Hello and welcome to our community! Is this your first visit?
Register

Results 1 to 7 of 7
  1. #1

    Default Μιχάλης Κεφαλιανός: Δύο Χρόνια Μετά - 3ο Μέρος !!!

    Μιχάλης Κεφαλιανός: Δύο Χρόνια Μετά - 3ο Μέρος !!!



    Φτασαμε στο 3ο και τελευταιο μερος της συνεντευξης μας με τον Μιχαλη. Ισως το πιο σημαντικο κομματι της συνεντευξης βρισκεται εδω!

    Ελπιζω να σας αρεσε και να αποκομισατε κατι θετικο απο την ιστορια του Μιχαλη!!

    Ενα μεγαλο ευχαριστω στον Μιχαλη και στην Ελενη :)

    Σας ευχαριστω που τη διαβασατε!

    Κωστας.

    Υ.Γ. - Θα υπαρξει και 4ο μερος, bonus, με φωτογραφιες που δεν εχουν δημοσιευτει ποτε πριν απο τους αγωνες και την αγωνιστικη ζωη του Μιχαλη.

    ---

    Θέλω να πάω λίγο πίσω να σε ρωτήσω κάτι σχετικά με τους πολλαπλούς αγώνες. Εσύ Μιχάλη στην καριέρα σου έκανες, τρεις, πέντε, επτά αγώνες το χρόνο. Για να πάρεις την πρόκριση, για να κάνεις αυτό που ήθελες τέλος πάντων, να πάς στο Ολύμπια, ή για να βγεις στην τριάδα και να πάρεις κάποιο χρηματικό έπαθλο. Το κυνηγούσες συνέχεια. Είτε σε Ευρώπη, σε Αφρική, σε Κίνα, Βραζιλία, ΗΠΑ, παντού! βλέπουμε τώρα αθλητές και κάνουν μόνο έναν αγώνα τον χρόνο. Βλέπω εδώ μια μεγάλη διαφορά. Εσύ έκανες τα πάντα, ότι περνούσε από το χέρι σου, και μεροκαματιάρης που λέει ο λόγος, να επιτύχεις αυτό που ήθελες με πάθος και να το κυνηγάς συνέχεια. Τώρα βλέπουμε την ακριβώς αντίθετη στρατηγική, με όσο πιο λίγους αγώνες γίνεται, συνήθως έναν.

    Εμένα μ άρεσε να μπαίνω μέσα στις καλές θέσεις, που έμπαινα έτσι κι αλλιώς, 4άδα, 5άδα. Κυνηγούσα να μπω στο Ολύμπια, όπως αν θυμάσαι πολύ καλά το 2010 κάναμε τους πιο πολλούς αγώνες ή 7 ή 8 αν θυμάμαι καλά.


    Νομίζω 7.

    Είχαμε παίξει σχεδόν σε όλη την Αμερική, Τέξας, Φλόριντα είχαμε παίξει, το ένα και τ άλλο. Και θυμάμαι κυνηγούσα να πάρω πρόκριση για το Ολύμπια. Αλλά δεν ήταν μόνο αυτό. Το έκανα γιατί το αγαπούσα. Ήθελα να βρίσκομαι στη σκηνή επάνω. Και δεν έλεγα πάμε να βγω 5άδα ή να βγω 6άδα ή να βγω 10άδα ή οτιδήποτε. Έλεγα πάμε να δώσουμε τον καλύτερό μας εαυτό. Κι εμένα αυτό Κώστα μου, μου έδινε πολύ μεγάλο κουράγιο.

    Δεν ήμουν άνθρωπος που έλεγε οκ κάνε έναν αγώνα και stop, τέλος. Μπορούσα. Είχα τα guts. Είχα, μπορούσα, το νιωθα. Τώρα δεν ξέρω αυτή η νεολαία τώρα, κάνουν έναν αγώνα, άντε δύο, και λέει σταματάω δεν μπορώ άλλο. Το καταλαβαίνω και το άλλο το κομμάτι όσοι έχουν προκριθεί για το Ολύμπια, 5άδα ας το πούμε, μπορεί να κάνουν έναν αγώνα το χρόνο ή μπορεί να μη κάνουν και καθόλου.

    Παράδειγμα όπως βγήκε η 5άδα τώρα. Δεν χρειάζεται να ξαναπαίξεις σε αγώνα για να παίξεις στο Ολύμπια. Αλλά για έναν που δεν έχει πρόκριση για το Ολύμπια, θα το κυνηγήσει παραπάνω. Κι αυτός που το κυνήγαγε ήμουν εγώ. Οι τωρινοί δεν μπορούνε, δεν ξέρω το γιατί. Αν πάνε έναν αγώνα, δύο, τρεις, αν δουν ότι δεν μπαίνουν στη 10άδα ή 7άδα ή 8άδα, τα σταματάνε. Εγώ θυμάσαι; Και 10ος είχα βγει και 9ος είχα βγει και έλεγα πάμε. Πάμε! Μ' άρεσε. Το έκανα γιατί το αγαπούσα, πραγματικά.


    Ναι, πολύ σημαντικό.

    Το έκανα πραγματικά μέσα από την ψυχή μου αυτό. Δεν έλεγα ποτέ, αχ κουράστηκα, δεν μπορώ. Όχι. Έλεγα πάμε για το καλύτερο.


    Όταν ήσουν ερασιτέχνης και έπαιζες στη Wabba και κέρδιζες τα παγκόσμια στη Wabba το 2006 και 2007, φανταζόσουν ποτέ ότι θα έπαιζες στο Ολύμπια τρεις φορές;

    Κώστα μου όχι, να σου πω την αλήθεια ποτέ δεν είχε περάσει από το μυαλό μου αυτό. Και όχι μόνο ότι δεν πρόκειται να έπαιζα σε αγώνα, αλλά δεν πρόκειται να έβλεπα τους ανθρώπους αυτούς που έπαιξαν στο Ολύμπια από κοντά. Συμμετοχή δηλαδή με τα μεγάλα θηρία. Ούτε καν, πέρασε από το μυαλό μου. Όταν είπα τέλος στη Wabba και έπαιξα στα παγκόσμια και τα πήρα και αυτά, λέω οκ μέχρι εδώ καλά είναι. Και έτσι έλπιζα εγώ. Πραγματικά δεν πέρασε καν από το μυαλό μου ότι εγώ θα παίξω Ολύμπια ή θα δω τους Ολύμπια. Κι όμως έγινε πραγματικότητα.


    Και Arnold Classic.

    Ναι και αυτό.


    Που το Arnold Classic είναι μόνο με πρόσκληση.

    Κι αυτό ένα από τα άπιαστα όνειρα. Και όμως έγινε πραγματικότητα και αυτό.


    Είχες παίξει στις Ηνωμένες Πολιτείες, στη Βραζιλία, στην Ευρώπη και στην Αφρική νομίζω;

    Αφρική, Βραζιλία, Ισπανία.


    Aυστραλία είχες παίξει Άρνολν ή δεν το είχες προλάβει;

    Όχι, το τελευταίο που είχα παίξει εγώ ήταν το Grand Prix Αυστραλίας.


    Ναι σωστά, μετά έγινε Άρνολντ. Θέλω επίσης να σταθώ στο ότι, πολλοί δεν το ξέρουν, πέρασες το 2008 και το 2009, πραγματικά, από χίλιες δοκιμασίες και δυσκολίες για να πάρεις την pro card.

    Αυτό πια Κώστα μου, πραγματικά.


    Όταν είχαμε κάνει την πρώτη συνέντευξη το 2009, ήταν αφού είχες πάρει την pro card και θέλω να πω ότι είχες περάσει από ΤΑ εμπόδια. Άλλος θα είχε πει, μένω ερασιτέχνης δεν με νοιάζει. Θα προσπαθήσω πάλι σε τρία χρόνια. Εσύ δεν το βαλες κάτω. Μα πήγες μέσω Γερμανίας, έμεινες στη Γερμανία, μετά μέσω Αυστραλίας, έκανες υπερπροσπάθεια. Δηλαδή όταν σου κλείσαν την πόρτα στην Ελλάδα τότε, δεν το βαλες κάτω. Πήγες, εκεί, με πείσμα να το καταφέρεις.


    Κώστα μου είναι όπως τα λες. Όταν πλέον είπα να παίξω για άλλη ομοσπονδία, γιατί παλιά έπαιζα με τη Wabba όπως το γνωρίζεις καλά, για να φτάσω εκεί που έφτασα έπρεπε να πάω σε άλλη κατηγορία, δηλαδή σε άλλη ομοσπονδία, που ονομάζεται IFBB. Εδώ αν θυμάσαι πολύ καλά και τον έχεις γνωρίσει, ήταν ο συγχωρεμένος ο Χρήστος ο Χειμώνας.


    Ναι, βέβαια τον θυμάμαι, ήταν μαζί σου στο Arnold το 2009.

    Αυτό το παιδί δεν ξέρω τι δύναμη αντλούσε και μου λεγε συνέχεια, Μιχάλη είσαι πάρα πολύ καλός και πρέπει να παίξεις για αλλού. Και του λέω Χρήστο, δεν μπορώ να κάνω κάτι παραπάνω. Του λέω δεν μπορώ να παίξω γιατί όπως είπες, μου χαν κλείσει τις πόρτες. Δε με δεχόντουσαν, πολύ απλά.


    Κατάμουτρα.

    Κατάμουτρα. Και του λέω, Χρήστο δε μπορώ να κάνω κάτι. Μου λέει ο Χρήστος, έχω μια φίλη στη Γερμανία που ονομάζεται Σουζάνα Μπόκ. Και ο Χρήστος επείδη την ήξερε καλά και ήξερε καλά και τα Γερμανικά, ο συγχωρεμένος, μου λέει Μιχάλη, άσε να της μιλήσω εγώ. Η αλήθεια είναι δεν το πήρα σοβαρά. Απλά εγώ στενοχωριόμουν πάρα πολύ, επειδή δε μπορούσα να κάνω κάτι παραπάνω. Και την παίρνει τηλέφωνο ο Χρήστος και της μιλάει και λέει ποίος είναι αυτός κλπ, και λέει ο Μιχάλης θα πάιξει ως Γερμανός, ότι μένει και σπουδάζει εδώ. Του λέω τι λές ρε Χρήστο; Και λέει ναι ο Χρήστος.

    Στέλνει λοιπόν φωτογραφίες δικές μου, τις βλέπει η Σουζάνα και έπαθε σοκ. Μου λέει δεν είναι δυνατόν να υπάρχει τέτοιος αθλητής στην Ελλάδα και να μην παίξει σε τέτοιο αγώνα στη Γερμανία. Λέει μπορείς να μου τον φέρεις; Και λέει ο Χρήστος, why not. Μιλάμε μετά μαζί και μου λέει έλα εδώ μήπως και κάνουμε κάτι. Εγώ λέω δεν έχω κάτι να χάσω θα το παίξω το χαρτί αυτό.

    Κανονίζει ο Χρήστος τις ημέρες και την ημερομήνιά και τα πάντα, που ήταν 2 εβδομάδες πριν γίνει ο αγώνας στη Γερμανία, παίρνουμε το αεροπλανάκι και πάμε εκεί. Βρίσκουμε τη Σουζάνα, μας πάει σπίτι, και μου λέει θέλω να σε δώ. Και με βλέπει και μου λέει, what is this, τι είναι αυτό που βλέπω; Δε θα ξεχάσω τα λόγια της που έλεγε. Την επόμενη μέρα με πάει ο Χρήστος και με δηλώνει οτι μένω εκεί και ότι σπουδάζω εκεί και μένω μαζί του.

    Παίρνουμε λοιπόν ένα χαρτί και μου λέει η Σουζάνα, τώρα μπορείς να παίξεις εδώ, στη Γερμανία. Και όντως έκανα την προετοιμασία μου εκεί στη Γερμανία, όλα καλά, και έρχεται η μέρα να παίξω στον αγώνα. Πάω εκεί και μου ζητάνε απευθείας το χαρτί που είχα βγάλει με το Χρήστο. Το βλέπει εκεί ο υπεύθυνος, όλα καλά, no problem. Και φίλε ξεκινάει ο αγώνας. Κερδίζω τον αγώνα στη Γερμανία, παίρνω την κατηγορία μου, τρελαθήκαν οι Γερμανοί. Παίρνω και ο overall, πάθανε σοκ.

    Μετά από αυτό με βλέπει ο υπεύθυνος της Γερμανικής ομοσπονδίας και μου λέει you are fantastic και το ένα και το άλλο. Και μου λέει, σε 2 εβδομάδες από τώρα, έχουμε το παν-Γερμανικό, θέλω να παίξεις και εκεί. Ερχόμαστε πίσω, ξαναφεύγουμε σε μιάμιση εβδομάδα, ξανά προετοιμασία στη Γερμανία. Κερδίζω τον αγώνα στο παν-Γερμανικό, το overall, τα πάντα. Χαμός. Θρίαμβος.

    Και ηρθα πίσω και μου λέει ο Γερμανός, τώρα μπορείς να παίξεις στο Arnold Classic, στο amateur βέβαια. Και μου στέλνει μια επιστολή ότι πρέπει να υπογράψει κάποιος από την Ελλάδα, ο πρόεδρος σας με λίγα λόγια, για να μπορείς να παίξεις στο Arnold Classic, οτι το εγκρίνει δηλαδή. Και μου κόβονται τα πόδια. Λέω τώρα τελειώσαμε. Εδώ δε με δεχόντουσαν πριν, τώρα θα με δεχτεί;

    Και όμως έγινε, πήραμε τηλέωνο, "αυτό δεν γίνεται", "πρέπει ο Μιχάλης να παίξει κάποιον αγώνα στην Ελλάδα σε εμάς" και έτσι και αλλιώς, όλες τις δικαιολογίες με λίγα λόγια και με χρηματικό που μου ζητούσαν και χρήματα, να μην αναφερθώ σε πολλά-πολλά. Γενικά δεν μου κάνουν την χάρη. Δεν πρόκειται να παίξεις. Και έπεσε ένα σύννεφο και με πλάκωσε Κώστα μου. Στεναχωρέθηκα, έκλαιγα, πολλά. Λέω τι ευκαιρία έχω και δε μπορώ να παίξω.


    Τα θυμάμαι Μιχάλη μου σα να ήταν χτες που τα συζητούσαμε στην τότε συνέντευξη που είχαμε κάνει.


    Και μια μέρα που λες παίρνω τηλέφωνο τη Σουζάνα. Και μου λέει Μιχάλη τι έκανες με τα χαρτιά σου, τα υπέγραψες να μου τα στείλεις για να σε δηλώσουνε για το Arnold Classic. Λέω, Σουζάνα, δε μου το εγκρίνει, δε μου το υπογράφει, δε με αφήνει να παίξω. Και μου λέει αυτή, δεν είναι δυνατόν, και το πήρε απόφαση. Την επόμενη μέρα με παίρνει τηλέφωνο και μου λεεί, Μάικ, αν θυμάμαι καλά, εσύ έμενες Αυστραλία. Λέω ναι και τι έγινε. Μου λέει έχεις διαβατήριο Αυστραλέζικο; Λέω ναι. Θα μιλήσει μου λέει, ο Γερμανός υπεύθυνος με τον πρόεδρο της Αυστραλίας, τον Πολ Γκράχαμ.

    Και παίρνει ένα παιδί από την Κω τον ίδιο τον Γκράχαμ, και λέει έχω έναν αθλητή στην Ελλάδα και είναι πάρα πολύ καλός, και λέει αυτός και γω τι θες να κάνω; Λέμε οτι δε μας αφήνουν να παίξουμε από Ελλάδα και θέλει να παίξει σαν Αυστραλός. Λέει οκ, μπορείτε να μου στείλετε φωτογραφίες να δω τι γίνεται; Στείλτε μου λέει κανονικά το διαβατήριο να το δω και φωτογραφίες. Και όντως τα στέλνουμε με το παιδί από εδώ, και λέει θα απαντήσω άυριο. Και περιμέναμε να μας απαντήσει αν μπορούσα να παίξω ως Αυστραλός στο Οχάιο. Και επι τόπου μέσα σε μισή ώρα μας παίρνει τηλέφωνο και λέει, από εμένα, έχετε το οκ, υπογράφω εγώ! Και έτσι ξεκίνησα και επαιζα σαν Αυστραλός. Και έστειλε το χαρτί ο ίδιος ο Πολ Γκράχαμ στον Τζίμ Μάνιον και μου το εγκρίνανε και έπαιξα σαν Αυστραλός.

    Ήταν μεγάλος γολγοθάς. Έπαιξα λοιπόν στο Arnold Amateur, όπου βγήκα τρίτος στην κατηγορία μου, και επι τόπου μου έκανε τα χαρτιά για να παίξω ως επαγγελματίας στο Grand Prix της Αυστραλίας.


    Νομίζω ήταν μετά από 2 εβδομάδες;

    Ναι, δύο εβδομάδες. Και όπως ήμουν από το Αρνολντ στο Οχάιο, φεύγω για Αυστραλία. Και κάνω μια μικρή προετοιμασία εκεί στην Αυστραλία. Και θυμάμαι έπαιρναν τηλέφωνο από την Ελλάδα και λέγανε μα πως βγήκε αυτός, και πως πήρε την κάρτα, και δεν έχει διαβατήριο και χίλια-δυό. Θυμάμαι που είπε και ο Αυστραλός και διαβατήριο έχει και τα πάντα έχει. Έπαιξα λοιπόν εκεί στην Αυστραλία και βγήκα 4ος και έτσι πήρα την πρόκριση για το Olympia, γιατί οι τρείς πρώτοι είχανε ήδη βγει για το Olympia. Από εκεί ξεκίνησε η καριέρα μου. Αυτά έγιναν και στην Ελλάδα και ξεκίνησα με τόσο μεγάλο γολγοθά και έφτασα εκεί που έφτασα.


    Και ήταν μια στιγμή θρίαμβος για το ελληνικό bodybuilding, όταν ανέβηκες στη σκηνή του Mr. Olympia το Σεπτέμβριο του 2009. Αλλά οι δυσκολίες δε σταμάτησαν εκεί. Ποιός πιστεύεις ήταν ο πιο δύσκολος αγώνας της καριέρας σου;

    Ο πιο δύσκολος αγώνας ήτανε, αν θυμάμαι καλά Κώστα μου, νομίζω στην Ισπανία, που βγήκα 1ος. Ήταν πάρα πολύ δύσκολος αγώνας και στην Αυστραλία που είχα βγει δεύτερος, μετά τον Branch Warren. Πιστεύω όταν οι πιο δύσκολοι αγώνες αυτοί.


    Όταν πήρες την πρωτιά στην Ισπανία το 2012, ήταν έκπληξη για σένα που βγήκες 1ος; Δεν το περίμενες;


    Όχι Κώστα μου, το περίμενα να βγω 1ος


    Tο περίμενες;;

    Ναι, ξέρεις γιατί το περίμενα; Γιατί την προηγούμενη εβδομάδα είχαμε παίξει Γερμανία με το ίδιο άτομο.


    Τον Jonnie Jackson.

    Μπράβο. Απλά εκεί κάτι δεν πήγε καλά με το χρώμα. Θυμάμαι όλοι μου λέγανε ήσουν dry, αλλά σε κάλυπτε το χρώμα. Δεν μπορούσα να αναδείξω το σώμα μου σωστά γιατί το χρώμα μου ήταν πολύ χάλια. Και όντως το έβλεπα κι εγώ. Δηλαδή δεν πέτυχε καλά το χρώμα. Και αυτό με είχε διαλύσει. Και όλοι μου λέγανε ήσουνα για πρώτος αλλά δυστυχώς το χρώμα σου δεν ήταν καλό. Κι όντως το έβλεπα εγώ ότι ήμουν σε πολύ καλή φάση, πολύ καλό condition εκεί, αλλά κάτι δεν πήγε καλά με το χρώμα.

    Μου έλεγαν πως έχασες για το χρώμα; Και θυμάμαι μου το είχε πει και ο Shawn Ray, το χρώμα σου ήταν πολύ χάλια. Ενώ ήσουν πολύ καλύτερος, δεν φαινόσουν. Δεν μπορούσες να αναδείξεις τους μυς σωστά. Και είχε δίκιο. Και λέω, τώρα που θα πάω εκεί θα προσπαθήσω το χρώμα μου να είναι πολύ καλύτερο, θα προσέξω το φαγητό μου ακόμα καλύτερα εκει, και έτσι είχα μια σιγουριά να σου πω την αλήθεια. Αλλά από την άλλη έλεγα είναι και όνομα ο Jackson. Οι κριτές τον πάνε πιο πολύ γιατί είναι αμερικανάκι, είναι αλλιώς, ξέρεις. Είχα την πισινή μου. Αλλά κατά βάθος ένιωθα μια σιγουριά μέσα μου. Αλλά θυμάμαι η φόρμα μου ήταν φανταστική εκεί. Και το χρώμα μου φοβερό.


    Ναι, ήταν όλα στην εντέλεια.

    Είχα πιάσει τέλεια φόρμα και θυμάμαι που ήρθε και με πιασε ο Γερμανός ο Matthias και μου λέει Μάικ μη φας σε παρακαλώ!.Του λέω, why? Μη φας, μου λέει. Θα κατέβεις πολύ πεινασμένος, very hungry μου λέει. Και έτσι έκανα. Θυμάμαι έφαγα ένα γεύμα το πρωί, έφαγα λίγο κοτόπουλο με λίγο ρυζάκι κι ήταν αυτό τέλος. Ούτε νερό ούτε τίποτα, μέχρι το βράδυ που έπαιξα. Πραγματικά θυμάμαι είχα βγει επάνω, ήμουνα ολόστεγνος.


    Ούτε burger, ούτε πατάτες;


    Τίποτα, τίποτα, ούτε burger, ούτε πατάτες γιατί μάθαμε από τα λάθη που μας έλεγαν μερικοί, τελος παντων.


    Μια φορά προσπάθησες να το κάνεις και σου βγήκε ανάποδα.

    Ωωωω, θυμάσαι Κώστα αυτό που έγινε εκεί πέρα; Πλακώσανε το πρωί στα μέλια, πλάκωσα κι εγώ στις μερέντες, πως βγήκα έτσι πανάθεμα με (γέλια?.!!!).


    Τι να κάνουμε, ζούμε για να μαθαίνουμε.

    Τελικά είναι αυτό που λέμε, πρέπει να κάνεις αυτό που πρέπει να κάνεις, σωστά. Αυτό που ξέρεις, και τίποτε άλλο.


    Αυτό ακριβώς.

    Όσες φορές το έκανα και ξέφευγα λιγάκι, στο Οχάιο ήταν αν δεν κάνω λάθος; Ναι στο Οχάιο. Εκεί να δεις. Θυμάσαι.


    Ξέρω, ξέρω. Είναι αυτό που λέμε καμιά φορά, keep it simple. Η τελευταία βδομάδα του αγώνα είναι πάρα πολύ εύκολη. Δηλαδή είναι πολύ απλά τα πράγματα. Δεν χρειάζεται ούτε περίεργα φαγητά, ούτε περίεργες τροφές, ούτε τρέλες, ούτε τίποτα. Είναι πολύ απλό.

    H αλλαγή μας κόστισε, δηλαδή ειδικά σε μένα. Δηλαδή μου λεγαν μερικοί, φάε λίγο παραπάνω μήπως «σκάσεις» περισσότερο. Ή φάε αυτό μήπως γίνεις πιο μπαλαρισμένος. Φάε αυτό, φάε εκείνο, τελικά με έφαγε αυτό. Κατάλαβες;


    Ναι.

    Είναι αυτό που λες. Τελευταία εβδομάδα, τρως αυτά που ξέρεις.


    Ακριβώς!

    Τέλος. Τρως το κοτοπουλάκι σου, το ρυζάκι σου, τη γλυκοπατάτα σου, το κρεατάκι σου, την τελευταία μέρα που τρώγαμε θυμάμαι Παρασκευή και το Σάββατο που ήταν το κρέας και τέλος.


    Κανένα αυγουλάκι.

    Και τα αυγουλάκια, που τρώγαμε 3-4 αβγουλάκια και ήμασταν σούπερ φίλε. Τώρα τα άλλα που μου έλεγαν ήταν κουραφέξαλα. Εγώ πιστεύω στο δικό μου σώμα δεν πηγαίναν αυτά. Σε πολλούς άλλους μπορεί να πηγαίνει αυτό. Το να τρως τις μερέντες, να τρώνε τα λουκάνικα κι όπως έτρωγαν μερικοί, όπως τους έβλεπα εκεί, κάτι σολομούς και κάτι βλακείες που τρώγανε εκεί πέρα. Ο δικός μου οργανισμός είχε συνηθίσει να τρώει "αυτά". Και έτσι αυτά τα υπόλοιπα που κάναμε αυτές τις 4, 5 φορές τα λαθάκια μας, που μου έλεγαν φάε αυτό, φάε εκείνο, απλά μου στοιχίσανε. Αυτό κατάλαβα εγώ.


    Πάμε λίγο στο Olympia πάλι. Πες μου τη γνώμη σου για το Ολύμπια που έγινε. Πως τα είδες τα αποτελέσματα;

    Κώστα μου, εγώ έλεγα, τον Ράμυ, φοβερό condition. Δεν τον έχω ξαναδεί έτσι. Μπορούσε να βγει και καλύτερος ακόμα.


    Ναι σίγουρα.

    Η αλήθεια, πάνω, το πάνω σημείο Κώστα μου, καλά τα πόδια είχαν ξεφύγει, κομμένα οι γλουτοί, τα μηριαία δικέφαλα, ήταν κομμάτια, δεν το συζητώ. Αλλά εντάξει, καλύτερος από αυτόν δεν υπήρχε. Σαν πρώτο έτσι; Σαν δεύτερο εγώ θα ήθελα τον Choopan. Τέταρτο θα ήθελα τον Χιθ. Και έπρεπε να βγει ο Μπόνακ νομίζω, να βγει τρίτος.


    Ναι, βγήκε 5ος.

    Και ο Choopan έπρεπε να βγει 2ος, όχι 4ος.


    Η πλάκα είναι ότι το Σάββατο στους τελικούς, στη βαθμολογία, ο Choopan ήταν 2ος.

    Αυτό λέω, και όλοι το λένε. Μπορώ να πω ότι από πάνω μέχρι κάτω ήταν γρανίτης.


    Επειδή ήρθε τελευταία στιγμή, ξέρεις με τα νερά από το αεροπλάνο, δεν πρόλαβε να είναι την Παρασκευή 100% έτοιμος.


    Μπράβο. Αλλά τι να πω τώρα, οι φωτογραφίες αυτές που βγάλαν και βλέπω εγώ, έτσι τους βλέπω. Και πέμπτος ο Brandon Curry. Δεν μ' άρεσε καθόλου Κώστα. Επάνω το εύρος ήταν πολύ καλό, αλλά τα πόδια του! Εσύ πως το είδες;


    Συμφωνώ, έχει τρομερά μπαλαρίσματα στο άνω σώμα, αλλά τα πόδια είναι μειονέκτημα, είναι άλλος άνθρωπος.

    Το άνοιγμα, το εύρος, η πλάτη του, οι κοιλιακοί του, όλα του ήταν φοβερά, αλλά το χάλαγε από τη μέση και κάτω.


    Νομίζω είχε χάσει λίγο όγκο στα πόδια, δεν ξέρω, κάτι δεν μου κόλλαγε.

    Δεν θα με χάλαγε να έβγαινε και 4ος ο Phil Heath. O Heath ήταν αποτυχία. Και μικρός, και η κοιλιά του καλή δεν ήτανε, δεν ξέρω αυτές οι μάζες δεν ήτανε Κώστα. Το στήθος του πολύ μικράκι, τα πόδια του είχανε μικρύνει πάρα πολύ.


    Και οι ώμοι και τα χέρια του που παλιά ήταν εντελώς σκασμένα. Θυμάσαι, τον είχες δει από κοντά.

    Ναι ναι, άστο, ήταν γα**** τα. Αλλά οκ δεν μπορώ να πω πως ήταν και ΤΟ Ολύμπια, αυτή η 5άδα άξιζε δηλαδή. Εγώ Κώστα μου όταν κατέβαινα στο Ολύμπια, τα ονόματα ειδικά η 10άδα ήταν φωτιά.
    Πρωτοκλασάτα ονόματα όπως Phil Heath, Kai Greene, Dexter Jackson, Rolley Winklaar, Jay Cutler, Branch Warren, Toney Freeman.


    Ονόματα θρύλοι.

    Ονοματάρες. Δηλαδή τώρα τα δύο τελευταία Ολύμπια, το περσινό που βγήκε ο Brandon Curry και το φετινό, αν με έχει καλά ο Θεός και κατέβαινα τώρα στο Mίστερ Ολύμπια πιστεύω θα ήμουν μέσα στην 6άδα, 7άδα. Αν όχι, μέσα στη 10άδα σίγουρα.


    Άνετα.

    Και λέω εγώ τώρα, φαντάσου τι κατηγορία ήταν ο Curry και βγήκε πρώτος στο Ολύμπια. Εντάξει για πρώτος δεν έκανε οκ, μη λέμε τρελά πράγματα. Δεν μου βγάζει αυτό το σκληρό ρε παιδί μου, ωραίος μεν, μπαλαρισμένος, ξέρεις στήθια, χέρια αυτά, αλλά μέχρι εκεί. Δηλαδή τον Choepan τον ζήλεψα πάρα πολύ Κώστα μου.


    Είναι πραγματικά μπορώ να πω o πιο εντυπωσιακός τα τελευταία δύο χρόνια. Ο πιο εντυπωσιακός αθλητής. Είναι απίστευτος.

    Φοβερή ποιότητα! Από που να πιάσεις; Από χέρια; Από κοιλιακά; Από πόδια; Από στήθος;


    Είναι Μιχάλη αυτό που λέγαμε, δεν είναι τυχαίο. Είναι αυτό που λέγαμε πριν. Είναι και αυτός ένας αθλητής που δεν φαίνεται. Που δεν βλέπεις βίντεο τόσο συχνά.

    Ακριβώς.


    Δηλαδή πάει πίσω στο Ιράν και δεν τον ξαναβλέπεις. Τον βλέπεις πάλι μετά του χρόνου και σου πέφτει το σαγόνι.

    Τρομερός αθλητής. Φοβερός. Δηλαδή αυτή την ποιότητα που είδα φέτος, εγώ πιστεύω ο Big Ramy είναι τεράστια τα πόδια του. Πάνω ο Big Ramy δεν μ άρεσε. Τα τρικέφαλά του δεν μ'αρέσανε. Τα δικέφαλα δεν κόβανε. Ούτε το στήθος πολύ. Το στήθος του Ράμυ δεν κόβει. Αλλά ο Choopan ήταν κομμένος από πάνω μέχρι κάτω. Βέβαια σε πιο μικρή μορφή αλλά τέλειος. Με την αξία του το πήρε ο Big Ramy.


    Ναι, σίγουρα.

    Δεν υπάρχει αμφιβολία, έτσι; Ειδικά τα πόδια του ήταν τεράστια και κομμάτια. Βγήκε και 10 κιλά ελαφρύτερος από άλλες χρονιές. Αν δεν κάνω λάθος κατέβαινε άλλες χρονιές νομίζω παλιά on stage 140 κιλά και τώρα κατέβηκε 130 νομίζω. Ήταν 10 κιλά μείον.


    Για σένα, που έχεις κατέβει σε τόσους αγώνες, ποιος είναι ο πιο εντυπωσιακός αθλητής που έχεις δει;


    Εννοείς όταν ήμουν ενεργός κι εγώ;


    Όταν αγωνιζόσουν. Έναν θα μου πεις, τον πιο εντυπωσιακό κατά τη γνώμη σου, που έχεις δει από κοντά και έχεις αγωνιστεί μαζί.


    Ένας που μ άρεσε, ήταν ο Kai Greene. Μ άρεσε πάρα πολύ. Δηλαδή μπορώ να συγκρίνω και τον Phil Heath στα καλά του μαζί με τον Kai. Μπορώ να σου πω ότι ήταν ίδιοι. Αλλά βάζω λίγο παραπάνω τον Kai. Ξέρεις γιατί βάζω λίγο παραπάνω; Γιατί δε μ' αρέσει μόνο ως αθλητής αλλά και ως προσωπικότητα.

    Κι αυτό για μένα μέτραγε πάρα πολύ και γι αυτό βάζω παραπάνω πόντο στον Kai. Μπορεί όντως να ήταν λίγο καλύτερος ο Phil Heath σωματικά, σε σωματική κατασκευή, αλλά ως άνθρωπος γενικά και ως αθλητής βάζω τον Kai.


    Θέλω να γυρίσω λίγο στον Big Ramy γιατί είδα κάτι που μου έκανε εντύπωση τις τελευταίες μέρες. Όταν γύρισε από την Αμερική στην Αίγυπτο, δεν ξέρω αν είδες, είχε μια φωτογραφία που είχε το τρόπαιο του Ολύμπια, το αγαλματάκι, και από πίσω ήταν οι πυραμίδες. Φανταστική φωτογραφία.

    Φοβερή.


    Και δεν ξέρω αν είδες τον υποδέχτηκαν με δεξιώσεις, με λεωφορεία, δηλαδή τι να πω, με εκατοντάδες κόσμο στο αεροδρόμιο, χαμός.

    Ναι.


    Πιστεύεις ότι στην Ελλάδα θα είχε ένας αθλητής, Έλληνας, αν κέρδιζε το Ολύμπια, την ίδια μεταχείριση;

    Θες να μάθεις γι' αυτό Κώστα μου;


    Ναι, βέβαια.

    Ένα ξερό ΌΧΙ. Δεν θα πούλαγε.


    Γιατί είμαστε τόσο πίσω ρε Μιχάλη; Βλέπουμε όμως μια ομάδα όταν κερδίσει ένα ποδόσφαιρο, ένα μπάσκετ και θα γυρίσουν πίσω και θα έχουν ολόκληρη παρέλαση στο σύνταγμα.

    Μέχρι εκεί καλά πάμε.


    Ενώ θέλω να πω, στο bodybuilding γιατί είμαστε τόσο πίσω; Γιατί υπάρχει τόση απάθεια;

    Πρώτον, για το bodybuilding, υπάρχει αυτή η απάθεια, που λένε σαν να μη τρέχει τίποτα. Εγώ πιστεύω ότι δεν έχει γίνει κάτι καλό σε αυτό το κομμάτι, δεν το έχουμε παρουσιάσει σωστά. Παλιά, το έχω πει χιλιάδες φορές, έχει βγει η άσχημη φήμη. Ο φουσκωτός, ο παλαιστής, ο τραμπούκος, ο έτσι , ο αλλιώς, που πουλάει αναβολικά και που κάνει, και που δείχνει. Δυστυχώς, αυτή την εικόνα που είχαν δώσει παλιά, έχει παραμείνει.

    Δεν είμαστε ανοιχτόμυαλοι και να πάμε παρακάτω, να δούμε άλλα παιδιά. Τώρα βέβαια το bodybuilding καμία σχέση, τώρα τα παιδιά είναι φοβερά, είναι καλά παιδιά. Αλλά ο κόσμος δεν το λαμβάνει αυτό ακόμα. Δεν ξέρω το γιατί. Σ' αυτό το κομμάτι υστερούμε πάρα πολύ. Ζήλια θες να το πεις; Κακία θες να το πεις; Δεν ξέρω. Όταν βλέπουν ένα "φουσκωτό" άτομο του λένε χίλια-δυο, ότι παίρνει στεροειδή, είναι έτσι, άμα πάρω κι εγώ θα γίνω το ίδιο. Με λίγα λόγια, σ αυτό το κομμάτι όπως το είπες, υστερεί πάρα πολύ η Ελλάδα.


    Ναι. συμφωνώ απολύτως.

    Πάρα πολύ. Δηλαδή, δεν βλέπουν έναν αθλητή, όπως έχω πει χιλιάδες φορές. Εμένα δεν μ' ενδιαφέρει και δεν με νοιάζει να σου πω την αλήθεια. Είναι σα να βλέπω μια ωραία γυναίκα που έχει κάνει πλαστικές. Εγώ τη βλέπω και είναι ωραία. Το τι έχει κάνει εκείνη δε μ ενδιαφέρει. Αυτό πρέπει να πούμε και για το bodybuilding στην Ελλάδα. Όταν βλέπεις ένα ωραίο σώμα στο δρόμο ή οπουδήποτε ή τέλος πάντων στα γυμναστήρια, δεν τον κρίνεις τι παίρνει. Αυτό το πρόβλημα έχει η Ελλάδα. Το πως είναι έτσι και τι παίρνει και αυτός θα πεθάνει και έτσι και αλλιώς.. Ενώ στο εξωτερικό έχουν άλλη νοοτροπία. Βλέπουν τον μεγάλο και τον θαυμάζουν. Το αντίθετο.

    Ακριβώς.

    Δεν τους ενδιαφέρει στην Αμερική ή στη Γερμανία ή οπουδήποτε σε άλλα κράτη, ή στην Αγγλία, έτσι; Που έχουμε πάει παντού και μας βλέπουν και ζητάνε μια φωτογραφία παρακαλώ. Εδώ στην Ελλάδα είμαστε πολύ πίσω σε αυτό το κομμάτι. Υπάρχει φόβος; Φοβούνται; Δεν έχουμε δώσει καλή εντύπωση; Κι εγώ ακόμα δεν μπορώ να το καταλάβω. Κι ενώ βλέπω σε Ευρωπαϊκές χώρες, δηλαδή στην Ευρώπη γενικά και στην Αμερική και στην Αυστραλία, που όταν βλέπουν έναν πολύ μυώδη άνθρωπο στον δρόμο, τον βλέπουν καλά, τον θαυμάζουν. Όχι περίεργα τον βλέπουνε, τον θαυμάζουν! Και πολλές φορές βγάζουν και φωτογραφίες. Ενώ στην Ελλάδα δεν υπάρχει αυτό. Είμαστε πάρα πολύ πίσω σε αυτό το κομμάτι.


    Συμφωνώ. Πρέπει να το αλλάξουμε.

    Πρέπει να το αλλάξουμε με άλλες μεθόδους Κώστα μου. Πρέπει να το προμοτάρουμε, να βγαίνουμε στις τηλεοράσεις, να βγαίνουν ειδικευμένοι να μιλάνε για τα συμπληρώματα. Ακόμα και την πρωτεινη Κώστα μου, στην Ελλάδα τη θεωρούν αναβολικό.


    Ναι το ξέρω.

    Δηλαδή πολλές μανάδες και πατεράδες, αααα τι παίρνεις αυτή τη σκόνη που είναι το ένα το άλλο και αναβολικό. Γιατί; Δεν υπάρχει promotion. Δεν βγαίνουν έξω, να πληρώσουν στα κανάλια κάτι παραπάνω και να βγουν να πουν παιδιά, αυτό το πράγμα λέγεται συμπλήρωμα. Είναι φαγητό.


    Και ξέρεις ποιο είναι το αστείο; Ας πάρουμε τη σκόνη πρωτεϊνης. Υπάρχει σε άπειρες τροφές του εμπορίου.

    Βεβαίως.


    Υπάρχει σε τροφές για μωρά, τη χρησιμοποιούν οι ζαχαροπλάστες, είναι πολύ διαδεδομένο και ασφαλές συστατικό από γάλα.

    Δεν υπάρχει promotion. Να βγουν αυτοί οι άνθρωποι που πουλάνε αυτά τα πράγματα, τα προϊόντα αυτά και να τα διαφημίσουνε. 'Η με έναν αξιόλογο γιατρό και να πει έλα εδώ, το σκεύασμα αυτό είναι πρωτεϊνη. Είναι γεύμα. Δεν είναι αναβολικό. Τα αμινοξέα, κάνουν αυτό, αυτό κι αυτό. Στην Αμερική το παίζουν όλα τα κανάλια. Υπάρχει πρωτεϊνη ακόμα και στα ράφια του σούπερ μάρκετ. Γιατί υπάρχει το promotion. Διαφήμιση. Να ενημερώσεις τον κόσμο.

    Εδώ πολλές μανάδες έρχονται και λένε ααα μη δώσεις του γιου μου αυτά τα πράγματα, δεν ξέρω τι είναι, είναι αναβολκά. Δεν ξέρουν ακόμα, το 2021 που μιλάμε, οι άνθρωποι είναι ανημέρωτοι. Δεν ξέρουν ότι η σκόνη αυτή η πρωτεϊνη δεν είναι αναβολικό. Και επιμένουν ότι είναι αναβολικό. Μη φουσκώσει το παιδί μου!! Γι αυτό λέμε, δεν έχουν κάνει σωστή δουλειά. Γι αυτό είμαστε πίσω, σε όλο το κομμάτι του bodybuilding.


    Δυστυχώς έτσι είναι ακριβώς όπως τα λες. Θέλω να γυρίσω λίγο πιο πίσω τώρα. Ο Μιχάλης Κεφαλιανός δεν ξαναβγαίνει, δηλαδή, άλλος σαν εσένα δε θα υπάρξει ποτέ, αυτό είναι το μόνο σίγουρο. Ποιά πιστεύεις ότι είναι τα χαρακτηριστικά που είχες, δε μιλάω σωματικά, και σε βοήθησαν να φτάσεις εκεί που έφτασες. Παράλληλα σαν 2η ερώτηση, ποιά είναι τα χαρακτηριστικά που πρέπει να έχει ένας ερασιτέχνης αθλητής για να φτάσει σε αυτό το επίπεδο;

    Το βασικό πιστεύω είναι το ήθος. Πάνω απ' όλα να είσαι καλό παιδί, να είσαι καλός άνθρωπος. Είναι μια φοβερή αύρα προς τον κόσμο ότι δηλαδή είσαι ένας άνθρωπος απλός, αυτό σε πάει πάρα πολύ μπροστά. Το έχω δει και στον εαυτό μου και θέλω να το λέω ως παράδειγμα γιατί πραγματικά αυτό που έβγαζα εγώ, ήμουν πολύ αγαπητός στον κόσμο και αυτό σε ανεβάζει πάρα πολύ. Θέλει υπομονή, να έχεις τεράστια υπομονή. Να είσαι πάντα καλοσυνάτος σε όλα σου, μα σε όλα σου. Στο γυμναστήριο, όταν είσαι έξω, παντού, να είσαι ένα πρόσχαρο παιδί. Αυτό είναι το παν. Το πιστεύω πάρα πολύ αυτό, ότι σε ανεβάζει πάρα πολύ.

    Αυτό σαν αθλητή σου δίνει πολύ μεγάλη αξία. Είναι αυτό που λέμε, η πρώτη εικόνα που δίνεις στον κόσμο, "α ο τάδε είναι πολύ καλό παιδί, πολύ σεβαστό παιδί". Αυτό πραγματικά, και το εισπράτεις πιο πολύ από τον κόσμο. Το να είσαι δοτικός. Μετά είναι το πάθος που έχεις για αυτό που κάνεις, για να φτάσεις εκεί που θες να φτάσεις, η πίστη, η επιμονή, η υπομονή. Το να επιμένεις σε αυτό το πράγμα που κάνεις, και όπως είπα να είσαι ένας καλός άνθρωπος. Αυτό πιστεύω σε ανεβάζει Κώστα μου. Το να είσαι, απλά, καλός άνθρωπος. Και πάει και το σώμα μετά και όλα. Αλλά το να είσαι καλός άνθρωπος, να είσαι δωτικός, χαμογελαστός, να δίνεις τα πάντα, και παράλληλα πάει και το σώμα, η υπομονή και η επιμονή.


    Τι θες να πεις σαν μήνυμα, σαν συμβουλές, στα παιδιά που είναι επαγγελματίες αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα, μιας και έχουμε αρκετούς, και γυναίκες και άνδρες.

    Το μήνυμα που στέλνω σε αυτά τα παιδιά είναι να είναι ο εαυτός τους. Να είναι αυτοί που πρέπει να είναι, πραγματικοί, αληθινοί, να είναι μάχιμοι, να είναι τα πάντα. Αλλά πάνω απ'ολα να είναι ο εαυτός τους. Αυτό έχω να ευχηθώ σε αυτούς τους ανθρώπους και να κάνουν ότι το καλύτερο μπορούνε. Αυτή είναι η ευχή μου.


    Τι θα ήθελες να αποκομίσουν οι αναγνώστες, οι φαν σου, όλοι όσοι σε θαυμάζουν, από την καριέρα αυτή θησαυρό που έχεις κάνει, και από όλα αυτά που έχεις βιώσει τα τελευταία 15 χρόνια που κάνεις αγώνες;

    Αυτό που θέλω να αποκομίσουν είναι η αγάπη που τους δίνω όλους. Τους αγαπάω και τους λατρεύω. Γιατί αυτοί οι άνθρωποι, πέρα από το ότι με αγαπούσαν σε Μιχάλη και σαν αθλητή, με αυτούς τους ανθρώπους πορεύτηκα εγώ. Γιατί μου δίνανε κουράγιο Κώστα. Τους ευγνωμομώ και τους ευχαριστώ για όλα όσα έχουν κάνει για μένα. Γιατί οι άνθρωποι αυτοι με στηρίζανε, και μου λέγανε πάμε Μιχαλάρα, πάμε γερά, και δώστου γερά. Και μου δίνανε δύναμη και κουράγιο. Αυτό έχω να πω Κώστα μου για αυτούς τους ανθρώπους.


    Πες μου λίγα λόγια για τη σημασία του να έχεις ανθρώπους δίπλα σου, όπως είναι η οικογένεια σου και οι κοντινοί σου άνρθωποι, που σε βοηθούν ως αθλητή για να σε στηρίξουν ψυχολογικά έτσι ώστε να επιτύχεις τους στόχους σου.

    Κώστα μου, να αρχίσω απο την οικογένεια μου. Τη γυναίκα μου, Ελένη, πάνω απ' όλα. Το λέει και το ρητό, γυναίκα σε ανεβάζει, γυναίκα σε κατεβάζει. Αυτή η γυναίκα έδωσε τα πάντα. Θυσίασε και για μένα. 'Εκεινη είναι που μου έδινε κουράγιο, που μου έκανε όλες τις ετοιμασίες, και στο σπίτι, με τα φαγητ'α μου, όταν πηγαίναμε μαζί μου έδινε κουράγιο, μαγείρευε, μου τα είχε όλα, ήταν μεγάλο στήριγμα. Ένα μεγάλο, μεγάλο ευχαριστώ πηγαίνει στη γυναίκα μου, και βέβαια στα παιδιά μου. Βέβαια υπάρχουν και οι φίλοι που με στηρίξανε, τους αναφέρω γιατί έτσι είναι τα πράγματα.

    Κατ' αρχήν θα βάλω πρώτα εσένα, γιατί και φίλος ήσουνα και αδερφός. Γιατί Κώστα μου αυτά που έχω περάσει μαζί σου, δεν τα έχω περάσει με κανέναν. Και αυτή είναι η αλήθεια. Αν έκανα 48 αγώνες, οι 40 ήταν μαζί σου. Και δεν ήταν μόνο αυτό. Ήσουν πάντα στο πλευρό μου. Όποτε σε χρειαζόμουνα, ακόμα και τώρα που μιλάμε ήσουνα πάντα στο πλευρό μου και σε ευχαριστώ πάρα μα πάρα πολύ για όλα όσα έχεις κάνει για μένα. Δηλαδή ένα μεγάλο κομμάτι της καριέρας μου, είσαι εσύ. Αυτό τα λέει όλα.


    Σε ευχαριστώ Μιχάλη μου. Πραγματικά, σε ευχαριστώ. Είναι το μόνο που θέλω να σου πω, ένα τεράστιο ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια.

    Το άλλο το κομμάτι που με βοήθησε πολύ και στάθηκα στα πόδια μου καλά, είναι ένας άνθρωπος που με έχει στηρίξει σε όλη μου την καριέρα σχεδόν. Ήτανε ο Αλέκος ο Σιατραβάνης. Ένας πολύ καλός άνθρωπος, φοβερή ψυχή. Και τον έχεις ζήσει και εσύ Κώστα μου, το ξέρεις πάρα πολύ καλά, έχει φοβερή οικογένεια ο άνθρωπος, και του οφείλω ένα πολύ μεγάλο ευχαριστώ για αυτά που μου έχει προσφέρει. Και σε άλλους πέντε-δέκα φίλους που έχω γύρω μου, τους ευχαριστώ που με στηρίξανε. Αλλά θα εστιάσω σε τρία άτομα, στη γυναίκα μου, στον Αλέκο και σ'εσένα.


    Εμένα μου έχει μείνει στο μυαλό ένας αγώνας που είχες τραυματισμό στη μέση, το 2012, και δε μπορούσες να περπατήσεις. Και τι κάναμε τότε για να ανέβεις στη σκηνή.

    Κώστα μου αν τα πεις αυτά θα είναι σα να γυρίσαμε ταινία. Μόνο αυτή τη θέληση που είχες εσύ να πάρεις τηλέφωνο αυτόν τον άνθρωπο, που μιλήσατε και πήγαμε εκεί πέρα κοντά στο αεροδρόμιο. Εγώ ήμουνα διαλυμένος, εσύ να με στηρίζεις να μου λες πάμε και πάμε, και να κάνουμε αυτό που κάναμε και να σταθώ την άλλη μέρα, όρθιος, που δεν ήμουνα όρθιος και το ξέρεις πολύ καλά αυτό.


    Ναι το θυμάμαι και ήταν και ο Κρίς εκεί από την Αγγλία.

    Ήταν και ο Κρίς ναι. Θυμάμαι όταν ήρθες το πρωί στο δωμάτιο και μου λες "είσαι ακόμα εκεί ξαπλωμένος;;" και σου λέω ναι, και μου λες, σήκω πάνω να ποζάρεις. Και μόλις σηκώθηκα δεν το πίστευα ούτε εγώ γιατί φοβόμουνα, να σηκωθώ ή να μη σηκωθώ; Μέχρι που ήρθες εσύ με παρότρυνες, και μου λες σήκω πάνω να ποζάρεις. Και μόλις σηκώθηκα, σχεδόν όρθιος, θυμάμαι τη χαρά που έκανες, το χαμόγελο σου έφτανε μέχρι πίσω. Ήταν αυτή η εμπειριά Κώστα μου, αξέχαστη. Και αυτή είναι μόνο μια από τις στιγμές. Ήταν και πολλές άλλες, και όταν είχα πάθει με το στομάχι πρόβλημα, πάλι εκεί με στήριγμα, πόσα να θυμηθώ Κώστα μου; Δηλαδή άμα κάτσω να μιλάω θα μιλάμε για δύο μέρες.


    Ναι, θα πρέπει να κάνουμε άλλη συνέντευξη να πούμε όλες τις ιστορίες από τους αγώνες!

    Θυμάμαι ήσουν πάντα εκεί και μου έδινες κουράγιο. Και εγώ καμιά φορά νευρίαζα και έλεγα τα δικά μου, και εσύ εκεί επιμονή. Γι'αυτό σου λέω ότι λόγια δεν υπάρχουν και δεν υπάρχουν και οι ανθρώποι έυκολα να τους βρεις. Σ'αυτό το κομμάτι στάθηκα πάρα πάρα πολύ τυχερός. Ευχαριστώ το Θεό που σε γνώρισα.


    Μιχάλη μου σ'ευχαριστώ, πραγματικά.

    Και εύχομαι, σαν κλείσιμο καριέρας που έχω κάνει, το δικό μου κομμάτι με το γυμναστήριο, να σ' αξιώσει ο Θεός να έρθεις εδώ στην Κω για όσο καιρό θέλεις.


    Μακάρι να περάσουν όλα και θα είμαι εκεί.

    Εύχομαι και να πάνε όλα καλά και να σε δω πάλι από κοντά.


    Να'σαι καλά Μιχάλη μου, είναι στιγμές ζωής.

    Πως να στο πω Κώστα μου, είναι ένας φοβερός κύκλος, με τεράστιες αναμνήσεις και εμπειρίες. Με αναποδιές, με χαρές, με το ένα, με το άλλο, πολλά.


    Δεν ξαναγίνονται αυτά, πραγματικά. Θέλω να σε ρωτήσω τώρα κάτι άλλο. Αυτό που σου έχει απομείνει από την καριέρα σου, είναι ευχαρίστηση ή/και πικρία; Γιατί ξέρω οτι στενοχωριόσουν με τις θέσεις που έπαιρνες σε κάποιους αγώνες.

    Κώστα μου τα ξέχασα όλα αυτά. Έχω μόνο ευχαρίστηση. Γιατί λέω και το άλλο. Από εμπειρίες είμαι πάρα πολύ γεμάτος. Και έχω να το λέω αυτό, έπεσα σε πολύ καλούς ανθρώπους, στον Αλέκο, σ'εσένα, και αυτό με βοήθησε σε όλο αυτόν τον κύκλο που έκανα. Και έτσι μπορώ να πω οτι αν μου δινόταν πάλι η ευκαιρία, θα το ξανάκανα, και με αυτές τις ίδιες θυσίες που περνάγαμε. Μα με τις αναποδιές, τις αστοχίες, με τις θέσεις που με πειράζανε και παραπονιόμουν εγώ, πραγματικά θα ήθελα να το ξαναζήσω αυτό. Και θυμάμαι μόνο τα καλά τώρα.


    Αυτό είναι το πιο σημαντικό.

    Γιατί, ευτυχώς, τα κάλα είναι τα πιο πολλά. Κάποια λάθη που γίνανε ή κάποιες θέσεις, αυτά τα έχω ξεχάσει πλέον. Εγώ ξέρω οτι γύρισα ένα ωραίο κομμάτι στη ζωή μου και αυτό κρατάω, το καλό κομμάτι.


    Σου λείπουν οι αγώνες;

    Κοίτα, αν μου λέγανε, κοίταξε Μάικ, σου δίνουμε άλλη μια ευκαιρία ακόμα να είσαι καλά να παίξεις σε άλλους δύο αγώνες, θα το ξανάκανα Κώστα μου. Πίστεψε με, έλεγα πολλές φορές "αυτός" είναι ο τελευταίος μου αγώνας. Μπορεί οκ να ήταν ο τελευταίος μου, αλλά με έτρωγε μέσα μου. Πίστεψε με, αν δεν είχα πάθει αυτό το πράγμα, ίσως να έκανα άλλον έναν ή δύο αγώνες ακόμα. Έστω και έτσι όπως είμαι, στα 50 μου.


    Πιστεύω πήρες την καλύτερη απόφαση Μιχάλη, για την υγεία σου και την οικογένεια σου πάνω απ'όλα.

    Γι'αυτό, είμαι γεμάτος εμπειρία, είμαι πάρα πολύ ευχαριστημένος με αυτό που έκανα και γνώρισα κάποιους ανθρώπους, και να ανεβαίνεις στο Olympia και να γνωρίσω τους Olympia. Το να ζήσεις δηλαδή κάποιους ανθρώπους έτσι λάιβ που λέμε είναι λίγο δύσκολο. Και όχι μόνο τους είδα, έπαιξα και μαζί τους.


    Θα έκανες κάτι διαφορετικό στην καριέρα σου, εννοώ αγωνιστικά, τώρα που το βλέπεις αλλιώς που έχεις σταματήσει και έχεις αλλάξει τη ζωή σου;

    Τι εννοείς διαφορετικό;


    Δεν εννοώ από άποψη προετοιμασίας. Ίσως κάποιους διαφορετικούς αγώνες, κάτι άλλο από θέμα στρατηγικής, ίσως δημόσιες σχέσεις; Ίσως να πήγαινες σε μια άλλη χώρα να έμενες για λίγο καιρό;

    Όχι, σε αυτό ούτε καν μου έχει περάσει από το μυαλό. Το μόνο που ήθελα και θέλω να κάνω και θα το δεις στην πορεία είναι να κάνω μια προετοιμασία δικιά μου, αλλά με τα δεδομένα τα δικά μου. Ένα comeback, όχι αγωνιστικό, για να αποδείξω ότι μπορώ να το κάνω. Να κάνω μια προετοιμασία σωστή, όπως μου αρμόζει εμένα τώρα. Μια δίαιτα, να γραμμώσω λίγο τον εαυτό μου. Όχι οτι είμαι χάλια. Αυτό, τίποτα παραπάνω. Όλα τα άλλα τα έχω κάνει, δόξα το Θεό. Εύχομαι να λυθεί και το πρόβλημα με τον κοροναϊό, να είμαστε καλά με την οικογένεια μου, με τους φίλους μου. Όλα αυτά, είμαι πολύ ευχαριστημένος.


    Έχεις σκοπό εκτός από το γυμναστήριο να αναλάβεις και αθλητές για προετοιμασία;

    Ήδη Κώστα μου έχω προτάσεις από δυο αθλητές, δύο καινούργια παιδιά που θέλουν να ξεκινήσουν. Στην Κω έχω ασχοληθεί με δυο παιδιά δικά μου. Παιδιά που είναι υπέρβαρα, να στο πω και έτσι, και θέλω να τους κάνω ένα before και πως θα είναι το after. Ήδη τα παιδιά αυτά είναι σε πολύ καλό δρόμο, σε φανταστική φόρμα. Και μακάρι να με αξιώσει ο Θεός και να βρεθεί ένα παιδί και να μου πει θέλω να ασχοληθώ σοβαρά. Με πίστη, αν θα το κάνει, θα δώσω όλο τον εαύτο μου να τον κάνω όπως θέλει.


    Μιχάλη το είχα πάντα απορία. Γιατί τόσοι Έλληνες αθλητές πάνε σε ξένους προπονητές; Εσένα σου έχει πει κάποιος Έλληνας αθλητής τον τελευταίο καιρό, Μιχάλη θέλω να με βοηθήσεις, μπορείς να με βοηθήσείς, έχεις το χρόνο;

    Δε με έχουν ρωτήσει, απλά με έχουν ρωτήσει στις δύσκολες στιγμές τους. Όταν φτάσουν σε απόγνωση και βλέπουν κάτι που είναι λάθος, με ρώτησαν τι πρέπει να κάνουν. Και βάζω και τον εαυτό μου μέσα Κώστα μου. Θέλουμε να φαινόμαστε λίγο Αμερικανιά. Δηλαδή, θα πάρω τον τάδε γιατί είναι Αμερικάνος. Και δεν το λέω μόνο προπονητικά. Ακόμα και όταν ήμουν ενεργός και κατέβαινα στα Olympia, και στο Arnold Classic, φέρνανε κάποια άτομα από Γερμανία, από Αμερική και χρυσοπληρώνανε τον κάθε αθλητή, και εμένα δεν με καλούσανε.

    Και όχι μόνο εμένα, γιατί είχε πολλούς καλούς αθλητές η Ελλάδα τότε. Και όμως για να δειχτούνε Αμερικανιά, ότι φέραμε τον Phil Heath για παράδειγμα, να μην αναφέρω, κάπου έγινε αυτό, και φέρανε "10" αθλητές. Και δώσανε 30 χιλιάδες ευρώ και δουλειά δεν κάνανε. Και εμένα δε γυρίσανε να μου πούνε σαν αθλητή, σαν επαγγελματία, Μιχάλη, θα φέρουμε πέντε αθλητές από Αμερική, από Γερμανία, θες να έρθεις και εσύ με αυτό το ποσό; Εγώ πίστεψε με δε θα τους έλεγα ούτε πέντε ούτε δέκα χιλιάρικα που είχε πάρει κάποια ψυχή. Αλλά ούτε αυτό μου κάνανε την πρόταση. Γι'αυτό λέω ότι πιάνει Αμερικανιά τους δικούς μας εδώ.


    Ναι, πολύ σωστό.

    Έτσι είναι. Δε μπορείς να μου φέρνεις τον Μάρκους Ρούλ, που είχε φύγει από τους αγώνες για πέντε χρόνια. Και μου τον φέρνεις σαν γκεστ σταρ, να κάνει τι; Επειδή είναι ο Μάρκους Ρούλ; Αλλά στην ουσία δεν είχε τίποτα. Και εγώ που ήμουνα κομμάτια και ήμουνα στην προετοιμασία, δε με φωνάξανε. Το μεγάλο παράπονο από τους δικούς μας φαν ήταν, εσένα Μάικ γιατί δε σε κάλεσαν, και καλέσανε άλλα γι' άλλα; Αλλά αυτά θέλει ο Έλληνας.


    Εσύ που όταν ανέβαινες και έκανες ένα γκεστ στην Ελλάδα, γινόταν πάταγος.

    Ναι, γιατί αυτές οι εταιρείες που έφερναν αυτούς είχαν ζήλια. Γιατί να φέρω τον Μιχάλη, θα φέρω το Αμερικανάκι. Και έτσι γίνεται. Η Ελλάδα δυστυχώς έτσι λειτουργεί, Αμερικανιά, να φαινόμαστε.


    Κλείνοντας, πότε πιστεύεις ήταν το απόγειο της καριέρας σου; Δηλαδή, εκεί που είπες στον εαυτό σου, είμαι όπως δεν ήμου ποτέ και σου έχει μείνει στο μυαλό;

    Κώστα μου πιστεύω η απογείωση η μεγάλη ήταν το '12. Θυμάμαι και μου το'πες και 'συ στην Αυστραλία που έπαιξα.


    Ναι, με τον Μπράντς Γουώρεν.

    Ναι που παρ΄'ολο τον τραυματισμό που είχα και είχα παίξει στο Οχάιο και είχα βγει 9ος, γυρνώντας στην Ελλάδα πάω να κάνω προετοιμασία για να κάνω ότι μπορώ για να ξαναφύγω και να παίξω μετά Αυστραλία. Φοβερή φόρμα. Αν και ήταν ο τραυματισμός, ήμουν στο καλύτερο shape που είχα πιάσει.


    Συμφωνώ, αυτό και η Ισπανία, γιατί ήταν και σχετικά κοντά οι αγώνες αυτοί.

    Ναι γιατί θυμάμαι είχα πάρει 2 προκρίσεις για το Olympia. Μια στην Αυστραλία και μια στην Ισπανία, ήταν πολύ κοντά.


    Και επίσης και στο Mr. Olympia ήσουν πάρα πολύ καλός το 2012.

    Ναι το '12 ήμουν φοβερός.


    Από θέμα κιλών, όχι οτι παίζει ρόλο, πιο ήταν το μέγιστο που είχες πιάσει;

    Θυμάμαι το '12 το μέγιστο που είχα πιάσει ήταν κάπου 104 κιλά. Αλλά, και μια άλλη φορά ήμουν στα 107 κιλά και δεν είχα πιάσει σωστή φόρμα. Τα κιλά μου δηλαδή παιζόντουσαν από 100 έως 103-104.


    Αλλά φαινόσουν πολύ πιο ογκώδης όμως.

    Ναι, ήμουν πολύ πιο κομμάτια. Και θυμάμαι στην Αμερική που είχα παίξει, και βγήκα 6ος, ζυγίστηκα και θυμάσαι πόσα κιλά ήμουν;


    Ήσουν για τη 212!!

    Ακριβώς, το θυμάσαι καλά, αλλά είχα βγει τεράστιος επάνω.


    Και κάναμε πλάκα και λέγαμε είσαι έτοιμος για τη 212!

    Ναι, ναι!


    Μάλιστα. Μιχάλη μου σε ευχαριστώ πάρα πολύ, περάσανε σχεδόν 4 ώρες. Είχα πάρα πολλές ερωτήσεις. Έχουμε κάνει κοντά 40 συνεντεύξεις, κυριολεκτικά, ίσως και περισσότερες, βίντεο, κείμενα, τα πάντα, αλλά δεν είχα κάνει μέχρι στιγμής ποτέ συνέντευξη μαζί σου που να μην είσαι αγωνιστικός, σε αγωνιστική καριέρα πλέον.

    Αυτή ήταν η καλύτερη συνέντευξη γιατί τα είπαμε όλα, χωρίς άγχος, χωρίς τίποτα, και αυτά που είχαμε να πούμε, τα είπαμε ξεκάθαρα.


    Θέλω να πω οτι έχουν περάσει 2 χρόνια και έχεις φύγει από τα αγωνιστικά πλέον, και το είδα από άλλη πλευρά. Κοίταξα λίγο πίσω και το είδα από άλλη οπτική γωνία. Γι'αυτο και οι ερωτήσεις ήταν διαφορετικές. Και πραγματικά θέλω κάποιος διαβάζοντας αυτό το κείμενο, όλα αυτά που είπαμε, να αποκομίσει, να μάθει, τι πρέπει να κάνει, να το έχει σαν οδηγία. Αυτό πρέπει να κάνεις, εκείνο πρέπει να προσέξεις, για να έχεις επιτυχία, να έχεις μια καλή ζωή και μια σωστή καριέρα. Αυτό θέλω.

    Ακριβώς.


    Αυτό θέλω, να είσαι το παράδειγμα. Γι'αυτό έκανα τις ερωτήσεις που έκανα. Γιατί όλοι ξέρουν ποιος είσαι και τι έχεις κάνει και την ιστορία σου. Αλλά θέλω ο αναγνώστης να αποκομίσει κάποιοα πράγματα, συμβουλές, να τα εφαρμόσει στη ζωή του και να έχει ανάλογα αποτελέσματα, να έχει επιτυχία. Να μπορέσει να κάνει αυτό που θέλει και να φτάσει εκεί που θέλει. Αυτή είναι ουσία. Αυτό αφήνεις πίσω σου, όχι την 3ή θέση ή την 4ή ή την 5ή.

    Ακριβώς αυτό Κώστα μου. Τα έχουμε πει χιλιάδες φορές. Αυτή θα είναι μια true story, μια αληθινή ιστορία. Εγώ έτσι το λέω.


    Αποτελείς το παράδειγμα. Και τι παράδειγμα. Από τους λίγους Έλληνες αθλητές. Ακόμα και το bodybuilding που δεν το έχουν σε τόσο μεγάλη εκτίμηση, (αλλά θα το αλλάξουμε). στην Ελλάδα. Είσαι από τους λίγους, θα έλεγα στο τοπ 10, όλως των Ελλήνων αθλητών, από όλα τα αθλήματα, που έχουν αφήσει ένα καταπλητικό όνομα.

    Κώστα μου σ'αυτο το κομμάτι ήμουν πολύ τυχερός γιατί δόξα το Θεό αυτό έχω και αυτό κάνω. Ειλικρινά σου μιλάω είμαι πάρα πολύ ευχαριστημένος από τον εαυτό μου.


    Αυτά Μιχάλη μου. Σε ευχαριστώ πάρα πολύ και ελπίζω να ανοίξει το γυμναστήριο σύντομα και να επιστρέψουμε στα παλιά. Εύχομαι όλοι να είστε καλά στην υγεία σας πάνω απ'ολα και να έχουμε μια καλή χρονιά.

    Αμήν Κώστα μου, αμήν. Σε όλο τον κόσμο, και σ' εσένα, να είστε όλοι καλά.

    -----

    Μιχάλης Κεφαλιανός: Δύο Χρόνια Μετά - 1ο Μέρος

    Μιχάλης Κεφαλιανός: Δύο Χρόνια Μετά - 2ο Μέρος
    Μεγάλες Εκπτώσεις Συμπληρωμάτων Διατροφής <==== Πατήστε Εδώ!

    --------------------------------------------------
    - M.Sc.
    - ISSA BODYBUILDING Specialist
    - NSCA Certified Personal Trainer
    - NASM Certified Nutrition Coach


    "Να θυμάστε ότι αυτό που κάνετε είναι κάτι που ελάχιστοι άνθρωποι στον κόσμο έχουν τη δύναμη της θέλησης ή την αποφασιστικότητα να πραγματοποιήσουν. Χρειάζεται κάτι πολύ περισσότερο από τη σωματική μας δύναμη για να χτίσουμε και να σμιλέψουμε το σώμα μας. Χρειάζεται και μια τεράστια ποσότητα πνευματικής δύναμης, και αυτό είναι που οι υπόλοιποι άνθρωποι πραγματικά ζηλεύουν. Πάρτε το ως κοπλιμέντο, διότι ξεχωρίζετε μέσα σε ένα πλήθος ατόμων που μόνο ξέρουν να είναι ακόλουθοι."

    "Just remember that you are doing something that so few people in the world have the will power or determination to do. It takes much more than physical strength for us to build and sculpt our bodies. It takes an enormous amount of mental strength as well, and that's what people are truly jealous of. Take it as a compliment, for you stand out in a crowd full of followers."

    "You got a dream, you gotta protect it. If people can't do something themselves, they wanna tell you that you can't do it. If you want something, go get it. Period."
    ~ Chris Gardner

  2. #2
    Senior Bodybuilder giannis_84's Avatar
    Join Date
    04-10-09
    Location
    Greek bb Mecca
    Posts
    1,814

    Default

    Τι να πει κανείς, η Ελλάδα τρώει τα παιδιά της, εγώ αυτό ξέρω!!
    O Μιχαλης οταν ειχε βγει πρωτος στην Ισπανια το 2012, πρεπει να ηταν στα ξεκινηματα του ο Curry τοτε.


    http://www.bodybuilders.gr/forum/showthread.php?t=29815
    Last edited by giannis_84; 13-01-21 at 09:28.
    "Don't bitch at me when your results aren't there, don't tell me your program sucks... Your program's just fine, YOU suck!"
    Μερα χωρις γυμναστηριο, ποσο χαμενη πηγε..!
    ...Albums are on!

  3. #3
    Forum Team Mazda 6's Avatar
    Join Date
    18-02-06
    Location
    Chania, Crete, Greece.
    Posts
    19,309

    Default

    Συνεντευξάρα, τι να λέμε... περιμένω τώρα το φωτογραφικό υλικό από το αρχείο!!!

    Θα ήθελα όμως να γράψω άλλη μια φορά για το ήθος του Μιχάλη και ας γίνω κουραστικός. Αυτό που είπε για τα νέα παιδιά, θα πρέπει όλοι μας να το πάρουμε και να το κάνουμε πράξη στην καθημερινή μας ζωή. Είπε λοιπόν ο Μιχάλης για τα νέα παιδιά: να είναι ο εαυτός τους.

    Μεγάλη κουβέντα, που δείχνει όχι μόνο το ήθος μα και την ποιότητα που έχει ο Μιχάλης Κεφαλιανός.

    Ευχαριστούμε
    Άχι και χιόνι να 'μουνα στα όρη του Αλικάμπου,
    να λιώνω να ποτίζουνται τα λούλουδα του κάμπου...

    Αλίκαμπος, Αποκόρωνας, Χανιά, Κρήτη!!!

  4. #4

    Default

    Quote Originally Posted by giannis_84 View Post
    Τι να πει κανείς, η Ελλάδα τρώει τα παιδιά της, εγώ αυτό ξέρω!!
    O Μιχαλης οταν ειχε βγει πρωτος στην Ισπανια το 2012, πρεπει να ηταν στα ξεκινηματα του ο Curry τοτε.

    http://www.bodybuilders.gr/forum/showthread.php?t=29815
    Και το 2010 τον ειχε κερδισει στην Tampa. Ο Μιχαλης ηταν 5ος (!!) και ο Curry 6ος.
    Μεγάλες Εκπτώσεις Συμπληρωμάτων Διατροφής <==== Πατήστε Εδώ!

    --------------------------------------------------
    - M.Sc.
    - ISSA BODYBUILDING Specialist
    - NSCA Certified Personal Trainer
    - NASM Certified Nutrition Coach


    "Να θυμάστε ότι αυτό που κάνετε είναι κάτι που ελάχιστοι άνθρωποι στον κόσμο έχουν τη δύναμη της θέλησης ή την αποφασιστικότητα να πραγματοποιήσουν. Χρειάζεται κάτι πολύ περισσότερο από τη σωματική μας δύναμη για να χτίσουμε και να σμιλέψουμε το σώμα μας. Χρειάζεται και μια τεράστια ποσότητα πνευματικής δύναμης, και αυτό είναι που οι υπόλοιποι άνθρωποι πραγματικά ζηλεύουν. Πάρτε το ως κοπλιμέντο, διότι ξεχωρίζετε μέσα σε ένα πλήθος ατόμων που μόνο ξέρουν να είναι ακόλουθοι."

    "Just remember that you are doing something that so few people in the world have the will power or determination to do. It takes much more than physical strength for us to build and sculpt our bodies. It takes an enormous amount of mental strength as well, and that's what people are truly jealous of. Take it as a compliment, for you stand out in a crowd full of followers."

    "You got a dream, you gotta protect it. If people can't do something themselves, they wanna tell you that you can't do it. If you want something, go get it. Period."
    ~ Chris Gardner

  5. #5

    Default

    Quote Originally Posted by Mazda 6 View Post
    Συνεντευξάρα, τι να λέμε... περιμένω τώρα το φωτογραφικό υλικό από το αρχείο!!!

    Θα ήθελα όμως να γράψω άλλη μια φορά για το ήθος του Μιχάλη και ας γίνω κουραστικός. Αυτό που είπε για τα νέα παιδιά, θα πρέπει όλοι μας να το πάρουμε και να το κάνουμε πράξη στην καθημερινή μας ζωή. Είπε λοιπόν ο Μιχάλης για τα νέα παιδιά: να είναι ο εαυτός τους.

    Μεγάλη κουβέντα, που δείχνει όχι μόνο το ήθος μα και την ποιότητα που έχει ο Μιχάλης Κεφαλιανός.

    Ευχαριστούμε
    Ο Μαικ μας εδωσε ολα τα στοιχεια που χρειαζεται καποιος για να επιτυχει στην αγωνιστικη του καριερα, μεσα απο τις δικες του εμπειριες, λαθη, αγωνιες και ολα οσα συνεπαγονται με αυτα.

    Ας ελπισουμε οτι ολα τα παιδια που θελουν να ασχοληθουν σοβαρα με το bodybuilding θα αποκομισουν 2 πραγματα για να εχουν μια πιο ομαλη πορεια εντος και εκτος αγωνων.
    Μεγάλες Εκπτώσεις Συμπληρωμάτων Διατροφής <==== Πατήστε Εδώ!

    --------------------------------------------------
    - M.Sc.
    - ISSA BODYBUILDING Specialist
    - NSCA Certified Personal Trainer
    - NASM Certified Nutrition Coach


    "Να θυμάστε ότι αυτό που κάνετε είναι κάτι που ελάχιστοι άνθρωποι στον κόσμο έχουν τη δύναμη της θέλησης ή την αποφασιστικότητα να πραγματοποιήσουν. Χρειάζεται κάτι πολύ περισσότερο από τη σωματική μας δύναμη για να χτίσουμε και να σμιλέψουμε το σώμα μας. Χρειάζεται και μια τεράστια ποσότητα πνευματικής δύναμης, και αυτό είναι που οι υπόλοιποι άνθρωποι πραγματικά ζηλεύουν. Πάρτε το ως κοπλιμέντο, διότι ξεχωρίζετε μέσα σε ένα πλήθος ατόμων που μόνο ξέρουν να είναι ακόλουθοι."

    "Just remember that you are doing something that so few people in the world have the will power or determination to do. It takes much more than physical strength for us to build and sculpt our bodies. It takes an enormous amount of mental strength as well, and that's what people are truly jealous of. Take it as a compliment, for you stand out in a crowd full of followers."

    "You got a dream, you gotta protect it. If people can't do something themselves, they wanna tell you that you can't do it. If you want something, go get it. Period."
    ~ Chris Gardner

  6. #6
    New Member
    Join Date
    16-02-21
    Posts
    67

    Default

    Ο Μιχάλης Κεφαλιανός από τα πρώτα του αγωνιστικά βήματα
    αδικήθηκε οφθαλμοφανώς και εξαιτίας τούτου έκανε ολόκληρο "γύρο"
    για να φτάσει όπου έφτασε (και πολύ καλά έκανε)
    από άτομα που κατόπιν του έσφιγγαν το χέρι ...

  7. #7
    Senior Bodybuilder GEOZN8's Avatar
    Join Date
    17-06-14
    Location
    Athens
    Posts
    1,612

    Default

    Ο Νο.1 'Έλληνας αθλητής που με υπομονή πειθαρχεία και πολύ ιδρώτα έφτασε στην κορυφή και έγινε παράδειγμα προς μίμηση όλων μας !! Μπράβο του και πάλι !!
    Η ζωή είναι ωραία αρκεί να ξέρεις να την ζεις με εκείνον που σε αγάπησε και θυσιάστηκε για εσένα στην θέση την δικιά σου... Γιώργος.


 

Thread Information

Users Browsing this Thread

There are currently 1 users browsing this thread. (0 members and 1 guests)

Similar Threads

  1. Μιχάλης Κεφαλιανός: Δύο Χρόνια Μετά - 2ο Μέρος !!!
    By Musclemar in forum Ελληνες Αθλητές Και Αθλήτριες
    Replies: 7
    Last Post: 09-01-21, 04:03
  2. Μιχάλης Κεφαλιανός: Δύο Χρόνια Μετά - 1ο Μέρος !!!
    By Musclemar in forum Ελληνες Αθλητές Και Αθλήτριες
    Replies: 7
    Last Post: 05-01-21, 00:11
  3. Μιχάλης Ζαμπίδης & Μιχάλης Κεφαλιανός - Εκδήλωση & Guest Posing Στην Κω!!
    By Musclemar in forum Ελληνες Αθλητές Και Αθλήτριες
    Replies: 10
    Last Post: 10-02-15, 20:36
  4. Replies: 3
    Last Post: 23-03-13, 23:36

Tags for this Thread

Bookmarks

Posting Permissions

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •