Αργές ή Γρήγορες Επαναλήψεις;

**Παυλίδης** · 20-01-12, 11:29

Η προσέγγιση είναι κάπως μαθηματική και θα προσπαθήσω να εξηγήσω όσους δε γνωρίζουν ήδη κάποια βασικά πράγματα.

Μια μικρή εισαγωγή:

Τι είναι το έργο (για όσους ασχολούνται με βάρη);
Είναι η ενέργεια που διοχετεύεται, από την εφαρμογή της δύναμης μας, πάνω στη μπάρα ώστε να μετατοπιστεί.

Σε τι μετράται το έργο;
Σε joules, που βλέπω τα joules; Σε μια παρένθεση δίπλα στις θερμίδες, σε ετικέτες τροφίμων και site με nutrition facts, στη μορφή kJ (KiloJoules).

Παρακάτω είναι μια διατροφική επεξήγηση των joules που δεν έχει άμεση σχέση με το θέμα:

Δηλαδή αν παράγω έργο 4200 kJ θα κάψω το πιτόγυρο που έφαγα πριν;
Όχι. Ο μυς που θέλω να γυμνάσω θα καταστραφεί ανάλογα με τα joules, ώστε να παράγει το έργο για να μετακινηθεί η μπάρα. Το σουβλάκι θα βοηθήσει να φτιαχτεί ξανά, όσο μπορεί. Αν η τροφή που έφαγα μου παρέχει κακής ποιότητας joules, δε θα συντελέσουν στο να αναρρώσει ο μυς στον ίδιο βαθμό που θα συντελούσαν ποιοτικότερα, άρα ένα μέρος του θα γίνει λίπος (αν υποθέσουμε ότι ο μόνος λόγος που χρειάζεσαι τις θερμίδες, είναι για να θρέψεις τον μυ).

Άρα να φάω μόνο μετά την προπόνηση;
Όχι. Αν προπονούμαι με υψηλή ένταση, με άδειο στομάχι, είναι πολύ πιθανόν να έχω τάσεις για εμετό. Επίσης η πέψη, η ζύμωση και η διοχέτευση των μακροσυστατικών (των παράγωγων τους δηλαδή) στο αίμα είναι μια διαδικασία που παίρνει ώρα, το γεύμα που θα φας πριν την προπόνηση, κατά πάσα πιθανότητα, θα βοηθήσει στην αποκατάσταση μετά. Μπακαλίστικα μπορώ να το καταλάβω και από την αιμάτωση στη μυική ομάδα που γυμνάζω, αυτό δε σημαίνει αυξημένη δύναμη εκείνη τη στιγμή, σημαίνει ότι το αίμα έχει μαζευτεί εκεί και θρέφει τον μυ. Βέβαια δε θα είμαστε πρησμένοι για πάντα, αυτό δε σημαίνει ότι δε θα θρέφεται ο μυς.

Στο θέμα μας:

Έστω άσκηση με πίεση μπάρας.
f δύναμη που ασκούμε, a επιτάχυνση της μπάρας, m συνολική μάζα των κιλών που θα μετακινήσουμε, x μετατόπιση της μπάρας, w το έργο μας.
Θα υποθέσουμε ότι θα μετακινήσουμε 1 κιλό (m=1) για 1 μέτρο (x=1) για λόγους ευκολίας. Θα θέσουμε θετική φορά προς τα πάνω, επομένως αρνητική προς τα κάτω.

Θετική κίνηση:
w=fx με x=1 άρα
w=f
f=ma με m=1 άρα
f=a
w=a
Άρα το έργο που παράγουμε είναι ανάλογο της επιτάχυνσης της μπάρας προς τα επάνω. Άρα όσο πιο γρήγορα την πάμε πάνω, τόσο μεγαλύτερο έργο παράγουμε.

Αρνητική κίνηση:
w=fx με x=-1 (η μπάρα κατεβαίνει και έχουμε θέση τη θετική φορά προς τα πάνω γι? αυτό είναι αρνητικό)
άρα w=-f
f=ma με m=1
f=a με w=-f άρα
w=-a

Άρα το έργο είναι αντιστρόφως ανάλογο της επιτάχυνσης της μπάρας προς τα κάτω (αν πέφτει με επιτάχυνση a1=5 m/s/s τότε το έργο w1=-5 joules, αν πέφτει με επιτάχυνση a2=2m/s/s τότε το έργο w2=-2 joules, -2>-5). Δηλαδή εδώ, με τη δύναμη μας, επιβραδύνουμε την επιτάχυνση (ναι μεν πέφτει, αλλά πέφτει πιο αργά απ? ότι αν την αφήναμε να πέσει κάτω μόνη της) που προκαλείται από το βάρος της μπάρας.

Εν κατακλείδι, αν δύο άτομα, σηκώνουν ίδια κιλά, με ίδια τεχνική, για την ίδια απόσταση, ενεργοποιώντας ίδιους μύες και τένοντες, για ίσες επαναλήψεις και ο ένας κάνει 1 δευτερόλεπτο θετική και 1 αρνητική, και ο άλλος 1 δευτερόλεπτο και 2, αντίστοιχα, μπορούμε να πούμε με βεβαιότητα ότι ο δεύτερος παράγει μεγαλύτερο έργο (περισσότερα joules).

Έτσι όπως βλέπω τον τύπο του έργου, μου φαίνεται πολύ καλύτερο να κάνω σετ των 20 επαναλήψεων. Γιατί μου λένε για 8;
Στον τύπου του έργου, πράγματι αυτό φαίνεται, αλλά ξεγελά, καθώς όσο αυξάνουμε των χρόνο που ασκούμε δύναμη, μεγαλώνει και ο συνολικός χρόνος που ασκείται επιτάχυνση από εμάς στη μπάρα, κάτι που την κάνει να μειώνεται γεωμετρικά (a=m/s/s). Αν κάποιος θέλει να επεκταθώ μπορεί να μου το ζητήσει.

Τελικά αν κάνω εκρηκτικές θετικές και αργές αρνητικές θα κάνω σίγουρα καλύτερη δουλειά;
Όχι. Το καλύτερο που έχω να κάνω είναι να νιώσω τους μύες που θέλω να χτυπήσω, να δουλεύουν. Το να κυνηγάω μετά μανίας των χρονισμό των επαναλήψεων, είναι πιθανότερο να με οδηγήσει σε λάθη τεχνικής αλλά και στο να ενεργοποιήσω μύες που δε θα έπρεπε να ενεργοποιούνται κατά την άσκηση. Αν μπορώ να κάνω όλα τα παραπάνω ταυτόχρονα σωστά καλώς, αλλά θα μου πάρει πολλά χρόνια να το μάθω. Το καλύτερο που μπορώ να κάνω είναι να βρω μια ισορροπία μεταξύ αυτών, και ο ευκολότερος, αν όχι μοναδικός, τρόπος, είναι να μπορώ να κατανοήσω πως ενεργοποιούνται οι μύες μου.

Ευχαριστώ που με διαβάσατε.

**Leo 11** · 20-01-12, 11:37

αν και ζαλιστηκα λιγο με ολη αυτη την γεωμετρια...ενα εχω να πω μονο

RESPECT MAN

**zxcv** · 20-01-12, 11:43

ωραιος

**shadowmaker** · 20-01-12, 12:25

Πολύ καλός

**UltraModus** · 20-01-12, 13:37

Σε πηδάει στην ανάλυση και στους μαθηματικούς τύπους, σε απειλεί οτι θα επεκταθεί αν του το ζητήσεις (στο τέλος θα χώσει και ολοκληρώματα) και στο τέλος τι σου λέει? "Νιώσε τον μυ".

Πλάκα κάνω, επικόν άρθρον.

**digitalboy** · 20-01-12, 15:04

Η ενέργεια που "καίει" και το έργο που παράγει ένας έμβιος οργανισμός δεν μπορούν να περιγραφούν σε καμία περίπτωση απο την κλασσική μηχανική φυσική η οποία αναφέρεται σε ιδανικά "κλειστά" συστήματα. Προφανώς αυτό που λέει ο Παυλίδης στο τέλος είναι σωστό, δηλαδή οτι ΔΕΝ μπορούμε να βγάλουμε συμπέρασμα από τον τύπο του έργου. Στην πραγματικότητα χρείαζεται και βιοχημεία για να εξηγήσουμε τι ακριβώς συμβαίνει στο σώμα μας όταν εμείς ασκούμαστε. Κάθε σώμα μπορεί να σπαταλάει "πόρους" με τελειώς διαφορετικούς ρυθμούς από ένα άλλο ακόμα και όταν εκτελούν ακριβώς την ίδια κίνηση με τον ίδιο ρυθμό. Συνεπώς το συμπέρασμα είναι ότι το να προσπαθούμε να νιώσουμε το σώμα μας και του μυς μας είναι ο καλύτερος τρόπος για να βελτιώσουμε τον τρόπο που ασκούμαστε.

**Leo 11** · 20-01-12, 15:13

Originally Posted by digitalboy

Η ενέργεια που "καίει" και το έργο που παράγει ένας έμβιος οργανισμός δεν μπορούν να περιγραφούν σε καμία περίπτωση απο την κλασσική μηχανική φυσική η οποία αναφέρεται σε ιδανικά "κλειστά" συστήματα. Προφανώς αυτό που λέει ο Παυλίδης στο τέλος είναι σωστό, δηλαδή οτι ΔΕΝ μπορούμε να βγάλουμε συμπέρασμα από τον τύπο του έργου. Στην πραγματικότητα χρείαζεται και βιοχημεία για να εξηγήσουμε τι ακριβώς συμβαίνει στο σώμα μας όταν εμείς ασκούμαστε. Κάθε σώμα μπορεί να σπαταλάει "πόρους" με τελειώς διαφορετικούς ρυθμούς από ένα άλλο ακόμα και όταν εκτελούν ακριβώς την ίδια κίνηση με τον ίδιο ρυθμό. Συνεπώς το συμπέρασμα είναι ότι το να προσπαθούμε να νιώσουμε το σώμα μας και του μυς μας είναι ο καλύτερος τρόπος για να βελτιώσουμε τον τρόπο που ασκούμαστε.

Ρε Γιωργο με αποστομοσες και συ! respect to u too!

**Kardoula** · 20-01-12, 16:17

Σ'ευχαριστούμε πολύ για το άρθρο!

**Παυλίδης** · 20-01-12, 16:47

Σας ευχαριστώ.

@digitalboy φυσικά και δε γίνεται να βρούμε το έργο έστω μιας επανάληψης, ακόμα και η προσέγγιση του θα ήταν οδυνηρή αν θέλουμε να μάθουμε για την κίνηση σε όλο της το εύρος. Και σίγουρα δύο διαφορετικοί οργανισμοί θα μετατρέπουν με διαφορετικούς ρυθμούς τις ενέργειες τους (εκεί κι αν είναι άπειροι οι παράμετροι και αδύνατο να υπολογιστεί), αλλά μπορούμε να πούμε ασφαλώς ότι το σώμα μας, για 10 επαναλήψεις με σταθερά κιλά, τεχνική, ενεργοποιήσεις μυών, θα παράγει μεγαλύτερο έργο με χρονισμό 1-0-2 απ' ότι με 2-0-1.

**nikos nikos** · 20-01-12, 17:19

Πολύ ωραίο!!!!respect και μονο που το σκεφτηκες!!

**Νταγκλης** · 24-01-12, 15:36

Originally Posted by Παυλίδης

Στο θέμα μας:

Έστω άσκηση με πίεση μπάρας.
f δύναμη που ασκούμε, a επιτάχυνση της μπάρας, m συνολική μάζα των κιλών που θα μετακινήσουμε, x μετατόπιση της μπάρας, w το έργο μας.
Θα υποθέσουμε ότι θα μετακινήσουμε 1 κιλό (m=1) για 1 μέτρο (x=1) για λόγους ευκολίας. Θα θέσουμε θετική φορά προς τα πάνω, επομένως αρνητική προς τα κάτω.

Θετική κίνηση:
w=fx με x=1 άρα
w=f
f=ma με m=1 άρα
f=a
w=a
Άρα το έργο που παράγουμε είναι ανάλογο της επιτάχυνσης της μπάρας προς τα επάνω. Άρα όσο πιο γρήγορα την πάμε πάνω, τόσο μεγαλύτερο έργο παράγουμε.

Για μια στιγμη.Υπαρχει ενα μπερδεμα εδω.
Οταν σηκωνεις ενα βαρος ξεκινας και σταματας με μηδενικη ταχυτητα.Εφόσον η διαφορα στην ταχυτητα ειναι μηδεν(Δv=0) τοτε και η μεση επιταχυνση θα ειναι μηδεν(a=0).Αρα παντα η μεση δυναμη που ασκεις θα ειναι ιση με το βαρος(F=mg+ma=mg).
Aρα το παραγομενο εργο ειναι παντα ισο με mgx ανεξαρτητα με την ταχυτητα που σηκωνεις το βαρος.

Αρνητική κίνηση:
w=fx με x=-1 (η μπάρα κατεβαίνει και έχουμε θέση τη θετική φορά προς τα πάνω γι? αυτό είναι αρνητικό)
άρα w=-f
f=ma με m=1
f=a με w=-f άρα
w=-a

Άρα το έργο είναι αντιστρόφως ανάλογο της επιτάχυνσης της μπάρας προς τα κάτω (αν πέφτει με επιτάχυνση a1=5 m/s/s τότε το έργο w1=-5 joules, αν πέφτει με επιτάχυνση a2=2m/s/s τότε το έργο w2=-2 joules, -2>-5). Δηλαδή εδώ, με τη δύναμη μας, επιβραδύνουμε την επιτάχυνση (ναι μεν πέφτει, αλλά πέφτει πιο αργά απ? ότι αν την αφήναμε να πέσει κάτω μόνη της) που προκαλείται από το βάρος της μπάρας.

Το ιδιο ισχυει και για την αρνητικη κινηση.Το παραγομενο εργο ειναι παντα ισο με -mgx ανεξαρτητα με την ταχυτητα που κατεβαζεις το βαρος.

Εδω ερχεται ενα δευτερο μπερδεμα.
Το συνολικο εργο για μια ολοκληρη επαναλληψη ειναι mgx-mgx=0....δηλαδη σε μια ολοκρηρη επαναλληψη δεν παραγεις εργο και αυτο ειναι πολυ φυσικο αφου η συνολικη μετατοπιση ειναι μηδεν.
Αν οι μυς ηταν τελεια ελατηρια δεν θα καιγαν καθολου ενέργεια και θα μπορουσαμε να ανεβοκατεβαζουμε τη μπαρα για παντα!Ο μονος λογος που καιμε ενεργεια ειναι επειδη οι μυς εχουν εξαιρετικα χαμηλη ανταποδοση(efficiency=W/E).

Αρα πως μπορουμε να βρουμε ενεργεια που καιμε?Δυστυχως η φυσικη δεν μπορει να μας βοηθησει.Ο μονος τροπος ειναι να υπολογησουμε πειραματικα την ανταποδοση των μυων που ομως ειναι διαφορετικη αναλογα με την ταχυτητα αρσης.Σκεψου οτι αν απλα κρατας ενας βαρος η ανταποδοση ειναι μηδεν.
Μπερδεμενα πράματα!

**Παυλίδης** · 24-01-12, 16:35

Αυτό που λες εσύ στηρίζεται σε μια επιταχυνόμενη κίνηση που στη συνέχεια θα γίνει επιβραδυνόμενη, ότι δηλαδή θα σηκώσουμε τη μπάρα με μια α επιτάχυνση και αφού φτάσει σε μια ταχύτητα β θα επιβραδύνουμε με μια επιτάχυνση γ μέχρι η ταχύτητα της να μηδενιστεί. Εμείς όμως δε σταματάμε γιατί δε μπορούμε να επιταχύνουμε, σταματάμε γιατί δε υπάρχει μεγαλύτερος εύρος κίνησης (δηλαδή αν το χέρι σου είναι 1 μέτρο και αρχίζεις την κίνηση από την αρχή του χεριού, δε μπορεί να σπρώξεις τη μπάρα για 1,5 μέτρο και σε αυτό δε φταίει το ότι έμεινες από δύναμη).
Ο χρόνος που θα φτάσει μια μπάρα στο ανώτατο σημείο επηρεάζει τα joules που θα καταναλωθούν, όπως ακριβώς επηρεάζει ο χρόνος που θα πας με το αυτοκίνητο, από την Θεσσαλονική στην Αθήνα, τα joules της βενζίνης σου.

**Νταγκλης** · 24-01-12, 16:49

Originally Posted by Παυλίδης

Αυτό που λες εσύ στηρίζεται σε μια επιταχυνόμενη κίνηση που στη συνέχεια θα γίνει επιβραδυνόμενη, ότι δηλαδή θα σηκώσουμε τη μπάρα με μια α επιτάχυνση και αφού φτάσει σε μια ταχύτητα β θα επιβραδύνουμε με μια επιτάχυνση γ μέχρι η ταχύτητα της να μηδενιστεί. Εμείς όμως δε σταματάμε γιατί δε μπορούμε να επιταχύνουμε, σταματάμε γιατί δε υπάρχει μεγαλύτερος εύρος κίνησης (δηλαδή αν το χέρι σου είναι 1 μέτρο και αρχίζεις την κίνηση από την αρχή του χεριού, δε μπορεί να σπρώξεις τη μπάρα για 1,5 μέτρο και σε αυτό δε φταίει το ότι έμεινες από δύναμη).

Επιταχυνουμε αρχικα ασκώντας μεγαλυτερη δυναμη απο το βαρος και αναγκαζόμαστε να επιβραδυνουμε στο τελος ασκώντας λιγοτερη δυναμη απο το βαρος αλλιως η μπαρα θα φυγει απ?τα χερια μας.Σ?αυτην την περιπτωση δεν θα μιλουσαμε για αρση του βαρους αλλα για ριψη.Απαραιτητη προυποθεση για την αρση ειναι η μηδενικη τελικη ταχυτητα.
Σ?αυτην την περιπτωση η μεση δυναμη ειναι παντα ιση με το βαρος και το εργο ισο με mgh ανεξαρτητα απ?την ταχυτητα και το χρονο αρσης.

**Παυλίδης** · 24-01-12, 21:46

Γιατί να φύγει η μπάρα από τα χέρια μας; Το ότι δε γίνεται αντιληπτό από το μάτι δε σημαίνει ότι δε μεταφέρεται κινητική ενέργεια στη μπάρα (άσε που πολλές φορές φαίνεται κιόλας).
Αντίθετα με αυτό που λες, σε πολλές ασκήσεις, όχι μόνο δεν επιβραδύνουμε αλλά επιταχύνουμε κιόλας στο τέλος, και καθόλου συμπτωματικά είναι και οι ασκήσεις που συνήθως "τινάζονται" περισσότερο τα κιλά (βλέπε σκουότ, στρατιωτικές πιέσεις).

**Νταγκλης** · 24-01-12, 22:10

Ο.Κ.Μιλαω για την περιπτωση που η κινητικη ενεργεια μετατρεπεται πληρως σε δυναμικη στο τελος της αρσης.
Αλλα να ξερεις αυτο δεν απέχει πολυ απο την πραγματικοτητα.Ειχα διαβασει οτι η φαση της επιβρανδυσης στον παγκο με 80% του μεγιστου διαρκει για τη μιση επαναλληψη και γενικα οτι το ιδιο το βαρος ειναι περιπου η μεση δυναμη που ασκειται.Δηλαδη η κινητικη ενεργεια ειναι σχεδον μηδεν παντα στο τελος της αρσης.Εκτός αν προκειται για πλειομετρικες ασκησεις.

**Χριστοφορος123** · 23-08-13, 23:42

Πολυ ωραιο thread χρησιμο και με βοηθησε αρκετα αν και δεν τα καταλαβα ολα.
Ευχαριστω!

**Παυλίδης** · 23-08-13, 23:59

Να 'σαι καλά.

**Hanos** · 24-08-13, 18:54

Παυλιδη, τωρα το διαβασα, πολυ καλο οντως,συνχαρητηρια.
Οτι αλλο καλο εχεις στο μυαλο σου μοιρασου το μαζι μας!

**iceburner** · 24-08-13, 19:03

Εγώ θα τολμήσω να πω...απλός και κατανοητός!!
Και το άρθρο δίνει και μία ιδέα γύρω από μία ψιλοξεχασμένη παράμετρο..την έκρηξη-ταχύτητα της επανάληψης στο θετικό μέρος!
Πολύ καλός!

**kerouac** · 24-08-13, 19:10

Originally Posted by Παυλίδης

Γιατί να φύγει η μπάρα από τα χέρια μας; Το ότι δε γίνεται αντιληπτό από το μάτι δε σημαίνει ότι δε μεταφέρεται κινητική ενέργεια στη μπάρα (άσε που πολλές φορές φαίνεται κιόλας).
Αντίθετα με αυτό που λες, σε πολλές ασκήσεις, όχι μόνο δεν επιβραδύνουμε αλλά επιταχύνουμε κιόλας στο τέλος, και καθόλου συμπτωματικά είναι και οι ασκήσεις που συνήθως "τινάζονται" περισσότερο τα κιλά (βλέπε σκουότ, στρατιωτικές πιέσεις).

Πιάνεις τη μπάρα και στην αρχή η ταχύτητα ανύψωσης είναι μηδεν. Επιταχύνεις και πιάνει μια τελική ταχύτητα. Αν δεν προκειται για ρίψη τοτε σαφώς η ταχύτητα της μπάρας στο ανώτερο σημείο ειναι μηδεν για να γίνει στη συνέχεια αρνητικη (κατεβασμα). Συνεπώς, για να πάει η ταχύτητα στο μηδεν σαφώς και μιλάμε για επιβράδυνση.

**Παυλίδης** · 24-08-13, 19:23

@kerouac όπως εξηγώ και παραπάνω ουσιαστικά η κίνηση είναι ρίψη (μιλάμε για την ταχύτητα της μπάρας και όχι του χεριού μας) απλά δεν είναι διακριτή (συνήθως) η διατήρηση της ενέργειας στο τέλος της κίνησης.

@Hanos, iceburner σας ευχαριστώ.

**Κωστας21** · 24-08-13, 20:07

Ωραιο το αρθρο σου Παυλιδη, με ψαγμενιες κ' βασικες μηχανικες-κινητικες αρχες που ειναι το αντικειμενο που επιθυμω να ακολουθησω ;)

Η κυρια ιδεα, οπως την συνελαβα, ειναι απλη : οσο πιο αργη ειναι η αρνητικη επαναληψη, τοσο περισσοτερο συσπαται ο μυς οποτε προκαλει και μεγαλυτερο εργο. Συνεπως, 'τραυματιζεται' περισσοτερο και πιο 'βαθια' με αποτελεσμα, στην αναρρωση, να 'μπαζωνει' πιο γερος.

Το μονο σημειο που θα ηθελα λιγο να συζητησουμε ειναι αυτο: ' Έτσι όπως βλέπω τον τύπο του έργου, μου φαίνεται πολύ καλύτερο να κάνω σετ των 20 επαναλήψεων. Γιατί μου λένε για 8;
Στον τύπου του έργου, πράγματι αυτό φαίνεται, αλλά ξεγελά, καθώς όσο αυξάνουμε των χρόνο που ασκούμε δύναμη, μεγαλώνει και ο συνολικός χρόνος που ασκείται επιτάχυνση από εμάς στη μπάρα, κάτι που την κάνει να μειώνεται γεωμετρικά (a=m/s/s). Αν κάποιος θέλει να επεκταθώ μπορεί να μου το ζητήσει. '

Τι ακριβως θες να πεις? :)

**Παυλίδης** · 24-08-13, 23:50

Σε ευχαριστώ.

Ότι στο w=fx αφενός αν εκτελέσω παραπάνω φορές (πολλές επαναλήψεις) το x (εύρος κίνησης) παράγω μεγαλύτερο έργο, αφετέρου αυτό θα μου πάρει περισσότερη ώρα που σημαίνει μικρότερο a (χώρια ότι για λιγότερες επαναλήψεις θα βάλεις και μεγαλύτερο βάρος).
Αν σε μπερδεύει σκέψου αθροιστικά την απόσταση που θα "διανύσεις" για να κάνεις ολόκληρο το set, δηλαδή αν κάνεις επαναλήψεις του 1 μέτρου και κάνεις 10 μέτρα όσο συντομότερα τα κάνεις τόσο μεγαλύτερο a άρα και ανάλογο έργο (επειδή w=fx και f=ma).

**Κωστας21** · 25-08-13, 00:17

Ναι, αλλα το a, η επιταχυνση δλδ, δεν μειωνετε με γεωμετρικη προοδο οσο περναει ο χρονος. Αφου στην αρχη καθε θετικης επαναληψης και αρνητικης η ταχυτητα ειναι μηδεν, οποτε η επιταχυνση καθε φορα πιανει μια μεγιστη τιμη, μετα μηδενιζεται και αλλαζει φορα.
Εκτος αν αυτο που εννοεις ειναι οτι οσες περισσοτερες επαναληψεις, τοσο μεγαλυτερη κουραση προς το τελος αρα και μικροτερο διαστημα εκτελεσης. Οποτε στην ουσια, μειωνετε το εργο στο μεγαλο ευρος επαναληψεων λογο του οτι μειωνεται η αποσταση ( w=f*x ), οχι η επιταχυνση.

Ελπιζω να μη σε μπερδεψα, απλα ειναι ενα σημειο που κινησε την περιεργεια.

**Παυλίδης** · 25-08-13, 02:52

Originally Posted by Κωστας21

Ναι, αλλα το a, η επιταχυνση δλδ, δεν μειωνετε με γεωμετρικη προοδο οσο περναει ο χρονος. Αφου στην αρχη καθε θετικης επαναληψης και αρνητικης η ταχυτητα ειναι μηδεν, οποτε η επιταχυνση καθε φορα πιανει μια μεγιστη τιμη, μετα μηδενιζεται και αλλαζει φορα.

Δε μειώνεται όσο περνάει ο χρόνος, είναι μικρότερη αν διανύσεις την ίδια απόσταση σε 1 λεπτό απ' ότι αν τη διανύσεις σε 0,5 (m/s/s), είναι δύο διαφορετικές καταστάσεις δεν είναι μισό λεπτό η μια και μισό η άλλη. Παράδειγμα: αν σπριντάρεις 100 μέτρα και αν περπατήσεις 100 μέτρα η επιτάχυνση και το έργο στην πρώτη περίπτωση είναι πολύ μεγαλύτερα και πιθανώς μεγαλύτερα απ' ότι αν περπατούσες ακόμα και 150 μέτρα.

**Κωστας21** · 25-08-13, 11:17

Καταλαβα τι θες να πεις, να'σαι καλα.

**martin9** · 25-08-13, 15:04

πολυ καλο και ευκολονοητο.....

(συγνωμη για τα ορθογραφικα θεμα δυσλεξιασ)

**Παυλίδης** · 25-08-13, 15:55

Να 'σαι καλά.

**hoil** · 25-08-13, 16:02

Σ΄ευχαριστούμε πολύ!!!

Το ίδιο ισχύει και για τις ασκήσεις με το βάρος του σώματος? (μονόζυγο, push ups κλπ)

**ta123** · 25-08-13, 16:21

Μπραβο σου και μονο που το σκεφτηκες, αν και θα μεινω στο συμπερασμα του αρθρου και θα συμφωνησω με το φιλο που γραφει ...

Originally Posted by digitalboy

Η ενέργεια που "καίει" και το έργο που παράγει ένας έμβιος οργανισμός δεν μπορούν να περιγραφούν σε καμία περίπτωση απο την κλασσική μηχανική φυσική η οποία αναφέρεται σε ιδανικά "κλειστά" συστήματα. Προφανώς αυτό που λέει ο Παυλίδης στο τέλος είναι σωστό, δηλαδή οτι ΔΕΝ μπορούμε να βγάλουμε συμπέρασμα από τον τύπο του έργου.