Καλά τα περί θολώματος θέλει εμπειρία και χρόνια για να μπορείς να τα ξεχωρίζεις..έχει γίνει καραμέλα το ''θόλωσα''. Χάσε τα λιπίδια που καλύπτουν όλους σου τους μύες και τότε συζητάμε και περί θολούρας..
Δεν εστίασα σε αυτό γιατί το θεωρώ αστείο όταν αμφισβητούμε αυτονόητα πράγματα και χιλιοαποδεδειγμένα!
Καλώς ή κακώς τα μακαρόνια και το ψωμί δημιουργούνται με διαδικασίες συμπίεσης και ορισμένης χημείας. Τι εννοώ: Το ψωμί για να φουσκώσει χρησιμοποιούνται τα λεγόμενα βελτιωτικά συν την διαδικασία του ψησίματος σε μεγάλη θερμοκρασία που το κάνει συμπαγές. Επίσης το αλεύρι είναι παράγωγο ρυζιού, καλαμποκιού κλπ. Δεν είναι η βάση της ίδιας της τροφής. Υγιεινό μεν σε γενική κλίμακα αλλά όχι αυτούσια τροφή. Προφανώς το δικό σου ψωμάκι είναι πολύ καλύτερο από το αγοραστό αλλά και πάλι δεν το κάνει καλή πηγή ενέργεια για μια έντονη προπόνηση. Εν αντιθέση το μακαρόνι είναι το ίδιο το στάρι και γιαυτό είναι προτιμότερο, βέβαια και αυτό για να γίνει συμπαγές χρησιμοποιούνται παρόμοιες διαδικασίες. Σίγουρα είναι πολύ καλή πηγή βέβαια μιας και επαγγελματίες ποδοσφαιριστές το έχουν για βάση στην διατροφή τους (κυρίως πριν τον αγώνα και λόγω εύκολης πέψης).
Για μένα σαν γενικότερη φιλοσοφία το πως πρέπει να τρώει ένας άνθρωπος είναι να τρώει αυτούσιες πηγές τροφίμων. Αυτό πρέπει να τον απασχολεί και όχι το πόσο επεξεργασμένες είναι. Αυτό πάει σε 2η μοίρα γιατί σηκώνει ανάλυση (όχι ότι δεν επηρεάζει βέβαια).
Πίστεψε με η ινσουλίνη που κάνει όλη την δουλειά σε όσα λέμε, καθώς είναι υπεύθυνη για την μεταφορά των μακρος στους μύες και στον οργανισμό γενικώς, διαχειρίζεται και μεταβολίζει πολύ καλύτερα τις τροφές αυτές καθέ αυτές (ακόμη και αν τις πέταξε λίγο χρώμα ο άνθρωπος ή ζαχαρίτσα, όπως είπες νωρίτερα). Οτιδήποτε είναι σύνθετο σαν τροφή (ότι και να είναι αυτό), ο οργανισμός δεν το αναγνωρίζει με την ίδια λογική. Παρόλο που πάλι θα το μεταβολίσει η ινσουλίνη, πολλές φορές ''ξεγελιέται'' ο οργανισμός και δεν το χρησιμοποιεί σαν ενέργεια αλλά το αποβάλλει. Εξού και η υπογλυκαιμία που παθαίνω ή παθαίνει και κάποιος χωρίς διαβήτη (απλά δεν το καταλαβαίνει), όταν τρώει τέτοιου είδους τροφές, αλλά και το ανάποδο (υπεργλυκαιμία).
Εν τέλει για να μην μακρυγορώ άλλο και σας κουράζω, οι καλές τροφές δεν είναι απλώς όσες δεν έχουν υποστεί επεξεργασία, αλλά αυτές που είναι υπάρχον σαν τροφές αυτές καθε αυτές.
Bookmarks