ΚΑΚΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΤΡΙΓΩΝΟΥ ΧΟΝΔΡΟΥ (TFCC)
Στη περιοχή του καρπού, η σύνδεση μεταξύ της κερκίδας και της ωλένης γίνεται με έναν ισχυρό τριγωνικό ιστό που λέγεται τρίγωνο ινοχόνδρινο σύμπλεγμα, η απλούστερα τρίγωνος χόνδρος. Αποτελεί ιδιαίτερα στηρικτικό στοιχείο στην περιοχή, γεγονός που το καθιστά ευάλωτο σε τραυματισμούς. Τα ανατομικά μόρια που σχηματίζουν το τρίγωνο ινοχόνδρινο σύμπλεγμα είναι:
- Ο ομόλογος μηνίσκος
- Ο αρθρικός δίσκος.
- Ο ωλένιος πλάγιος σύνδεσμος.
- Οι ραχιαίος και παλαμιαίος κερκιδο-ωλένιοι σύνδεσμοι.
Προδιαθεσικός παράγοντας της εμφάνισης των ρήξεων του τρίγωνου χόνδρου θεωρείται ότι είναι η διαφορά μήκους της κερκίδας και της ωλένης, και μάλιστα συνήθως έχουμε μεγαλύτερη ωλένη.
Η μελέτη της αιμάτωσης του τρίγωνου χόνδρου έχει δείξει ότι μόνο το 15% με 20% είναι καλά αγγειούμενο, το δε υπόλοιπο τμήμα είναι ανάγγειο. Αυτό εξηγεί την δυσκολία επούλωσης του.
Οι ρήξεις του τρίγωνου χόνδρου διακρίνονται σε τραυματικού τύπου, και σε εκφυλιστικού, δηλαδή αποτέλεσμα φθοράς. Οι τραυματικές ρήξεις οφείλονται σε άμεσο τραυματισμό του καρπού και εμφανίζονται σε νεαρά κυρίως άτομα, που συνήθως έχουν σημαντική αθλητική δραστηριότητα. Τα κατάγματα του κάτω πέρατος της κερκίδας, επίσης, συχνά οδηγούν σε τέτοιες κακώσεις, καθώς διαταράσσεται η σχέση κερκίδας ? ωλένης. Οι εκφυλιστικού τύπου ρήξεις εμφανίζονται μετά την ηλικία των 40 ετών, και δεν υπάρχει ιστορικό επίσημου τραυματισμού.
Τοπογραφικά, οι ρήξεις διακρίνονται σε:
- Απόσπαση από την κερκίδα.
- Κεντρική ρήξη.
- Απόσπαση από την ωλένη.
- Παλαμιαία ρήξη.
ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΔΙΑΓΝΩΣΗ
Το κύριο σύμπτωμα είναι ο πόνος στην ωλένια πλευρά του καρπού, η μείωση της δύναμης σύλληψης του χεριού, και συχνά αίσθημα κριγμού στη περιοχή.
Η λήψη ακριβούς ιστορικού θα αναδείξει πιθανότατα προηγούμενο τραυματισμό στην περιοχή. Όμως, αυτό δεν είναι πάντα εφικτό, καθώς συχνά ο τραυματισμός δεν είναι σοβαρός και είναι δυνατόν ο ασθενής να μη τον θυμάται.
Η διάγνωση επιτυγχάνεται με την κλινική εξέταση και τον κατάλληλο εργαστηριακό έλεγχο.
Ο πόνος είναι εντοπισμένος πάνω στο περιφερικό άκρο της ωλένης, πάνω από τον τρίγωνο χόνδρο. Αναπαράγεται στις ακραίες θέσεις στροφής του καρπού σε πρηνισμό και υπτιασμό. Χαρακτηριστική είναι η αναπαραγωγή του πόνου στην ωλένια απόκλιση, όπως και το σημείο του «κλειδιού του πιάνου», όπου η παλινδρομική πίεση του περιφερικού άκρου της ωλένης προκαλεί πόνο.
Ο απλός ακτινολογικός έλεγχος συνήθως είναι φυσιολογικός. Είναι όμως δυνατόν να αναδείξει μεγαλύτερη ωλένη, ή ένα κάταγμα της στιλοειδούς αποφύσεως αυτής, αποτέλεσμα παλαιότερου τραυματισμού.
Μια πολύ αξιόπιστη εξέταση είναι το αρθρογράφημα. Κατά αυτό εισάγεται εντός της άρθρωσης του καρπού ένα σκιαγραφικό υγρό, δηλαδή υγρό που απεικονίζεται στις ακτινογραφίες. Όταν υπάρχει ρήξη, το υγρό διαφεύγει προς την κάτω κερκιδο ? ωλενική άρθρωση και αναδεικνύεται ακτινολογικά.
Η μαγνητική τομογραφία είναι η εξέταση που δίνει την ευκρινέστερη εικόνα της βλάβης και θεωρείται η εξέταση εκλογής. Ο συνδυασμός, μάλιστα, μαγνητικής τομογραφίας και αρθρογραφήματος αυξάνει ακόμη περισσότερο την διαγνωστική της ευαισθησία.
ΘΕΡΑΠΕΙΑ
Η θεραπεία των τραυματικών ρήξεων του τρίγωνου χόνδρου είναι κατά βάση χειρουργική, και συνήθως γίνεται αρθροσκοπικά. Στις κεντρικού τύπου και στις παλαμιαίες ρήξεις εφαρμόζεται νεαροποίηση της βλάβης, αναμένοντας με αυτή την πράξη την ενεργοποίηση της επούλωσης. Στις περιπτώσεις με απόσπαση από την ωλένη είναι απαραίτητη η καθήλωση του τρίγωνου χόνδρου με ειδικά ράμματα. Αυτό είναι δυνατόν να γίνει αρθροσκοπικά, είτε με μια μικρή τομή μήκους 1 cm. Στις περιπτώσεις με απόσπαση από την κερκίδα, συνήθως επιχειρείται απλός καθαρισμός, και σπανιότερα συρραφή της βλάβης.
Όταν έχουμε μεγαλύτερη ωλένη, συνιστάται οστεοτομία βραχύνσεως αυτής ταυτόχρονα με την αποκατάσταση της ρήξης.
Μετεγχειρητικά εφαρμόζεται ακινητοποίηση του καρπού για χρονικό διάστημα έξι εβδομάδων, και στη συνέχεια ακολουθείται πρόγραμμα φυσικής αποκατάστασης, για την επαναφορά της κίνησης του καρπού.
Οι εκφυλιστικού τύπου ρήξεις, καλό είναι να αντιμετωπίζονται κατ΄ αρχήν συντηρητικά, με ακινητοποίηση και αντιφλεγμονώδη φάρμακα. Αν τα ενοχλήματα δεν υποχωρήσουν, συνιστάται αρθροσκοπικός καθαρισμός.
Η έγκαιρη διάγνωση, και η εφαρμογή της κατάλληλης θεραπείας οδηγεί σε ένα καλό αποτέλεσμα σε ποσοστό μεγαλύτερο του 90%.
Πηγη: http://www.hand-surgery.gr/index.php?cID=150
Το δικο μου προβλημα παρουσιαστηκε μετα απο προπονηση box και βρισκεται στην ωλενη του δεξιου χεριου (Το οστο που μοιαζει με μπαλακι, και βρισκεται στην εξωτερικη πλευρα του καρπου). Ο τραυματισμος οταν πραγματοποιηθηκε ειχε απλως πονο ο οποιος απομακρυνθηκε μετα απο καμια βδομαδα, και αφησε σαν κουσουρι τη μετατοπιση της ωλενης, με αποτελεσματα να ειναι ελαφρως πιο μεγαλη απ οτι αυτη του αλλου χεριου, και να κανει "κλικ" μονο οταν πλεκω τα χερια μεταξυ τους και τα περιστρεφω, οχι οταν το περιστρεφω μονο του. Προβλημα ιδιαιτερο στις ασκησεις δεν εχω, ουτε παρουσια πονου. Η μονη ασκηση που δεν μπορω να κανω γτ κλικαρει ο καρπος και ποναει είναι η ασκηση για τραπεζοειδης με στραβομπαρα με κλειστη λαβη που την σηκωνεις εως το πηγουνι. Προσφατα πηγα σε γιατρο, αλλα δεδομενου οτι ο τραυματισμος εγινε πριν μισο χρονο και παραπανω, δεν υπαρχει λυση παρα μονο χειρουργικη. Και δεδομενου οτι δεν μου προκαλει προβλημα γενικοτερα δεν το σκεφτομαι καν προς το παρον. Εαν ου μη γενοιτο χειροτερεψει, βλεπουμε
Πειτε αν θελετε και σεις εαν εχετε παρουσιασει καποιο παρομοιο τραυματισμο, και πως τον αντιμετωπισατε
Bookmarks