Πάλη και κραιπάλη. Δυο λέξεις που ομοιοκαταλήγουν, που ριμάρουν, όπως λένε οι ποιητές, αλλά η κάθε μια έχει έννοια διαφορετική, αντίθετη σημασία, και δείχνει και αντιπροσωπεύει μια άλλη κοινωνία και τάξη. Η πάλη, είναι η λέξη του ταιριάζει με τον αγώνα των φτωχών, με το μόχθο τους και τα όνειρά τους για μια καλύτερη ζωή, για μια αλλαγή που οδηγεί στην ισότητα, στη δικαιοσύνη και το σοσιαλισμό. Η κραιπάλη, είναι η ασωτία, η σπατάλη, το παράλογο, το απάνθρωπο, το μέλι της αστικής τάξης, του κόσμου της απονιάς, της αδιαφορίας, του ωχαδερφισμού, της ψευτιάς, της ατιμίας και όποιας άλλης χυδαιότητας.
Στις γιορταστικές μέρες που περάσαμε, οι δυο αυτές λέξεις συγκρούστηκαν, μονομάχησαν, κονταροχτυπήθηκαν και έδωσαν σε όλους εμάς τους θνητούς την ευκαιρία να δούμε και να νιώσουμε σε ποιο κόσμο ζούμε, πού μας οδηγούν οι ηγέτες της πάλης και πού της κραιπάλης και να βγάλουμε συμπεράσματα θετικά ή αρνητικά που θα μας χρησιμεύσουν στο αύριο, στο μέλλον των παιδιών μας, στη λύτρωση της πατρίδας μας από την κόλαση της ασχήμιας, ή θα οδηγηθούμε στον κήπο της Εδέμ μιας αταξικής κοινωνίας.
Από η μια μεριά, τις μέρες αυτές, η μεγάλη στρατιά των καταφρονεμένων, οι εργάτες, οι αγρότες οι μικρομεσαίοι και οι συνταξιούχοι, πήραν τα λάβαρα και τις μαύρες σημαίες και κατέκλυσαν τους δρόμους και τα πεζοδρόμια των πόλεων διαμαρτυρόμενοι κραυγαλέα, διεκδικώντας επιδόματα, αυξήσεις των μισθών, κράτος ευθύνης και δικαίου και από την άλλη, η άρχουσα τάξη και οι πολιτικοί της ταξίδεψαν ανέμελοι για μέρη μακρινά και μαγικά για να ευφρανθούν, για να παίξουν στα καζίνα των μεγάλων πόλεων, για να κάνουν σχέδια διαβολικά και άνομα για το ανθελληνικό ξεπούλημα των προσοδοφόρων κρατικών επιχειρήσεων, για να καταθέσουν σε ξένες τράπεζες τις μίζες τους, για να ζήσουν μέσα στη χλιδή, στο φαγοπότι και την κραιπάλη.
Δυο λέξεις, δυο κόσμοι, δυο τάξεις. Οι καλοί και οι κακοί, οι τίμιοι και οι άρπαγες, οι εκμεταλλευόμενοι και οι εκμεταλλευτές, οι πεινασμένοι και οι χορτασμένοι, το δίκιο και το άδικο, οι αθώοι και οι πονηροί, οι διαμαντόπετρες και τα τομάρια. Τι θα κάνουμε;
Ποιά τα προγράμματά μας για τον καινούριο χρόνο; Είμαστε οι περισσότεροι, βαδίζουμε στον ίσιο δρόμο της πάλης για δουλειά, για προκοπή, για ειρήνη και αδερφοσύνη. Απεχθανόμαστε τα τσακάλια της κραιπάλης, την τάξη των αστών, τα μαμόθρεφτα των τζακιών, τους λακέδες, τους τραμπούκους, τους απαίσιους και τους σατανάδες. Γεροί και ωραίοι, προχωράμε απτόητοι ενωμένοι και τραγουδώντας για το γκρέμισμα του φονιά ιμπεριαλισμού, για την κατάργηση των πλανηταρχών, για την τελική νίκη στον εικοστό πρώτο αιώνα!!
ΨΑΛΜΟΣ
Εμείς στην άγρια την πάλη
για αλλαγή, για λυτρωμό,
εσείς στο ψέμα, στην κραιπάλη
για καπιταλισμό ωμό.
Εμείς ορθώνουμε τα στήθια
για μια παγκόσμια λευτεριά,
εσείς μας λέτε παραμύθια
μας πάτε στην κατηφοριά.
Είναι αντίθετοι οι δρόμοι
δεν συναντιούνται πουθενά,
κλέφτες εσείς και αστυνόμοι
εμείς διαμάντια αληθινά!
Bookmarks