Κάπου έβλεπα μια συνέντευξη του Dave Tate με τον John Meadows. Για οποιον δεν τους ξερει, πολύ καταξιωμενοι αθλητες (ο Dave powerlifting & λιγο bodybuilding, o Meadows bodybuilding) και πλέον πολύ έμπειροι προπονητές. Και οι 2 συμφωνούν οτι το bodybuilding συγχωρεί προπονητικά λάθη αλλά δεν συγχωρεί διατροφικά λάθη, ενώ το powerlifting συγχωρεί διατροφικά λάθη, αλλά όχι προπονητικά λάθη.
Γιαυτό μην απορείς με τον bodybuilder που ζυγίζει, είναι στοιχείο του αθλήματος αυτό. Και η λεπτομέρεια εκεί είναι πιο σημαντική απο την λεπτομέρεια στην προπόνηση.
Προσωπικά δεν ανήκω σε αυτή την κατηγορία, γιατί δεν κάνω bodybuilding. Οπότε μετράω τα δευτερόλεπτα, σετ, κιλα, κλπ (και σκέφτομαι να αρχίσω να μετράω και την ταχύτητα της μπάρας), αλλά δεν μετράω το φαγητό με τόση λεπτομέρεια.
Μαζί μαν. Κι εγώ ακριβώς σε αυτή την κατηγορία είμαι. Όχι fitness αλλά δύναμη, powerlifting, κλπ και είναι ωραίο που μπορούμε και τα λέμε με bodybuilders γιατί όλοι μαθαίνουμε, ειδικά στη διατροφή.
Για το αν μετράμε ή όχι: Προσωπικά μετράω μόνο την πρωτείνη (2γρ/κιλό). Δεν τη ζυγίζω αλλά την αγοράζω ζυγισμένη και είμαι συνεπής.
Το λίπος με το κουτάλι, να μη ξεφύγει πάνω απο το 1γρ/κιλό και τον υδατάνθρακα με χούφτες φαγητού. Αν θέλω να βγάλω θερμίδες βγάζω υδατάνθρακα (1-2 παλάμες φαγητό), αν θέλω να βάλω αυξάνω 1-2 παλάμες φαγητό. Μέχρι στιγμής μου έχει δουλέψει πολύ καλά αυτό και για μη αγωνιστικές καταστάσεις μια χαρά δουλεύει και σε bodybuilders. Αλλά αν ήθελα να κατέβω στο 8%, πόσο μάλλον σε συγκεκριμένη ημερομηνία, θα μπαίναν όλα στη ζυγαριά θα μείωνα την ποικιλία τροφών σε αυτές που ξέρω ακριβώς πως δουλεύουν και θα ήμουν όλη μέρα με το ταπερ.
Bookmarks