Τέχνες Και Ότι Έχει Σχέση Με Αυτές

[Renesis]

Πήρα το θάρρος να φτιάξω ενα θρέντ όπου όποιος θέλει θα μπορεί να παραθέτει βίντεο,φωτογραφίες,κείμενα ή οτι άλλο θέλει που έχουν σχέση με οτιδήποτε καλλιτεχνικό.

Οτι είδατε κ σας αρέσει,που μπορεί να χει σχέση με χορό,ζωγραφική,ποίηση,λογοτεχνία,αρχιτεκτονική,θέατρο,φωτογραφία,μουσική κτλ κτλ.

Οτιδήποτε μπορεί να ευχαριστεί τα μάτια μας κ τα αυτιά μας,ενα χορευτικό βίντεο που είδαμε κ μας άρεσε,ενας πίνακας που είδαμε κ μας άρεσε,ενα ποίημα που διαβάσαμε κ μας άρεσε η ακόμα κ ενα ποίημα που γράψαμε εμείς,μια φωτογραφία που βγάλαμε κ μας άρεσε,η κάποια που είδαμε,ενα τραγούδι που ακούσαμε κ μας άρεσε το βίντεο κλιπ ή η μουσική του,ενα τραγούδι που μπορεί να γράψαμε εμείς,ένα σχέδιο που φτιάξαμε εμείς ή είδαμε κάπου αλλού,ενα βιβλίο που διαβάσαμε κ μας άρεσε,ή ακόμα κ ενα κτίριο που είδαμε κ κάτι σε αυτό μας κέντρισε το ενδιαφέρον,μια ωραία φωνή που ακούσαμε να τραγουδά κάπου κτλ κτλ

Οτιδήποτε μας εντυπωσίασε σαν εικόνα ή σαν ήχος μπορείτε να το παραθέσετε παρακάτω κ να το μοιραστείτε μαζί μας!

[Renesis]

Κάνω την αρχή μ ενα βιντεάκι 2 παιδιών απ τη Γαλλία,είναι οι λεγόμενοι χορευτές του δρόμου κ μ αρέσουν πάρα πολύ,Είναι γνωστοί σε πολλές χώρες κ πάρα μα πάρα πολύ καλοί σ αυτό που κάνουν!
Αυτή είναι μια απ τις πρώτες τους δημόσιες εμφανίσεις,σήμερα είναι ΠΟΛΥ ΠΟΛΥ καλύτεροι!

[Renesis]

Εδώ είναι μια νέα τέχνη που δημιουργήθηκε τα τελευταία χρόνια,κ είναι γλυπτά απο μικρά μικρά κομματάκια χαρτί.Ολόκληρες τρισδιάστατες παραστάσεις απο μικρά κομμάτια χαρτιού κολλημένα δίπλα δίπλα.Φωτογραφίες κ ενα βίντεο για το πως φτιάχνονται

Attachment 25638Attachment 25639Attachment 25640



Πιο κάτω μια παραλλαγή αυτής της τέχνης απο εναν Κινέζο γλύπτη

[Renesis]

Ενα γκρούπ χορευτών που έγινε γνωστό απ το Βρετανία έχεις ταλέντο.

[Paulos123]

Δεν εχει σχεση με τεχνη,αλλα ειναι ενα πολυ δημιουργικο αθλημα το freestyle football.

[Renesis]

Pole Art

[Renesis]

Μερικά τατού απο έναν μάστερ στις προσωπογραφίες

Attachment 25648Attachment 25649Attachment 25650Attachment 25651

[Mazda 6]

Καλά εγώ δεν θέλω να μιλήσω για τέτοιες μορφές τέχνης. Θα ήθελα να κάνω μια αναφορά στους μεγάλους Έλληνες ζωγράφους που ελάχιστα γνωρίζουμε γι' αυτούς σήμερα. Ξεκινώ με την "Βαυαρική Σχολή" και τον πίνακα του Νικολάου Γύζη "Παιδικοί Αρραβώνες":



Περισσότερες πληροφορίες για τον ζωγράφο εδώ.

[guest250]

Θωμαή αυτό με τα γλυπτά από χαρτί έχει σχέση με το λεγόμενο origami ή απλώς είναι κάτι παρεμφερές; Γενικά εγώ αυτό που έχω καταλάβει είναι ότι μπορείς να κάνεις τέχνη το οτιδήποτε. Όποιος έχει φαντασία και το ταλέντο να τη μεταφέρει σε ύλη, μπορεί να κάνει τέχνη!

Και μιας που ανοίχτηκε τέτοιο topic, φαντάζομαι μπορώ να το διευρύνω λιγάκι και να ρωτήσω και αν ασχολείται κάποιος με οτιδήποτε καλλιτεχνικό ή αν έχει στόχο/όνειρο να ασχοληθεί με κάτι τέτοιο.

[Renesis]

Θωμαή αυτό με τα γλυπτά από χαρτί έχει σχέση με το λεγόμενο origami ή απλώς είναι κάτι παρεμφερές; Γενικά εγώ αυτό που έχω καταλάβει είναι ότι μπορείς να κάνεις τέχνη το οτιδήποτε. Όποιος έχει φαντασία και το ταλέντο να τη μεταφέρει σε ύλη, μπορεί να κάνει τέχνη!

Και μιας που ανοίχτηκε τέτοιο topic, φαντάζομαι μπορώ να το διευρύνω λιγάκι και να ρωτήσω και αν ασχολείται κάποιος με οτιδήποτε καλλιτεχνικό ή αν έχει στόχο/όνειρο να ασχοληθεί με κάτι τέτοιο.

Ελενάκι μου δεν την έχω ψάξει πολύ τη γλυπτική με το χαρτί,όμως τη βρίσκω πολύ εντυπωσιακή κ θα ασχοληθώ σίγουρα να μάθω περισσότερα.Απ όσο γνωρίζω ξεκίνησε απ τα origami ναι,κ κάποιος που όπως λες είχε φαντασία κ διάθεση το πήγε ενα βήμα παρακάτω.

Εμένα με μαγεύει κάθε είδος τέχνης,απο την κλασική ζωγραφική μέχρι ότι πιο προχωρημένο μπορεί να δημιουργηθεί σήμερα.Ο άνθρωπος πρέπει να εκφράζεται με όποιον τρόπο μπορεί κ με όποιον τρόπο τον γεμίζει.Κάθε δημιούργημα είτε αυτό είναι μια γραμμή πάνω σ ένα χαρτί είτε είναι ολόκληρη χορογραφία ο κάθε άνθρωπος που το γεννάει αφήνει σ αυτό ένα κομμάτι απ την ψυχή του κ πρέπει όλοι να σεβόμαστε τη δουλειά του ακόμα κ αν δεν αγγίζει τα προσωπικά μας γούστα.

Εγώ έχω πάθος με τη ζωγραφική κ το χορό,κ το όνειρο της ζωής μου είναι (οταν κερδίσω το τζόκερ) να ανοίξω μια γκαλερί στο Παρίσι κ να εκθέσω τα έργα μου!Επίσης μ αρέσουν πολύ το πιάνο,το βιολί,κ η άρπα δεν κατάφερα όμως ποτέ να ασχοληθώ μ αυτά,ίσως δεν το έψαξα όσο θα έπρεπε.

Εσύ με τι ασχολείσαι γιατί απο το λίγο που σε ξέρω σε κόβω για πολύ καλλιτεχνάκι κ ευαίσθητη ψυχή!

[guest250]

Δεν μπορείς να το ψάξεις πώς γίνεται να βάλεις κάποια σε άλλες εκθέσεις; Αν το αγαπάς και έχρις φτιάξει έργα, δεν χάνεις τίποτα απολύτως!

Εγώ από μικρή κάτι είχα με τα καλλιτεχνικά αλλά δεν πιστεύω ότι έχω φοβερό ταλέντο κάπου συγκεκριμένα. Μου άρεσε ο χορός αλλά στο πιο free style του, έκανα και πιάνο, μου άρεσε να τραγουδάω, είχα έτσι ένα ψωνάκι σαν αρκετά κοριτσάκια να γίνω ηθοποιός ή τραγουδίστρια αλλά έχω 2 θέματα: αφενός δεν μου αρέσει να ακολουθώ κανόνες σε αυτά και να πηγαίνω μέσω "κλασσικών γνώσεων", αφετέρου προφανώς για να μην ασχολήθηκα τελικά με κάτι, σημαίνει ότι δεν το ήθελα και τόσο. Παρ' όλα αυτά το μυαλό μου δουλεύει συνέχεια με διάφορα τέτοια, μίνι σενάρια ας πούμε είτε ξεκάρφωτα είτε σε σχέση με κάποιο τραγούδι που μπορεί να ακούσω...

[Renesis]

Η Ελλάδα δυστυχώς είναι πολλά χρόνια πίσω σε ότι αφορά τη μουσική βιομηχανία, τη ζωγραφική κ γενικότερα ότι έχει σχέση μ αυτά.Τώρα μετράνε όλα τα άλλα εκτός απ το ταλέντο δυστυχώς,κ όσο κ αν ψαχτεις οι περισσότεροι σε βλέπουν σαν μια μηχανή που μπορεί να αποδώσει κέρδη ή όχι,αυτό είναι το κριτήριο πλέων.
Ελάχιστοι είναι οι άνθρωποι που θα έδιναν ευκαιρίες σε κάποιον που αξίζει στον τομέα του,κ ακόμα κ αν σου έδινε κάποιος μια τέτοια ευκαιρία,ίσως κάνεις κάποια βήματα αν έχεις μυαλό αλλά στο τέλος το πιο πιθανό είναι να σε καταπιεί όλη η σαπίλα που ήταν εκεί πριν απο σένα,κ σίγουρα θα ήταν καλύτερα γ αυτήν χωρίς εσένα.

[Renesis]

Ενα απο τα πιό αμφιλεγόμενα έργα (κ αγαπημένο μου) του Πάμπλο Πικάσο,Γκουέρνικα ή Γκερνίκα (Guernica).Ο Πικάσο εμπνεύστηκε το έργο αυτό τον Απρίλιο του 1937 με αιτία τον Ισπανικό εμφύλιο πόλεμο όπου γερμανικά αεροπλάνα κατέστρεψαν την κωμόπολη Γκερνίκα κ άφησαν πίσω τους 1650 νεκρούς.
Το έργο ξεκίνησε να δημιουργείται τον Μαίο κ τελείωσε τον Ιούνιο της ίδιας χρονιάς,με πολλές αλλαγές στο χρώμα κ τις υφές μέχρι να φτάσει στην τελική μορφή που έχει ως σήμερα, κ απεικονίζει τη βία του πολέμου.

Ενα ενδιαφέρων ιστορικό επεισόδιο που έγινε τότε,θα το μεταφέρω όπως ακριβώς το γράφει η βιβλιογραφία

Λέγεται πως όταν οι Γερμανοί εισήλθαν στο Παρίσι κατα τον Β Παγκόσμιο Πόλεμο,στν προσπάθεια τους να βρούν καλλιτεχνικούς θησαυρούς κ να τους κατασχέσουν,ένας Γερμανός Αξιωματικός έδειξε σε φωτογραφία τον πίνακα στον ίδιο τον Πάμπλο Πικάσο που είχε προσαχθεί ρωτώντας τον

-Αυτόν τον πίνακα εσείς τον κάνατε?
κ εκείνος απάντησε με θάρρος
-Οχι,Εσείς!

Attachment 25652

[Mazda 6]

Γιάννης Μόραλης... από τους αγαπημένους μου ζωγράφους. Γνωρίστε το έργο του μέσα από την εκπληκτική εκπομπή "Μονόγραμμα" που προβαλόταν στην ΕΡΤ.

[Renesis]

Απόσπασμα απο το ποίημα του Γιάννη Ρίτσου, Η Σονάτα του Σεληνόφωτος

Άφησε με να ?ρθω μαζί σου. Τι φεγγάρι απόψε!
Είναι καλό το φεγγάρι, - δε θα φαίνεται
που άσπρισαν τα μαλλιά μου. Το φεγγάρι
θα κάνει πάλι χρυσά τα μαλλιά μου. Δε θα καταλάβεις.
Άφησε με να ?ρθω μαζί σου.

Όταν έχει φεγγάρι, μεγαλώνουν οι σκιές μες στο σπίτι,
αόρατα χέρια τραβούν τις κουρτίνες,
ένα δάχτυλο αχνό γράφει στη σκόνη του πιάνου
λησμονημένα λόγια - δε θέλω να τ' ακούσω. Σώπα.

Άφησε με να ?ρθω μαζί σου
λίγο πιο κάτου, ως τη μάντρα του τουβλάδικου,
ως εκεί που στρίβει ο δρόμος και φαίνεται
η πολιτεία τσιμεντένια κι αέρινη, ασβεστωμένη με φεγγαρόφωτο,
τόσο αδιάφορη κι αϋλη,
τόσο θετική σαν μεταφυσική
που μπορείς επιτέλους να πιστέψεις πως υπάρχεις και δεν υπάρχεις
πως ποτέ δεν υπήρξες, δεν υπήρξε ο χρόνος κ' η φθορά του.
Άφησε με να ?ρθω μαζί σου.

Θα καθίσουμε λίγο στο πεζούλι, πάνω στο ύψωμα,
κι όπως θα μας φυσάει ο ανοιξιάτικος αέρας
μπορεί να φαντάζουμε κιόλας πως θα πετάξουμε,
γιατί, πολλές φορές, και τώρα ακόμη, ακούω το θόρυβο του φουστανιού μου,
σαν το θόρυβο δυο δυνατών φτερών που ανοιγοκλείνουν,
κι όταν κλείνεσαι μέσα σ' αυτόν τον ήχο του πετάγματος
νιώθεις κρουστό το λαιμό σου, τα πλευρά σου, τη σάρκα σου,
κι έτσι σφιγμένος μες στους μυώνες του γαλάζιου αγέρα,
μέσα στα ρωμαλέα νεύρα του ύψους,
δεν έχει σημασία αν φεύγεις ή αν γυρίζεις
ούτε έχει σημασία που άσπρισαν τα μαλλιά μου,
(δεν είναι τούτο η λύπη μου - η λύπη μου είναι που δεν ασπρίζει κ' η καρδιά μου).
Άφησε με να ?ρθω μαζί σου.

[Renesis]

[Renesis]

Κ κάτι επίκαιρο,μιας κ οι τελευταίες 2 μέρες όπως κ αυτές που έρχονται είναι δύσκολες για την χώρα μας,εύχομαι ο Θεός αν αυτός τελικά υπάρχει να φωτίσει όλους τους Ελληνες

Τίτος Πατρίκιος - Η ανάκριση-

Εκείνος που μ? ανέκρινε
ήξερε πως φοβόμουν
μα δεν του αρκούσε
ήθελε να με κάνει
κι άλλο να φοβηθώ
αυτό ήταν το λάθος του
γιατί είχα φτάσει πια
εκεί που τελειώνει ο φόβος.
Δεν του απάντησα σε τίποτα
έχει κι ο φόβος τα όριά του
όμως αυτό δεν το ήξερε
όπως δεν το ήξερα κι εγώ
αργότερα το κατάλαβα
πόσο φοβόταν κι εκείνος
όχι μονάχα που τα πράγματα
μπορούσαν κάποτε ν? αλλάξουν
αλλά και για τα όσα θα ?βρισκε
αργά γυρίζοντας στο σπίτι του.



Κ 2 σοφά λόγια του Αντρέα Κάλβου πιο κάτω

«Όσοι το χάλκεον χέρι
βαρύ του φόβου αισθάνονται,
ζυγόν δουλείας ας έχωσι?
θέλει αρετήν και τόλμην
η ελευθερία.»

[Renesis]

Τρισδιάστατες εικόνες με χαρτί κ μολύβι

Attachment 25679Attachment 25680Attachment 25681Attachment 25682

[jonic]

10 χιλιάδες γυμνά σώματα κρύβονται με μοναδικό τρόπο σ΄αυτό το φτερό Η νέα φωτογραφική ψευδαίσθηση του Αngelo Musc

[Mazda 6]

Σταύρος Λάντσιας - Το ποτάμι του χρόνου

Η εκπληκτική μουσική του Σταύρου Λάντσια σε ένα κομμάτι από τον δίσκο "Ημερολόγιο Ονείρων".

[Renesis]

Αφιερώστε αν θέλετε 9 λεπτά απ η ζωή σας να ακούσετε αυτόν το μουσικό του δρόμου

[NewKuriakos]

Ο τσαρμαντερ απο τα παιδικα μας χρονια
11145029_1595232207386550_4121513108659495672_o.jpg

[P2G]

Απόσπασμα απο το ποίημα του Γιάννη Ρίτσου, Η Σονάτα του Σεληνόφωτος

Άφησε με να ?ρθω μαζί σου. Τι φεγγάρι απόψε!
Είναι καλό το φεγγάρι, - δε θα φαίνεται
που άσπρισαν τα μαλλιά μου. Το φεγγάρι
θα κάνει πάλι χρυσά τα μαλλιά μου. Δε θα καταλάβεις.
Άφησε με να ?ρθω μαζί σου.

Όταν έχει φεγγάρι, μεγαλώνουν οι σκιές μες στο σπίτι,
αόρατα χέρια τραβούν τις κουρτίνες,
ένα δάχτυλο αχνό γράφει στη σκόνη του πιάνου
λησμονημένα λόγια - δε θέλω να τ' ακούσω. Σώπα.

Άφησε με να ?ρθω μαζί σου
λίγο πιο κάτου, ως τη μάντρα του τουβλάδικου,
ως εκεί που στρίβει ο δρόμος και φαίνεται
η πολιτεία τσιμεντένια κι αέρινη, ασβεστωμένη με φεγγαρόφωτο,
τόσο αδιάφορη κι αϋλη,
τόσο θετική σαν μεταφυσική
που μπορείς επιτέλους να πιστέψεις πως υπάρχεις και δεν υπάρχεις
πως ποτέ δεν υπήρξες, δεν υπήρξε ο χρόνος κ' η φθορά του.
Άφησε με να ?ρθω μαζί σου.

Θα καθίσουμε λίγο στο πεζούλι, πάνω στο ύψωμα,
κι όπως θα μας φυσάει ο ανοιξιάτικος αέρας
μπορεί να φαντάζουμε κιόλας πως θα πετάξουμε,
γιατί, πολλές φορές, και τώρα ακόμη, ακούω το θόρυβο του φουστανιού μου,
σαν το θόρυβο δυο δυνατών φτερών που ανοιγοκλείνουν,
κι όταν κλείνεσαι μέσα σ' αυτόν τον ήχο του πετάγματος
νιώθεις κρουστό το λαιμό σου, τα πλευρά σου, τη σάρκα σου,
κι έτσι σφιγμένος μες στους μυώνες του γαλάζιου αγέρα,
μέσα στα ρωμαλέα νεύρα του ύψους,
δεν έχει σημασία αν φεύγεις ή αν γυρίζεις
ούτε έχει σημασία που άσπρισαν τα μαλλιά μου,
(δεν είναι τούτο η λύπη μου - η λύπη μου είναι που δεν ασπρίζει κ' η καρδιά μου).
Άφησε με να ?ρθω μαζί σου.

Τι μου θύμισες τώρα ... αυτό είχε πέσει στις εξετάσεις όταν έδινα πανελλήνιες