Hello and welcome to our community! Is this your first visit?
Register

Page 93 of 93 FirstFirst ... 43838990919293
Results 2,761 to 2,766 of 2766
  1. #2761
    Forum Team Mazda 6's Avatar
    Join Date
    18-02-06
    Location
    Chania, Crete, Greece.
    Posts
    19,309

    Default

    Έλααα!!! Καλό να σας εκάμουν Παυλή!!!

    Όφου κι έρχονται πανηγύρια και γάμοι και συντεκνιές!!! Καλοκαίρι φωτιά!!!
    Άχι και χιόνι να 'μουνα στα όρη του Αλικάμπου,
    να λιώνω να ποτίζουνται τα λούλουδα του κάμπου...

    Αλίκαμπος, Αποκόρωνας, Χανιά, Κρήτη!!!

  2. #2762
    Advanced Bodybuilder Pavlos18's Avatar
    Join Date
    16-06-09
    Location
    Αποκόρωνας, Χανιά Κρήτης
    Posts
    791

    Default

    Εγώ στο χρόνο επίστεψα και το καμε το θαύμα
    κιαν ήσουν κάτι κάποτε εδά δεν εισαι πράμα!

    Γεια σας κοπέλια!
    ''Pump satisfaction'' Για να πάρεις πολλά πρέπει να τα δώσεις όλα. Paulos18!

  3. #2763
    New Member
    Join Date
    17-02-19
    Location
    Ηράκλειο Κρήτης
    Posts
    62

    Default

    Καλησπερα παιδια απο το ομορφο νησι μας. Καινουργιος στο φόρουμ. Ελπιζω να εχουμε πολλούς κρητικους.

  4. #2764
    New Member Uthas's Avatar
    Join Date
    01-05-21
    Posts
    16

    Default

    Έζησα 1 χρόνο εκεί λολ

  5. #2765

    Default

    Quote Originally Posted by Mazda 6 View Post
    Κάνω αυτό το τόπικ για να βάζουμε ότι έχει σχέση με το νησί μας: φωτογραφίες, video, μαντινάδες, ριζίτικα, τραγούδια και ότι άλλο θέλουμε.

    Θα κάνω την αρχή με μια σειρά απο πολύ ωραίες μαντινάδες που έχει πει ο Μιχάλης Τζουγανάκης στα Χανιά:

    Οι μερακλήδες το 'χουνε
    και ξέρουν και γλεντούνε
    και ξέρουν να πεθαίνουνε
    μα ξέρουν και να ζούνε

    Γι' αυτό στον ίδιο το θεό
    παράκληση θα κάμω
    μην τους πειράζει όσους ζουν
    στον κόσμο τον απάνω

    Θεέ, πανάγαθε θεέ,
    ξάνοιξε να βρεις τρόπους
    να παίρνεις μονό ψεύτικους
    και τσι κακούς ανθρώπους

    Ξεδιάλεγε τσι δύσχρηστους
    και τσι ψευτονταήδες
    ν' αφήνεις μονό στη ζωή
    ανθρώπους μερακλήδες

    που τραγουδούν και ξέρουνε
    να παίζουν, να χορεύουν
    και ν? αγαπούν, να χαίρονται
    και δεν σε κοροϊδεύουν

    να ξαναρχίσει μια ζωή
    γεμάτη καλοσύνη
    αγάπη και καλή κάρδια
    στον κόσμο ν' απομείνει

    Κάμε το θεέ μου τούτο να
    μην επαναστατήσω
    κι όλους τσι μερακλήδες μου
    να τσι μονοπαντήσω

    Κι αρχίσω γλέντι και χαρά
    κι όπου το βγάλει η βράση
    ή που θα φθιάξει ο ντουνιάς
    ή που θα σιοχαλάσει.....


    Και μη ξεχνάτε τι τραγουδάμε στη Κρήτη:
    Ότι και να 'χει ο Κρητικός
    με λόγια δεν το λέει,
    με μαντινάδες χαίρεται
    με μαντινάδες κλαίει

    Μα και: "Βοηθάσε ο τόπος Διγενή και βγαίνεις αντρειωμένος!"
    πολύ ωραίο κομμάτι!

  6. #2766
    Pumping Iron
    Join Date
    21-12-20
    Location
    Bristol UK
    Posts
    445

    Default

    Kι όντεν η νύκτα η δροσερή κάθ' άνθρωπο αναπεύγει,          
    και κάθε ζο να κοιμηθεί τόπο να βρει γυρεύγει,
    ήπαιρνεν το λαγούτο του, κ' εσιγανοπορπάτει,
    κ' εκτύπα-ν το γλυκιά-γλυκιά ανάδια στο Παλάτι.

    Ήτον η χέρα ζάχαρη, φωνή είχε σαν τ' αηδόνι
    κάθε καρδιά, να του γρικά, κλαίγει κι αναδακρυώνει.          
    Εμέρωνε όλα τ' άγρια, τα δυνατά απαλαίναν,          
    στο νουν τ' ανθρώπου ό,τι ήλεγε, με λύπηση επομέναν

    Εμίλειε παραπόνεσες που τσι καρδιές εσφάζα',
    Το μάρμαρον εσπούσανε, το κρούσταλλον εβράζα'.
    Kαι την αυγή, πρι' άλλος τσι δει, στο σπίτι-ν εγιαγέρναν.        
    Kι ο Pήγας με τη Pήγισσαν πολλή χαράν επαίρναν,

    Να του γρικού' να τραγουδεί, κ' έτσι γλυκιά να λέγει
    του Έρωτα τσι πονηριές, και πράξες του να ψέγει.
    M' απ' όλους κι όλες πλιά γλυκιά ήσα' στην Aρετούσα,
    και τα τραγούδια ξυπνητή συχνιά την εκρατούσα'

    Κι οληνυκτίς ανάπαψη δεν είχε, να λογιάζει
    ποιός είναι αυτός που τραγουδεί και βαραναστενάζει. 
    Kαι μέρα-νύκτα η Πεθυμιά πληθαίνει να τ' ακούγει,
    μη γνώθοντας, κι ο Έρωτας, όντε γελά, μας κρούγει.

    O Pήγας, μιά από τσι πολλές, ηθέλησε να μάθει
    ποιός είναι αυτός που τραγουδεί της Eρωτιάς τα Πάθη
    Έτσι γλυκιά και νόστιμα, που ταίρι άλλο δεν έχει,          
    κ' εβάλθηκε να τον-ε δει και να τον-ε κατέχει.

    Kαι μιάν ημέρα κάλεσμα ήκαμε στο Παλάτι,
    ξεφάντωση από το ταχύ ώς το βραδύ-ν εκράτει.
    K' ελόγιασε, με τους πολλούς που'τανε καλεσμένοι,
    πως να'ρθει κι ο τραγουδιστής εκείνος, που ανιμένει,            
    Aρχίνισε η ξεφάντωση, ήρθαν οι καλεσμένοι.          
    K' η Aρετούσα με χαρά στέκεται, κι ανιμένει

    Ν' ακούσει του τραγουδιστή τση νύκτας, να γνωρίσει
    ποιός είναι που την τυραννά κι οπού τση δίδει κρίση.
    Aρχίσασι να τραγουδούν, κι ο Pήγας τούς εγρίκα
    μέσα του λέγει "Ωσά θωρώ, οπίσω τον αφήκα          
    Τση νύκτας τον τραγουδιστή, που'θελα να κατέχω
    'κεί που'θελα να ξεγνοιαστώ, έτσι πλιάν έγνοιαν έχω."

    H Aρετούσα εκάθουντο' στο πλάγι του Kυρού τση,          
    κι όσον εγρίκα, τόσον πλιά ήβανε μες στο νου τση
    Της νύκτας τον τραγουδιστή, γιατί κιανείς δε σώνει
    ωσάν εκείνο[ν] να το πει, ουδέ να του σιμώνει.

    Ήπαψεν η ξεφάντωση, εβράδιασεν η ώρα,
    και καθενείς στο σπίτι του επήγαινε στη Xώρα.
    O Pήγας βάνει λογισμόν, πολλά βαθιά το βάνει,
    ίντά'ναι κι ο τραγουδιστής τση νύκτας δεν εφάνη.

    Kαι κράζει, μιάν αργατινή, δέκα από την Aυλή του,
    οπού τσ' επλέρωνε καλά να βλέπουν το κορμί του.
    Λέγει τως "Πιάστε τ' άρματα χωστά, και μη μιλείτε, 
    κι αμέτε σε παραχωστό κρουφά, και φυλαχτείτε.        

    Kι ως έρθει ο τραγουδιστής και παίξει το λαγούτο,
    γλήγορα φέρετέ τον-ε εις το Παλάτι ετούτο."
    Kινούν, και πάσιν το ζιμιό κ' οι δέκα αρματωμένοι.
    Kαθένας τον τραγουδιστήν ήστεκεν κι ανιμένει.

    Αρχίζει πάλι το σκοπόν το γλυκοζαχαρένιο,
    κ' εκτύπα το λαγούτο του, σαν το'χε μαθημένο.
    H γλώσσα του παρά ποτέ εγίνηκεν αηδόνι,
    και το μεσάνυκτο περνά, το φως τσ' αυγής σιμώνει.     

    Tότες, από το χάλασμα εβγαίνουν οι αντρειωμένοι,
    κι ως τσ' είδεν ο Pωτόκριτος, σκολάζει και σωπαίνει
    και το λαγούτο εσκόρπισεν εις εκατό κομμάτια,
    να μην τον-ε γνωρίσουνε κείνα τα ξένα μάτια.

    Kαι λέγει και του Φίλου του "Aπόψε κάνει χρεία,          
    να δείξομε τη δύναμη κι όλη μας την αντρεία.
    H όρεξή σου α' σε βαστά, να μη μας-ε γνωρίσου',
    απόψε κάμε το πρεπό κ' εσύ με το σπαθί σου.

    K' εγώ κάλλιά 'χω Θάνατο, παρά να γνωρισθούμε,
    και πρι' μας πάσι στου Pηγός, θέλω να σκοτωθούμε.          
    Σιμώνουν όλοι τακτικά, και χαιρετούν τσι δυό τως,
    λέγοντας πως ορέγουνται περίσσα το σκοπόν τως

    να συνοδέψουν όλοι τως, κ' έτσι συντροφιασμένοι
    να πάσιν εις του Bασιλιού οπού τους ανιμένει.
    Eτότες ο Pωτόκριτος αρχοντικά μιλεί τως,          
    και γνωστικά εγνώρισε κ' είδεν την όρεξή τως.

    Λέγει τως "Φίλοι κι αδερφοί, η ώρα δεν το δίδει
    να πάμε τώρα στου Pηγός, σ' τση νύκτας το σκοτίδι.
    K' οι Aφέντες όπου ορίζουσιν, οι δούλοι προσκυνούσι,
    όχι με κτύπους και φωνές να θέ' να τους ξυπνούσι.          

    Eγώ δε θέ' να καρτερώ, κ' η ώρα με σπουδάζει,
    εκείνο που μου λέτε εσείς, δεν πρέπει, και δε μοιάζει."
    Aφήκασιν τσ' αθιβολές, στ' άρματα βάνου' χέρα,          
    σπιθίζου', λάμπουν τα σπαθιά, κ' η νύκτα εγίνη μέρα.

    Σ' τούτα τ' ανακατώματα, δυό επέσαν κι αποθάναν,
    κ' οι δέκα, οκτώ εγενήκασι, κι αρχίζασι κ' εχάναν.
    Kαι πάλι τούτοι, κ' οι οκτώ, ήσανε λαβωμένοι,
    κι άγγιχτος ο τραγουδιστής κι ο Φίλος του απομένει.          

    Kαι με τα ζάλα σιγανά στο σπίτι τως γιαγέρνουν.
    Kαι το ταχύ άλλοι του Pηγός κακά μαντάτα φέρνουν.
    Λέσιν του "Aφέντη, κάτεχε, σ' ό,τι είδαμεν απόψε,
    α' μας-ε πέψεις πλιόν εκεί, την κεφαλή μας κόψε.          

    Kι αυτ[εί]νος ο τραγουδιστής, κι αυτός ο λαγουτάρης
    είναι μεγάλης δύναμης, είναι μεγάλης χάρης.
    Kι ό,τι γλυκότη κι ομορφιά εις το τραγούδι δείχνει,
    τόσο φαρμάκι και φωτιά με το σπαθί του ρίχνει.

    Kαι πάλι ο Pήγας κάθε αργά ήβανε να βιγλίσουν
    πολλούς, για να τον πιάσουσι, γ-ή να τον-ε γνωρίσουν.        
    Kαι σαν οι δέκα εχάσασιν κ' εκαταντροπιαστήκα',     
    κ' επήρεν ο-για λόγου τως κουρφόν καημόν και πρίκα,

    τριάντα πέμπει πάσα αργά, και τάσσει τως και δώρα,
    λέγει τως να γυρίζουσιν οληνυκτίς τη Xώρα,
    να βρου' να τον-ε πιάσουσιν, κι απομονή δεν έχει,          
    και δίχως άλλο εβάλθηκεν ποιός είναι να κατέχει.

    Mα ο Pώκριτος, σα φρόνιμος, δεν πιάνεται στο δίχτυ,
    και τα λαγούτα και σκοπούς παραμεράς τα ρίχτει.

    Kαι απονωρίς στην κλίνην του ήθετεν κ' εκοιμούντον,
    κι οληνυκτίς στα βάσανα του Πόθου ετυραννούντον.          
    Eχλόμιασε, αδυνάμισε, τσι συντροφιές αρνήθη,
    κ' η ομορφιά του εχάθηκε, κ' η νιότη εκαταλύθη.
    Ερωτοκριτος και η Αρέτουσα (Στρατάκη τραγουδι)
    Βιντσεντζος Κορνάρος
    Σητεία
    Last edited by Costacoffee; 20-06-21 at 08:21.


 
Page 93 of 93 FirstFirst ... 43838990919293

Thread Information

Users Browsing this Thread

There are currently 2 users browsing this thread. (0 members and 2 guests)

Tags for this Thread

Bookmarks

Posting Permissions

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •