Γεια σας! Είμαι ένα κορίτσι 17 χρονών,που από μικρό παιδί ήξερα ότι ήθελα να ασχοληθώ με την γυμναστική! Το θέμα είναι ότι,η οικογένεια μου δεν είχε ποτέ στον τρόπο ζωής της την γυμναστική,με αποτέλεσμα και εγώ να μην ξέρω σε μικρή ηλικία πως να προσέχω την διατροφή μου και το σώμα μου.Πριν 1,5 χρόνο περίπου,αποφάσισα να ξεκινήσω την δική μου προσπάθεια μόνη μου,με την υποστήριξη του αγοριού μου,όπου θέλει και ο ίδιος να περάσει στην ίδια σχολή με εμένα.Στην προσπάθεια μου αυτή,έχω χάσει ήδη 15 κιλά, προσπαθώ να χάσω κι'άλλα και να αποκτήσω και μια γράμμωση με τακτική γυμναστική.
Το θέμα μου είναι ότι έχω ένα "κόμπλεξ" σχετικά με αυτό το θέμα. Πιστεύω ότι θα πάω στην σχολή και θα είμαι σαν την μύγα μέσα στο γάλα,γιατί ακόμη δεν θεωρώ πως έχω το κατάλληλο σώμα ή κάποια διάκριση στα αθλήματα,όπως έχουν άλλοι εκεί.Το γνωρίζω ότι το σκεπτικό μου είναι λάθος και πρέπει να έχω αυτοπεποίθηση,αλλά μου είναι δύσκολο.
Αγαπάω πάρα πολύ αυτό που κάνω και έχει γίνει όλη μου η ζωή.Θέλω να πάρω το πτυχίο στα Τ.Ε.Φ.Α.Α. και μετά να κάνω σχετικά σεμινάρια για personal,ώστε να ασχοληθώ με αυτό.Θέλω να βλέπω την χαρά των άλλων ανθρώπων όταν αλλάζει το σώμα τους προς το καλύτερο και να συγκινουμε,διότι ξέρω πόσο προσπάθεια θέλει και πόσο δύσκολο είναι.Λόγω τραυματισμών στα πόδια θα χάσω την χρονιά πανελληνίων που έρχεται και θα προσπαθήσω στην επόμενη,παρόλο που θα πρέπει να περιμένω,δεν θέλω με τίποτα να αφήσω το όνειρο μου.
Οι ερωτήσεις μου είναι δύο:
1) γίνεται ένας άνθρωπος που ξεκίνησε σχετικά πρόσφατα την γυμναστική,να πάει γυμναστική ακαδημία και να είναι εξίσου καλός με κάποιον που έχει ένα σχετικό ταλέντο στα αθλήματα?
2) Το personal training έχει επαγγελματική αποκατάσταση? μπορεί κάποιος να στα 40 του και να έχει μια σταθερή δουλειά σε αυτόν τον τομέα?
Ευχαριστώ εκ των προτέρων!
Bookmarks