές» να είναι ψηλαφησιμες δεξιά της ηβικής περιοχής η δια μέσου των όρχεων, οι προεξοχές είναι πιο εμφανείς όταν ο ασθενής βήξει. Η θεραπεία είναι στο 90% των περιπτώσεων χειρουργική, με προβλεπόμενο χρόνο επιστροφής στις προπονήσεις 5-8 εβδομάδες, η ανάνηψη είναι πλήρης αν γίνει σωστά.

Οι μηριαίες κυλλές απαντώνται συχνότερα στις γυναίκες, είναι η προεξοχή των περιοχομενων της κοιλιάς διάμεσου του μηριαίου δακτυλίου-ήτοι του σημείου κάτω από το βουβωνικό σύνδεσμο, εκεί που τα αιμοφόρα αγγεία μπαίνουν στο πόδι. Τα συμπτώματα είναι περίπου τα ίδια, με τη βουβωνοκήλη, με τη διάφορα ότι είναι ηπιότερα και δυσκολότερα ανιχνεύσιμα.



οι υπόλοιπες μορφές κήλης, είναι αρκετά σπανιότερες. Ενημερωτικά τέλειος οι μετεγχειρητικές οφείλονται σε αύξηση της ενδοκοιλιακης πίεσης λόγο μετεγχειρητικών λοιμώξεων σε συνδυασμό με κάποια τομή των μυών τις πυελου/κοιλιας. Οι επιγαστρικες διατρέχουν τη λευκή γραμμή του ορθού κοιλιακού, οι ομφαλικές είναι αποτέλεσμα ατελούς κλεισίματος του ομφαλικού δακτυλίου κατά τη γέννηση. Οι κοίλες διαφράγματος-στομάχου είναι ρήξη του διαφράγματος και προεξοχή ενός τμήματος του στομαχιού διάμεσο αυτού.

Η κήλη του αθλητή.

η κοίλη του αθλητή είναι συχνότερη ανάμεσα στους αθλητές που απαιτούν ταυτόχρονα μεγάλη ενδοκοιλιακη πίεση και πλυομετρικες στροφές τις πυέλου-πχ ποδοσφαιριστές. Συμπτωματολογικά θυμίζουν τις βουβωνοκήλες, αλλά η διάγνωση τους είναι δύσκολη και απαιτεί έμπειρο αθλιατρο, καθώς είναι πολύ εύκολο να συγχυστεί με κάποια άλλη πάθηση των εκτατηρων του μηρού, η του μυϊκού συμπλέγματος των προσαγωγών η ακόμα και οστίτιδες της λεκάνης.

Η κήλη του αθλητή δεν είναι γνήσια κήλη, δεν υπάρχει προεξοχή των σωθικών, αντ αυτού είναι αποκολληση της απονεύρωσης (τένοντα) του εξωτερικού πλάγιου κοιλιακού από το μηριαίο σύνδεσμο.



αποφεύγοντας να μπω σε περίπλοκες ανατομικές λεπτομέρειες θα τονίσω την σημασία που έχει η ευλυγισία των μυών του μηρού και διάφορες ασυμμετρίες χρήσης των μυών της κοιλιάς. Συγκεκριμένα η προτίμηση χρήσης του ορθού κοιλιακού (abdominal doming) ως σταθεροποιητή του κορμού αντί για τον εγκάρσιο και τους έσω πλάγιους, μια κατάσταση που συναντάται πολύ συχνά σε αθλητές με κακούς προπονητές, όταν δίνεται μεγαλύτερη έμφαση σε κινήσεις τύπου sit up και ταυτόχρονη χρήση ζώνης στα βάρη και/η έλλειψη ασκήσεων αναπνοών.

Η θεραπεία είναι ξανά χειρουργική, και η αποκατάσταση-εφόσον γίνει προσεκτικά και υπό την επίβλεψη αθλιατρου πλήρης.

Αυτά τα λίγα για τις κοίλες, μπορώ να επεκταθώ τραγικά πολύ, αλλά δεν νομίζω πως χρειάζεται, σε κάθε περίπτωση, αυτό που έχει σημασία είναι να το προσέχουμε και να το βρίσκουμε σχετικά νωρίς, η κήλη δεν είναι κάτι πολύ επικίνδυνο απλά μπορεί να σε πάει «πίσω» αρκετό καιρό τόσο από πλευράς επιδόσεων όσο και ως μια εγχειρητική διαδικασία που έχει κόστος και επιπτώσεις στην κοινωνικοί ζωή.

Βασική αρχή για τη γενικότερη υγεία της περιοχής του «πυρήνα», δηλαδή οσφυϊκή-βουβωνική-πύελος είναι η σωστή ανάπτυξη και χρήση των «εν τω βαθύ» μυών, ήτοι των εκτατηρων της σπονδυλικής στήλης, του εγκάρσιου κοιλιακού και των έσω πλάγιων κοιλιακών. Ακόμα παραπέρα, η χρηστική ενδυνάμωση των εκτατηρων του μηρού και η άπλετη ευλυγισία των συνδετικών στοιχείων της μέσης και του δικέφαλων είναι μέγιστης σημασία στην αποφυγή σοβαρών τραυματισμών, όχι μόνο κήλης μαλακού ιστού, αλλά και οσφυαλγιών καθώς επίσης και μεγαλύτερων επιδόσεων σε squat-dead lift.