Καλησπέρα σε όλους, θα ήθελα να ρωτήσω αν έχει κάποιος εμπειρία με το θέμα, να καταγράψει την εμπειρία του.
Είμαι 45, γυμνάζομαι αρκετά τακτικά τα τελευταία 15 χρόνια, βάρη έχω σταματήσει τα τελευταία πέντε όπου και ξεκίνησα bodyweight προπονήσεις και τον τελευταίο χρόνο ούτε καν αυτό, πολεμική τέχνη που περιλαμβάνει μισή ώρα περίπου ζέσταμα και κάποιες ασκήσεις με kettlebells κτλ. Τον τελευταίο καιρό ένοιωθα περιστασιακά ενόχληση στη βουβωνική χώρα όταν έκανα έλξεις και καμιά φορά σε μακροχρόνιο περπάτητα (ποτέ όμως στο τρέξιμο στο στίβο). Σε συνδυασμό με εξόγκωμα που παρουσιάστηκε στην περιοχή πήγα σε γιατρό όπου και διέγνωσε βουβωνοκήλη, η οποία φυσικά πρέπει να χειρουργηθεί. Η κήλη προφανώς προέκυψε απο τα βάρη που σηκώνω στη δουλειά, καθημερινά.
Γενικά όλη η ιστορία με έχει στεναχωρήσει, αφού πέρα από το ότι είναι απλό χειρουργείο, δεν είναι κάτι τόσο απλό για κάποιον που θέλει να συνεχίσει να γυμνάζεται και του είναι αδιανόητο να σταματήσει. Προσπάθησα να βρω πληροφορίες και διαπίστωσα ότι παίζει ρόλο το είδος του χειρουργείου (ανοικτό ή λαπαροσκοπικό) η τεχνική, το υλικό του πλέγματος και κυρίως η εμπειρία του γιατρού. Όλα αυτά συμβάλουν από όσο κατάλαβα για μικρότερο διάστημα αποκατάστασης, μικρότερη πιθανότητα υποτροπής στο μέλλον, λιγότερο πόνο, μεγαλύτερη αντοχή κτλ.
Θα ήθελα να ρωτήσω λοιπόν, αν κάποιος αντιμετώπισε πρόβλημα με βουβωνοκήλη, με ποια μέθοδο εγχειρίστηκε και πόσο γρήγορα μπόρεσε να επιστρέψει σε αθλητικές δραστηριότητες και με ποιους περιορισμούς.
Αυτό που ακούω από φίλους και τι έγινε αν σταματήσεις να γυμνάζεσαι με εκνευρίζει αφάνταστα και με σταναχωρεί ακόμα περισσότερο.
Bookmarks