Προτάσεις & Κριτικές Βιβλίων Που Δεν Έχουν Σχέση Με Bodybuilding!!

**Mazda 6** · 05-03-15, 23:29

Μεγάλη νοσταλγία για τα έτη των σπουδών μου... έτσι ξανάπιασα το εκπληκτικό "Λεμονόδασος" του Κοσμά Πολίτη.

Αριστούργημα της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας!!! Αν πέσει στα χέρια σας, ή αν μπορείτε να το αγοράσετε (οι τιμές σε τέτοια τεράστιας ποιότητας βιβλία έχουν πέσει πάρα πολύ), να μην διστάσετε στιγμή!!!

**maka02049** · 06-03-15, 00:27

Εγώ έχω μεγάλη δυσκολία να συγκεντρωθώ κ να διαβάσω βιβλία .. Τελευταία φορά που θυμάμαι τον εαυτό μου ήταν κάποια στιγμή στο τέλος δημοτικού-αρχές γυμνασίου... Μέχρι τότε όμως τα καταβρόχθιζα.. Ήταν το νανούρισμα μου πριν τον ύπνο ..

Τώρα τελευταία μου έκανε ο κολλητός μου δώρο ενα βιβλίο, το οποίο με συνεπήρε από την πρώτη σελίδα κ το διάβασα όλο μέσα σε ενα 24ωρο.
Ειναι ιστορικό-πολιτικό-βιογραφικό :

Δ. Πέτρουλα - Που'ναι η μάνα σου μωρή;

Κι άλλα δύο που προσπαθώ τα καλοκαίρια να διαβάσω ειναι ;

1. f**k it The ultimate spiritual way - John Parkin ( βιβλίο ενίσχυσης της ψυχολογίας, κτλ)
2. η τέχνη του πολέμου - Sun Tzu

**Mazda 6** · 06-03-15, 00:33

Καλά ο Sun Tzu τα σπάει!!!

Το 'χε πει όμως ο Όμηος πιο παλιά του, με το "υπείροχον έμμεναι άλλων", αλλά τέλος πάντων :P

**Don Quixote** · 06-03-15, 02:31

Franz Kafka: Ο πύργος/ Η Μεταμόρφωση/ η Δίκη.

??Ο Kafka ανήκει σε εκείνους τους ανθρώπους που πέρασαν τη ζωή τους μες στην αμφιβολία και τη μοναξιά και που συχνά θεωρούσαν τη ίδια τους την ύπαρξη, την πίστη τους και τα πνευματικά τους στηρίγματα βαθιά προβληματικά . Εξόριστοι στο περιθώριο ενός κόσμου όπου δεν ανήκουν πια, τέτοιοι άνθρωποι περιφέρουν το βλέμμα τους στο κενό?? [?] Όπως και με τον υπόλοιπο κόσμο έτσι και με τους γονείς του ο Kafka δεν είχε τις καλύτερες σχέσεις. Στο ημερολόγιό του έχει σημειώσει «Με τη μητέρα μου τα τελευταία χρόνια δεν έχω ανταλλάξει είκοσι λέξεις κατά μέσο όρο την ημέρα, με τον πατέρα μου δεν έχω ανταλλάξει ποτέ περισσότερο λόγια από την καλημέρα?» Σε ηλικία περίπου 36 ετών ο kafka αποφασίζει να γράψει ένα μακροσκελές γράμμα για να καταπαραΰνει τις σχέσεις με τον πατέρα του. Στο γράμμα γράφει «Προόδεψες μόνος, με την ίδια σου δύναμη, γι? αυτό είχες απεριόριστη εμπιστοσύνη στη γνώμη σου? Καθισμένος στη πολυθρόνα σου, κυβερνούσες τον κόσμο. Η γνώμη σου ήταν σωστή, κάθε άλλη γνώμη ήταν τρελή, παρατραβηγμένη, παλαβή, αφύσικη? Μπορούσε επίσης να συμβεί να μην έχεις καμία γνώμη πάνω σ? ένα ζήτημα, γι? αυτό όλες οι γνώμες ανεξαιρέτως, που ήταν δυνατές γενικά με το ζήτημα αυτό, έπρεπε να είναι λανθασμένες. Μπορούσες λόγου χάρη να βρίζεις τους Τσέχους , ύστερα τους Γερμανούς, ύστερα τους Εβραίους, και μάλιστα όχι μόνο κατ? εκλογή, παρά από κάθε άποψη, και στο τέλος δεν έμενε πια κανείς εκτός από σένα. Ήσουν για εμένα το αίνιγμα που έχουν όλοι οι τύραννοι , που το δίκιο τους στηρίζεται στο πρόσωπό τους, όχι στη σκέψη? Είχα μπροστά σου χάσει την αυτοπεποίθηση, ανταλλάσσοντας τη με μια απεριόριστη συναίσθηση ενοχής?» ??Είναι- αυτή- η ενοχή που θα τον συνοδεύει σε όλη του τη ζωή και σε όλο του το έργο, η ενοχή του αθώου [?], επειδή τον καταδικάζει ο πατέρας του να πεθάνει σαν σιχαμερό ζωύφιο θεληματικά στη Μεταμόρφωση, να καταδικάζεται και να εκτελείται, δίχως να ξέρει γιατί, στη Δίκη''.

**Mazda 6** · 20-03-15, 22:43

Carlo M. Cippola - Δοκίμιο Περί Ανθρώπινης Βλακείας

"Οι ηλίθιοι είναι επικίνδυνοι και ολέθριοι, επειδή τα λογικά πρόσωπα το βρίσκουν δύσκολο να φανταστούν και να κατανοήσουν μια βλακώδη συμπεριφορά".

Φράση παρμένη απ' το παραπάνω πανέξυπνο και ενδιαφέρον βιβλίο του καθηγητή Cippola. Είμαι πολύ περίεργος αν στους 5 περίφημους νόμους της ανθρώπινης ηλιθιότητας, έβαζε την λέξη "ανόητος", αν μιλούσε Ελληνικά, ή καλύτερα σωστά Ελληνικά...

Άκρως ενδιαφέρον ανάγνωσμα!!!

**Σελήνη** · 01-05-15, 17:32

Το τελευταίο που διάβασα τον Μάρτιο ήταν το δεύτερο βιβλίο από την αυτοβιογραφία του Κωνσταντίνου Τζούμα, Complete Unknown. Σε αυτό το βιβλίο περιγράφει τη ζωή του στην Αμερική.

Ενώ τώρα τελευταία ξεκίνησα το Σιλμαρίλλιον του Τολκιν. Είναι το βιβλίο εκείνο που ο τεράστιος Τολκιν δεν τελείωσε ποτέ διότι συνέχεια το αναθεωρούσε και εκδόθηκε μετά θάνατον από τον γιο του. Περιγράφει τη κοσμογονία του σύμπαντος και άλλες ιστορίες που έλαβαν χώρα πολύ πριν τον Αρχοντα των Δαχτυλιδιών και το Χομπιτ φυσικά.

**Don Quixote** · 06-05-15, 20:20

Το Υπόγειο.
Τέλη Μαρτίου του 1864 το λογοτεχνικο-πολιτικό μηνιαίο περιοδικό "Επόχα" φιλοξενεί την εξομολόγηση ενός παράδοξου ανθρώπου. Το κείμενο, που έφερε τον τίτλο "Σημειώσεις από το Υπόγειο", υπέγραφε ο Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι.
Το "Υπόγειο", όπως έχει επικρατήσει να τιτλοφορείται στα καθ' ημάς το σύντομο αυτό έργο, αποτελεί σταθμό στη βιβλιογραφία του συγγραφέα, όχι μόνο για τον τρόπο αφήγησης, αλλά, και, κυρίως, για τα κεφαλαιώδη φιλοσοφικά ζητήματα που έθετε, πρώτη φορά τόσο ολοκληρωμένα και άνευ περιστροφών, ο Ντοστογιέφσκι, ζητήματα που θα ξανατεθούν στα μεγάλα μυθιστορήματά του, που έπονται αμέσως μετά και τον καταξιώνουν παγκοσμίως ως μια από τις σημαντικότερες λογοτεχνικές μορφές. Αρκετοί από τους παλιούς, μα κι από τους πιο σύγχρονους μελετητές του Ντοστογιέφσκι, όπως επί παραδείγματι ο Β. Β. Ροζάνοφ, θεωρούν τις "Σημειώσεις από το Υπόγειο" "ακρογωνιαίο λίθο" του λογοτεχνικού έργου του.

?I could not become anything; neither good nor bad; neither a scoundrel nor an honest man; neither a hero nor an insect.
And now I am eking out my days in my corner, taunting myself with the bitter and entirely useless consolation
that an intelligent man cannot seriously become anything, that only a fool can become something.?

**Don Quixote** · 06-05-15, 20:40

Αν και στη δομή του είναι κάπως δύσμορφο λόγο του ότι και το ίδιο το κείμενο δεν αποτελεί ολοκληρωμένο έργο αλλά αποσπασματικές σημειώσεις σχετικά με τον κόσμο του Tolkien είναι Α-πίστευτο. Σου δίνει μια γεύση της φαντασίας του συγγραφέα που σίγουρα θα μείνει στην ιστορία ως ένας εκ των μεγαλυτέρων συγγραφέων, αυτού του είδους, βιβλίων. Ο κόσμος του και όλα όσα δημιούργησε θα γίνουν έμπνευση για τους επόμενους συγγραφείς, στην προσπάθεια τους να γράψουν κάτι που θα μπορεί να σταθεί δίπλα από αυτή την ιστορία.
"Σελλήνη" καλές αναγνώσεις!!!!

**guest250** · 06-05-15, 21:19

Originally Posted by Σελήνη

Ενώ τώρα τελευταία ξεκίνησα το Σιλμαρίλλιον του Τολκιν. Είναι το βιβλίο εκείνο που ο τεράστιος Τολκιν δεν τελείωσε ποτέ διότι συνέχεια το αναθεωρούσε και εκδόθηκε μετά θάνατον από τον γιο του. Περιγράφει τη κοσμογονία του σύμπαντος και άλλες ιστορίες που έλαβαν χώρα πολύ πριν τον Αρχοντα των Δαχτυλιδιών και το Χομπιτ φυσικά.

Όταν είχα πορωθεί μια εποχή με τον Άρχοντα των Δαχτυλιδιών, είχα βάλει στο μάτι και το Σιλμαρίλιον! Έχει μέσα και την ιστορία της Λούθιεν; Αυτό μου είχε κολλήσει εμένα αλλά δεν το αγόρασα/διάβασα ποτέ. Καλό;

**Mazda 6** · 07-05-15, 09:51

Το Σιλμαρίλλιον ήταν το πρώτο βιβλίο (είμαι τυχερός) του Τόλκιν που διάβασα, στην Ά Γυμνασίου. Δύσκολο τότε να χωρέσω το υπέρογκο των ιστοριών, αλλά το τέλειωσα πάρα πολύ γρήγορα και έπιασα το Χόμπιτ και τον Άρχοντα.

Πρόκειτε στην ουσία για την περιγραφή της δημιουργίας του "σύμπαντος" και της Μέσης Γης, τα γεγονότα της Πρώτης, Δεύτερης και Τρίτης Εποχής.

**guest250** · 07-05-15, 11:22

Kαι γω τον Άρχοντα γυμνάσιο τον είχα διαβάσει και πιστεύω αν τον ξαναδιαβάσω τώρα, θα μου αρέσει περισσότερο! Το προτείνεις δηλαδή ε;

**Don Quixote** · 19-05-15, 21:31

"Δικαιοσύνη" του Michael J. Sandel.

Συνήθως δεν προτείνω βιβλία με φιλοσοφικό, πολιτικό, ψυχολογικό κλπ. περιεχόμενο ωστόσο, το συγκεκριμένο βιβλίο δείχνει μια πτυχή της πραγματικότητας που ενδεχομένως να μην είχες σκεφτεί. Με αφορμή λοιπόν και μια συζήτηση, σχετικά με το τι είναι ηθικό και τι δίκαιο σε μια κοινωνία, σας προτείνω το εν λόγω βιβλίο.
Παραθέτω από κάτω το απόσπασμα από το οπισθόφυλλο του βιβλίου.

"Ας φανταστούμε έναν οδηγό φορτηγού που κατευθύνεται με ταχύτητα προς το μέρος πέντε πεζών, οι οποίοι νομοτελειακά θα χάσουν την ζωή τους. Στη διασταύρωση έχει τη δυνατότητα να στρίψει σε έναν παράδρομο, στον οποίο όμως βρίσκεται ένας άλλος πεζός. Οι περισσότεροι, υιοθετώντας τη λογική του ωφελιμισμού, που αντιλαμβάνεται τη δικαιοσύνη ως εξασφάλιση του μέγιστου αγαθού για την πλειοψηφία, θα επέλεγαν τη λύση της παράκαμψης. Ας φανταστούμε τώρα ότι, στη γέφυρα που περνάει πάνω από τον αυτοκινητόδρομο, κάποιος στέκεται δίπλα σε έναν υπέρβαρο. Η πτώση του τελευταίου από τη γέφυρα θα μπορούσε να σταματήσει το φορτηγό. Οι περισσότεροι θα εξέφραζαν τις ηθικές τους ενστάσεις σε αυτό το σενάριο, που αντιβαίνει στην έννοια της δικαιοσύνης ως σεβασμού της ελευθερίας και των θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Αν όμως, και στις δύο περιπτώσεις, μια ανθρώπινη ζωή θυσιάζεται για να σωθούν πέντε, γιατί στη δεύτερη περίπτωση αυτό είναι <<λάθος>>?"

**Mazda 6** · 04-06-15, 11:47

Ξεκίνησα σε ηλεκτρονική μορφή το "The World Of Fire And Ice" που είναι η γενική ιστορία του κόσμου που λαμβάνουν χώρα τα γεγονότα του "Game Of Thrones".

Την ιστορία γράφει ο Μέιστερ Γιάντελ υποτίθεται, στα χρόνια της βασιλίας του Robert Baratheon.

Το έγρο δεν υπογράφει μόνο ο G.R.R. Martin, αλλά ο Elio M. Garcia και η Linda Antonsson.

**anna girlrider** · 04-06-15, 18:41

χμμμ ωραίο τόπικ...διαβάζω ξένη λογοτεχνία κυρίως...εγώ θα προτείνω του Ιrvin Yalom "οταν εκλαψε ο Νιτσε" και της Donna Tart "Η καρδερινα"
Τωρα διαβαζω "το καλεσμα του κουκου" της Ρομπερτ Γκαλμπρειθ που είναι το ψευδώνυμο της Τζ. Κ. Ρόουλινγκ, συγγραφέως της ευπώλητης σειράς των βιβλίων του Χάρι Πότερ,είναι μυθιστόρημα μυστηρίου και είναι πολύ καλό!

**guest250** · 19-08-15, 11:36

Μέσα στις 10 μέρες που έκανα διακοπές διάβασα τον Μικρό Πρίγκιπα του Εξυπερύ, κλασσικότατο βιβλίο που για να είμαι ειλικρινής δεν είχα διαβάσει ποτέ ολόκληρο, μόνο αποσπάσματα. Στη φάση μάλιστα που το διάβασα, είχα βουρκώσει στο σημείο που λέει για το τριαντάφυλλο και την αλεπού. Είναι απίστευτο πόσα και πόσο ωραία μηνύματα περνάει! Νομίζω δεν έχει ηλικία σαν βιβλίο, απευθύνεται σε όλους για να μας θυμίζει κάποια πράγματα που πάντα ξεχνάμε.

Ξεκίνησα επίσης το Τοτέμ του Λύκου του Ζιάνγκ Ρονγκ που είναι βασισμένο στην εμπειρία του συγγραφέα που έζησε κάποια χρόνια κοντά στους βοσκούς της Μογγολίας, στις γιούρτες και έμαθε τα ήθη και τα έθιμά τους, γνώρισε τους λύκους και τι συμβολίζουν για το λαό αυτόν. Δεν το έφτασα ούτε μέχρι τη μέση γιατί το διάβαζα χαλαρά, διάβασα τα 8 πρώτα κεφάλαια. Πολύ ρεαλιστικό, έχει κάμποσες σκηνές με επιθέσεις λύκων και μάλιστα με έντονες περιγραφές, σου μεταδίδει το όλο σκεπτικό των Μογγόλων με τέτοιον τρόπο που όσο άγρια και αν είναι μερικά πράγματα, τα αποδέχεσαι ως έχουν. Περνάει δηλαδή σαν βιβλίο το μήνυμα της ισορροπίας στο περιβάλλον και την τροφική αλυσίδα. Όταν με το καλό ξεμπερδέψω και με την ερχόμενη εξεταστική, θα κάτσω να το συνεχίσω, μου άρεσε.

**mcgregory** · 18-09-15, 23:06

Ασθενείς ηγέτες στην εξουσία επικαιρο

**Mazda 6** · 05-02-16, 16:38

Ένα δέντρο μεγαλώνει στο Μπρούκλιν - Το κλασσικό μυθιστόρημα ενηλικίωσης της Μπέτυ Σμιθ, έπεσε ξανά στα χέρια μου, μετά από αρκετά χρόνια. Το διαβάζω πλέον με άλλο μάτι, για μια πιο ενδελεχή ανάλυση, βλέποντας κι άλλες προεκτάσεις του. Φυσικά πολλές οι ομοιότητες και οι δυσκολίες της οικογένειας αυτής στο Μπρούκλιν, με την σημερινή μας κρίση. Μην το φοβηθείτε σαν ανάγνωσμα, επειδή λογίζεται ως παιδικό βιβλίο.

Περισσότερες πληροφορίες εδώ.

**Δεσμώτης** · 05-02-16, 17:53

Για τους λατρεις του Hunger Games τυπου βιβλια και ιστοριες:Endgame.Εχουνε βγει τα 2 απ τα 3 βιβλια.Σε μαγνητιζει!

**guest250** · 12-03-16, 19:45

Το περασμένο σαββατοκύριακο τελείωσα επιτέλους τον ''Κόσμο της Σοφίας'' που είχα ξαναπιάσει από δεν θυμάμαι πότε και το διάβαζα πολύ χαλαρά γιατί είναι ''βαρύ'' βιβλίο και θέλει να το διαβάζεις και να σκέφτεσαι και να καταλαβαίνεις τι λέει. Να πω την αλήθεια δεν μου άρεσε το τέλος γιατί ήρθε και τα έκανε όλα αχταρμά, μου άρεσε όμως το κομμάτι που αναφέρεται στον Φρόυντ, πρέπει κάποια στιγμή να ασχοληθώ με βιβλία του, θα εκστασιαστώ πιστεύω που μου αρέσουν αυτά τα ψυχολογικά!

Όταν λοιπόν το τελείωσα, διάλεξα άλλα 3 για τη συνέχεια τα οποία μιλάνε για ανθρώπινες σχέσεις, πώς οι ήρωες μαθαίνουν τον εαυτό τους και πώς να ζουν, με τράβηξαν πολύ τη συγκεκριμένη περίοδο. Κατέβηκα στο σπίτι της γιαγιάς μου που διάβαζε πολύ μια εποχή και της ζήτησα να μου δείξει μερικά, διάβασα τις περιγραφές και διάλεξα. Το 1ο που διάβασα λέγεται ''Θάλεια'' της Βάνας Παπαθανασίου και μιλάει για μία γιατρό που πήγε κόντρα στις προσδοκίες των γονιών της, κυνήγησε το όνειρό της να γίνει γιατρός, να έρθει στην Αθήνα και μέσα από την απογοήτευση και την ταλαιπωρία που έφαγε στη δουλειά της, μέσα από όλη την πίκρα που πήρε από τον ανεκπλήρωτο έρωτά της και την κατάθλιψη που πέρασε, έμαθε τελικά να στέκεται στα πόδια της και να ζει. Ψυχοπλακωτικό βιβλίο η αλήθεια είναι, από τη μέση περίπου βέβαια και μετά μου άρεσε γιατί ξεκινάει και περνάει τα μηνύματά του.

Τα άλλα 2 που έχω για τη συνέχεια είναι το ''Με εσένα, χωρίς εσένα'' της Βασιλικής Κνήτου και ''Οι εφτά ουρανοί της ευτυχίας'' του Θοδωρή Παπαθεοδώρου. Όταν τα τελειώσω θα γράψω και κατιτίς γι αυτά. Και άμα ξαναπάω κάποια στιγμή στην Αίγινα, θέλω να συνεχίσω και το ''Τοτέμ του λύκου'' που άφησα απ το καλοκαίρι. Αυτά. :)

**guest250** · 17-03-16, 08:39

Λοιπόν τέλος και το 2ο! Από ένα σημείο και μετά το καταβρόχθισα. Είναι γραμμένο σε στυλ μονολόγων απ την πλευρά του κάθε ήρωα.
Μου άρεσε το πώς ήταν γραμμένο, σου μετέδιδε νομίζω αυτό το μπέρδεμα που γινόταν στο κεφάλι της πρωταγωνίστριας, μου άρεσε ότι ήταν ταυτόχρονα και πιο ιδιαίτερο ως προς το λεξιλόγιο και την έκφραση, αλλά και εντός πραγματικότητας.

Τρελή ψυχοθεραπεία και τα βιβλία (πέρα από το γυμναστήριο)! Αν κάποιος τη βρίσκει να διαβάζει πιο συναισθηματικά βιβλία που να τον κάνουν να δει και τον εαυτό του λίγο πιο προσεκτικά, μπορεί να ρίξει μια ματιά.

**Δεσμώτης** · 17-03-16, 13:47

Εγω να σου πω την αληθεια το τελευταιο που διαβασα και εχω αποθηκευμενο το Νο2 να διαβασω ειναι το Endgame αλλα εινια δρασης.μοιαζει με το Hunger Games αλλα εινια πολυ καλο.Απο κει και περα ισορροπω μεταξυ αρθρων και βιβλιων για το fitness γενικα και εχω μια κρυφη τρελα που για καποιους θα ακουστει γελοιο για μενα ομως ειναι τεχνη για τα comics.

**Ελενα** · 17-03-16, 18:52

Originally Posted by Δεσμώτης

Εγω να σου πω την αληθεια το τελευταιο που διαβασα και εχω αποθηκευμενο το Νο2 να διαβασω ειναι το Endgame αλλα εινια δρασης.μοιαζει με το Hunger Games αλλα εινια πολυ καλο.Απο κει και περα ισορροπω μεταξυ αρθρων και βιβλιων για το fitness γενικα και εχω μια κρυφη τρελα που για καποιους θα ακουστει γελοιο για μενα ομως ειναι τεχνη για τα comics.

Τα comics ειναι τέχνη και για την ακρίβεια η 9η τέχνη. Υπαρχουν τεράστιοι καλλιτέχνες οπως Carl Barks, Don Rosa κα. να μας το επιβεβαιώνουν. Απλα και σ αυτον τον χώρο οπως και παντου υπαρχει ποιοτητα και προχειρότητα.
Εχει διαβαςει κανεις το "βίος και Πολιτεια του Σκρουτζ Μακ Ντακ"; Διαμάντι!!
Και επισης λάτρης της Marvel γενικοτερα, μεταλλαγμένους και τα σχετικα!

Απο λογοτεχνία τελευταια πεφτει άφθονη σε πολλες μορφές. Χτες ξεκινησα παντως Ιρβιν Γιάλομ και ενθουσιάστηκα! Πολυ ζωντανός και πολυ έξυπνος.

**guest250** · 14-05-16, 21:45

Διαβάζω αυτό το διάστημα τον ''Δρόμο των δακρίων'' του Χόρχε Μπουκάι. Ακριβώς επειδή είναι βιβλίο που σου οξύνει τη σκέψη, πιστεύω πως δεν είναι από αυτά που τα διαβάζεις για να περνάει η ώρα. Εγώ επιλέγω να το διαβάζω στιγμές που έχω καθαρό μυαλό και που κρίνω ότι χρειάζομαι να το διαβάσω. Γιατί το λέω αυτό: όσο πιο πολύ το προχωράω, λέω μέσα μου ''μακάρι να μπορούσε όλος ο κόσμος να το διαβάσει. Όλος όμως''. Μιλάει για το πένθος που βιώνουμε για οτιδήποτε τελειώνει στις ζωές μας, είτε μιλάμε για τη βαριά απώλεια της ζωής ενός δικού μας ανθρώπου, είτε μιλάμε για χωρισμό, είτε για απώλεια κάποιας κατάστασης ή υλικών αγαθών.

Καταπληκτικό βιβλίο, ιδιαίτερα αν έχεις λόγο να σε αγγίξει την περίοδο που το διαβάζεις. Το συνιστώ 1000% και ευχαριστώ πάρα πολύ την Έλενα που μου το έχει δανείσει.

(Καβάτζωσα και το Τοτέμ του Λύκου να το συνεχίσω με την 1η ευκαιρία)

**Musclemar** · 01-07-16, 21:37

Πηρα αυτο εδω σημερα, θεωρειται ενας απο τους επιτυχημενους coach στην ιστορια του NBA, θα εχει ενδιαφερον!!

**GreenBill** · 01-07-16, 23:29

Διαβάστε και αυτό.

Φόβος Κανένας Είναι μικρο-διηγήματα που μου άρεσαν πολύ.
http://www.ebooks4greeks.gr/%CF%86%CE%BF%CE%B2%CE%BF%CF%82-%CE%BA%CE%B1%CE%BD%CE%B5%CE%BD%CE%B1%CF%82

**guest250** · 21-08-16, 20:35

Μου έκαναν δώρο στα γενέθλιά μου ''Τα μυστικά του μοναχού που πούλησε τη Ferrari του'' του Robin Sharma. Το πήρα μαζί μου και το διάβασα τώρα στις διακοπές. Περνάει πολύ όμορφα μηνύματα μέσα από την ζωή ενός άντρα που έχει χάσει το νόημα μέσα στο κυνήγι της επαγγελματικής επιτυχίας. Μηνύματα για το πώς να ζήσεις μια αυθεντική και γεμάτη ζωή. Το προτείνω σε όποιον του αρέσουν τέτοιο στυλ βιβλία, διαβάζεται χαλαρά και ευχάριστα.

(Το Τοτέμ του Λύκου ούτε φέτος. Το έπιασα και το βαρέθηκα, μου φαίνεται μονότονο, εκτός αν αποκτάει ενδιαφέρον στη συνέχεια κάποια στιγμή, δεν έχω ιδέα! Εκκρεμεί ''Ο δρόμος της συνάντησης'' του Χόρχε Μπουκάι που πραγματικά δεν ξέρω πότε θα είμαι στο τόσο αισιόδοξο mood να το διαβάσω.)

**guest250** · 08-10-16, 23:39

Σήμερα τελείωσα το "Δρόμο της συνάντησης" του Χόρχε Μπουκάι. Το διάβαζα κατά κύριο λόγο τα πρωινά στη διαδρομή για τη δουλειά. Στην αρχή είναι λίγο βαρετό μιας και αναφέρεται στο τι είπε ο ένας και ο άλλος φιλόσοφος/ψυχολόγος/κοινωνιολόγος, στην πορεία όμως μιλάει επί της ουσίας. Για τις μορφές της αγάπης, μεταξύ γονέων και παιδιών, φίλων, συντρόφων, για το σεξ, για την αγάπη μεταξύ των συντρόφων. Θεωρώ ότι περνάει μηνύματα και ξεκαθαρίζει κάποια πράγματα. Ενδιαφέρον για όσους τους αρέσει να ψάχνονται λίγο παραπάνω.

Τώρα έχω κατά νου να ξεκινήσω "Το λάθος" του Αντώνη Σαμαράκη που το βρήκα στο σπίτι. Το έχει διαβάσει κανένας;

**DIVER** · 09-10-16, 09:20

Originally Posted by Elena29

Τώρα έχω κατά νου να ξεκινήσω "Το λάθος" του Αντώνη Σαμαράκη που το βρήκα στο σπίτι. Το έχει διαβάσει κανένας;

Yeap. Πολύ καλό. Πάνε χρόνια που το είχα διαβάσει, πρέπει να του ξανακάνω ένα πέρασμα.
Προχθές πέθανε ο Αντώνης Σουρούνης, πολύ κρίμα. Όποιος διαβάσει το ''Ο χορός των ρόδον'' θα εκπλαγεί, είναι καταπληκτικό.

**guest01238** · 09-10-16, 10:20

Τρεις από τους αγαπημένους μου ήρωες. Μου έχουν κρατήσει άπειρες ώρες συντροφιά. Οι δύο έχουν μεταφερθεί και στη οθόνη.....

1. Jack Reacher
https://www.goodreads.com/series/40549-jack-reacher

2. Harry Bosch
https://www.goodreads.com/series/40769-harry-bosch

3. Charlie Parker
https://www.goodreads.com/series/42499-charlie-parker