Νομίζω ότι το παρακάτω άρθρο από το sport24.gr είναι αρκετά ενδιαφέρον...

"Τελικά τα περίφημα Ολυμπιακά Ακίνητα που όλοι θαυμάσαμε (αλλά και ακριβοπληρώσαμε) κατά την περίοδο των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας του 2004, τείνουν να εξελιχθούν σε πραγματικά... ακίνητα για τον ελληνικό αθλητισμό. Αντίθετα η συγκεκριμένη εταιρία που τα διαχειρίζεται "ανάβει" πράσινο όσον αφορά άλλες χρήσεις από εμπορικά κέντρα μέχρι... αίθουσες διδασκαλίας.

Αλλες εγκαταστάσεις βαλτώνουν, όπως το περίφημο κωπηλατοδρόμιο του Σχοινιά (από τις πιο ακριβές κατασκευές) που ευτυχώς άνοιξε πριν λίγες μέρες για να υποδεχτεί αρχικά αγώνες του ελληνικού πρωταθλήματος κωπηλασίας.

Ουσιαστικά το ευρωπαϊκό πρωτάθλημα που θα φιλοξενηθεί εκεί σε δύο μήνες θα αποτελέσει την ευκαιρία να «ξεχορταριαστεί» και πάλι ο χώρος, να καλλωπιστεί και να θυμίζει το στολίδι του καλοκαιριού του 2004.

Σαφέσταστα η συντήρησή της είναι ιδιαίτερα δαπανηρή, αλλά μην ξεχνάμε ότι δύο χρόνια τώρα χάθηκε η ευκαιρία της διαμονής στους ξενώνες της ξένων αποστολών, που είχαν εκδηλώσει ενδιαφέρον μετά τους αγώνες να έρχονται για προετοιμασία στη χώρα μας, πληρώνοντας μάλιστα τη διαμονή τους.

Αλλες εγκαταστάσεις δεν άνοιξαν ουσιαστικά μετά τους Ολυμπιακούς, όπως το "σπίτι της άρσης βαρών" για το οποίο τόσο λόγος είχε γίνει και τελικά... ξεσπίτωσε το άθλημα των ολυμπιονικών και των δεκάδων διακρίσεων και χρυσών μεταλλίων. Ο Χρήστος Ιακώβου, ο Βαλέριος Λεωνίδης και οι νέοι εκκολαπτόμενοι ολυμπιονίκες όχι μόνο δεν έμειναν στους ξενώνες αυτού του στολιδιού, αλλά έχουν μετακομίσει για τα καλά στις εγκαταστάσεις του Αγίου Κοσμά, οι οποίες παραμένουν το... καταφύγιο για τα περισσότερα αθλήματα.

Το "σπίτι της άρσης βαρών" όπως δεσμεύτηκε ο υπουργός πολιτισμού Γιώργος Βουλγαράκης στη βουλή θα παραχωρηθεί στο πανεπιστήμιο Πειραιά (!), άσχετα εάν η ελληνική ομοσπονδία άρσης βαρών είχε παραδώσει εμπεριστατωμένη μελέτη αξιοποίησης της εγκατάστασης, χωρίς να ζημιωθεί στο ελάχιστο το δημόσιο και με αξιοποίηση όλων των χώρων από πολλούς φορείς.

Η έκθεση δεν μελετήθηκε καν και τώρα ο γενικός γραμματέας της διεθνούς ομοσπονδίας Γιάννης Σγουρός είναι αναγκασμένος να τρέχει στον εισαγγελέα πρωτοδικών και να ζητά να ερευνηθεί η υπόθεση και τα κριτήρια με τα οποία η εγκατάσταση θα παραχωρηθεί στο πανεπιστήμιο Πειραιά.

Μάλιστα την ίδια στιγμή που ακούγεται ότι για να προσαρμοστεί η εγκατάσταση στις ανάγκες του πανεπιστημίου, θα πρέπει να ξηλωθούν μόνιμες κατασκευές μεταξύ των οποίων τα υδρομασάζ αλλά και τα προπονητήρια. Δηλαδή ζημιές σε νεόκτιστες εγκαταστάσεις, που ήδη έχουν κοστίσει υπερβολικά στους Ελληνες πολίτες.

Το παγκόσμιο κύπελλο Κανόε Καγιάκ Σλάλομ, που άρχισε σήμερα το πρωί στην πανέμορφη εγκατάσταση του ελληνικού, μας θύμισε ένα ακόμα στολίδι που λειτουργεί μετά βίας μια φορά τον χρόνο. Ο υφυπουργός αθλητισμού Γιώργος Ορφανός στην πρόσφατη συνέντευξη Τύπου για το άθλημα, δεσμεύτηκε ότι θα κάνει ότι περνάει από το χέρι του για να μη χαθεί και αυτή η εγκατάσταση, αλλά επανέλαβε ότι δεν εξαρτάται μόνο από αυτόν. Οταν ανοίγουν οι τουρμπίνες, το συγκρότημα στο ελληνικό κοστίζει 450 ευρώ ανά ώρα λειτουργίας (!), χωρίς να υπολογίσει κανείς τα άλλα λειτουργικά έξοδα.

Στο Μαρκόπουλο και στο ολυμπιακό σκοπευτήριο, μπορεί η ομοσπονδία να μην έχει μπει ακόμα στα γραφεία της και οι αγωνιστικοί στίβοι να παραμένουν κλειστοί, αλλά για τους...ποντικούς όλα είναι ανοιχτά και ήδη έχουν κλαπεί οι πρώτες βρύσες ενώ έχει παραβιαστεί και μια πόρτα. Το γρασίδι στο χώρο του πήλινου στόχου έχει ξεραθεί (είναι το μέρος που έχει τη μεγαλύτερη έκθεση στον ήλιο) αλλά σε γενικές γραμμές η εγκατάσταση είναι σε καλή κατάσταση, απλά δεν λειτουργεί.

Ευτυχώς ακριβώς λίγα χιλιόμετρα προς την αντίθετη πλευρά, το ολυμπιακό κέντρο ιππασίας, επίσης στο Μαρκόπουλο "ζει και βασιλεύει" με την ΕΟΙ μάλιστα να είναι από τις λίγες ομοσπονδίες που έχει μετακομίσει και στα νέα της γραφεία. Οι αγώνες είναι συνεχόμενοι και μάλιστα η επιβράβευση από τη διεθνή ομοσπονδία είναι συνεχόμενη με αναθέσεις μεγάλων γκράν πρί.

Αντίθετα η διεθνής ομοσπονδία πίνγκ πόνγκ (στην οποία και διαθέτουμε ανθρώπους-κλειδιά στο ΔΣ της) θέλει να μας αναθέσει παγκόσμια και ευρωπαϊκά πρωταθλήματα, έχοντας όμως στο μυαλό της το Γαλάτσι και όχι στο ΣΕΦ. Ομως τα προπονητήρια της επιτραπέζιας αντισφαίρισης έχουν ήδη μετατραπεί σε αποθήκη, ενώ από τη νέα σεζόν θα αποχωρήσει από το Γαλάτσι η ομάδα μπάσκετ της ΑΕΚ χωρίς καν να μπει και αυτή του Παναθηναϊκού εκεί, που έβλεπε με καλό μάτι το κομψό αυτό γήπεδο. Ηδη συμφωνήθηκε να δοθεί και να μετατραπεί σε εμπορικό κέντρο.

Στο Φάληρο, το κλειστό του Τάεκβοντό φιλοξενεί διάφορες εκδηλώσεις, όπως και το γειτονικό μπίτς βόλεϊ, με τη διαφορά ότι στο δεύτερο, βλέπουμε τουλάχιστον και μια φορά το χρόνο και κανένα αγώνα...

Στα παραδοσιακά πολυμορφικά στάδια (ΟΑΚΑ και ΣΕΦ), οι αθλητικές συναντήσεις αυξάνονται και πληθύνονται ευτυχώς στα αθλήματα που φιλοξενούνται εκεί. Μάλιστα πρόσφατα ολοκληρώθηκαν τα έργα στο ποδηλατοδρόμιο που είναι και με τη βούλα πλέον κλειστό και θα φιλοξενήσει τον επόμενο μήνα κορυφαία διοργάνωση.
Ομως στο Ελληνικό πάλι καλά που βρέθηκε ο Πανιώνιος και λειτούργησε έστω και λίγο (και όχι ολόκληρη, αφού το πάνω διάζωμα έμεινε κλειστό λόγω έλλειψης προσωπικού) η εγκατάσταση του μπάσκετ.

Ενα νέο γήπεδο που θα γινόταν η έδρα της εθνικής και του τελικού του κυπέλλου, αλλά κόντεψε να μείνει στα αζήτητα. Μπέιζμπολ, σόφτμπολ, χόκεϊ, ούτε συζήτηση βέβαια, ενώ η ξιφασκία συνεχίζει να πληρώνει στο ΟΑΚΑ, αφού ο χώρος της στο Ελληνικό εξαφανίστηκε μετά τους Ολυμπιακούς.

Στο Περιστέρι το κέντρο πυγμαχίας, μαραζώνει, ενώ η μαρίνα στον Αγιο Κοσμά δεν φιλοξενεί σκάφη και τα γραφεία της ελληνικής ομοσπονδίας ιστιοπλοϊας αλλά περιμένει την αξιοποίησή της από ιδιώτες.

Στα Λιόσια την εγκατάσταση δεν θέλουν ούτε οι... κάτοικοι (παραμένει κλειδωμένη έτσι και αλλιώς) ενώ στο Γουδί, δύσκολα θα ξαναδούμε αθλητικά δρώμενα, αφού ετοιμάζεται πάρκο (τουλάχιστον θα υπάρξει κάτι θετικό).

Καμία ομοσπονδία δεν ήταν τρελή για να διεκδικήσει αποκλειστικά μια εγκατάσταση. Οι περισσότερες θέλουν να αξιοποιηθούν από πολλούς φορείς, ώστε να είναι και πιο εύκολη η συντήρησή τους.

Δυστυχώς όμως όταν έπρεπε να έχουν λόγο, δεν τον πήραν και επέτρεψαν την κατασκευή αθλητικών παλατιών, όταν σε πολλά σπόρ θα μπορούσε να δοθεί λύσει όπως στην Ατλάντα το 1996 (με πολλές τέντες) και στο Σίδνεϊ το 2000 (με κουρτίνες χωριζόταν η πάλη, από την πυγμαχία και την ξιφασκία για παράδειγμα).

Σίγουρα μια εγκατάσταση προκειμένου να μαραζώσει, είναι καλύτερα να αξιοποιηθεί, ακόμα και ως εμπορικό κέντρο. Ας μη χαθεί όμως το μέτρο και ας θυμηθούν οι αρμόδιοι τότε που έτρεχαν να φωτογραφηθούν δίπλα στους ολυμπιονίκες με φόντο αυτά τα υπέροχα στάδια, που κατασκευάστηκαν για να φιλοξενήσουν τους καλύτερους Ολυμπιακούς Αγώνες όλων των εποχών."