Προσωπικά, η μόνη αδυναμία που βλέπω είναι στο ψυχολογικό κομμάτι. Όλοι θέλουμε να βλέπουμε τα κιλά στην μπάρα να αυξάνονται. Αλίμονο εξάλλου αν δεν επιδιώκαμε τη βελτίωση και την πρόοδο. Κανείς δεν προσπαθεί θέτοντας σαν στόχο τη στασιμότητα.Όμως αυτό δεν πρέπει να γίνει εμμονή και ψυχαναγκασμός, ούτε θα πρέπει να το απαιτεί κανείς από το σώμα του εκβιαστικά και μέσα σε συγκεκριμένα χρονικά πλαίσια. Είναι λάθος να λειτουργείς με το σκεπτικό ότι σήμερα έκανα 5 κάμψεις, αύριο πρέπει να κάνω 6, μεθαύριο 7 κ.ο.κ., γιατί πολύ απλά τα πράγματα δεν λειτουργούν έτσι. Αν συνέβαινε αυτό τότε σε 3 χρόνια π.χ. θα έπρεπε να μπορείς να κάνεις 1000 κάμψεις στη σειρά, πράγμα αδιανόητο.
Δεν καταλαβαίνω γιατί αισθάνεσαι ντροπή. Δεν έχεις να αποδείξεις τίποτα σε κανέναν. Με τέτοια ψυχολογία σου εγγυώμαι ότι τα βάρη θα γίνουν ασήκωτα. Προσπάθησε να πιστέψεις στον εαυτό σου, Κλείσε τον κόσμο έξω από τις προπονήσεις σου. Μην βλέπεις τι κάνει ο ένας και ο άλλος. Συγκεντρώσου στην δική σου προσπάθεια και δες το ποτήρι μισογεμάτο και όχι μισοάδειο. Σκέψου αισιόδοξα. Δεν έκανες και από χτες 5 κάμψεις και ενώ πριν 2 μήνες δεν γυμναζόσουν καν, τώρα βρίσκεσαι σε ένα γυμναστήριο και το παλεύεις.
Μείνε συνεπής στις προπονήσεις σου και με τον καιρό θα δεις ότι η πρόοδος θα έρθει.
Bookmarks