Παπούτσια Τζόγκινγκ - Ρήξη Αχιλλείου

[Metallas]

Καλή σας ημέρα!

Πήγα στον ορθοπεδικό μου να με δει (έχω περάσει ολική ρήξη αχιλλείου πριν μερικά χρόνια) και τον ρώτησα (μετά από πολλά χρόνια ) μήπως να δοκιμάσω να κάνω τζόκινγκ. Σημειώνω ότι λόγω φοβίας δεν έκανα εδώ και καιρό αλλά το γρήγορο περπάτημα ήταν πάντα στο πρόγραμμα. Μου είπε ναι, μπορώ να το "ζορίσω" (σταδιακά) αλλά με τα κατάλληλα παπούτσια τα οποία θα έχουν (αν κατάλαβα καλά) πρέπει να έχουνε καλή υποστήριξη της πτέρνης και να είναι ανυψωμένα στην περιοχή ( ;;;; ) .

Έχετε ναμου προτεινετε κάποιο/κάποια μόντελα;

Ευχαριστώ πολύ!

[digger]

Υποθέτω έκανες τζόκινγκ (στο παρελθόν), τσέκαρε το πάτημα σου, άμα πατάει ολόκληρο το πέλμα δεν "ζορίζει" καθόλου

[Quarter]

Έχουν περάσει χρόνια από την συρραφή, και δεν έχεις τρέξει;;;;;
Γιατί;
Υπήρχαν ειδικοί λόγοι που ο ορθοπεδικός σου το απαγόρευε;
Αν το έκανες από μόνος σου, λόγω φοβίας (μόνο), πολύ κακή επιλογή! (αν θυμάμαι καλά, πρέπει να είσαι <30).

Η ανύψωση της φτέρνας (με τις ειδικές σφήνες), είναι απαραίτητη στους πρώτους μήνες της αποκατάστασης, για να αποφευχθεί η μεγάλη επιμήκυνση του τένοντα.
Από ένα σημείο και μετά, αν η αποκατάσταση προχωράει ομαλά, φεύγει η σφήνα.
Σε γενικές γραμμές, στον 5ο-6ο μήνα μετά το χειρουργείο, ο αθλητής (αθλούμενος) ξεκινάει τρέξιμο, και στον 7ο-8ο μήνα έχει επιστρέψει στην ενεργό δράση.

Ο ορθοπεδικός που ρώτησες, είναι αυτός που σε χειρούργησε;
Σε είδε από κοντά και σου έκανε κλινική εξέταση;
Ποιά ήταν η φυσική σου δραστηριότητα μέχρι τώρα, όσον αφορά την λειτουργία του αχίλλειου; Μόνο περπάτημα;
Έχει κανονικό μήκος ο αχίλλειος, σε σχέση με τον άλλο;

[Metallas]

Έχουν περάσει χρόνια από την συρραφή, και δεν έχεις τρέξει;;;;;
Γιατί;
Υπήρχαν ειδικοί λόγοι που ο ορθοπεδικός σου το απαγόρευε;
Αν το έκανες από μόνος σου, λόγω φοβίας (μόνο), πολύ κακή επιλογή! (αν θυμάμαι καλά, πρέπει να είσαι <30).

Η ανύψωση της φτέρνας (με τις ειδικές σφήνες), είναι απαραίτητη στους πρώτους μήνες της αποκατάστασης, για να αποφευχθεί η μεγάλη επιμήκυνση του τένοντα.
Από ένα σημείο και μετά, αν η αποκατάσταση προχωράει ομαλά, φεύγει η σφήνα.
Σε γενικές γραμμές, στον 5ο-6ο μήνα μετά το χειρουργείο, ο αθλητής (αθλούμενος) ξεκινάει τρέξιμο, και στον 7ο-8ο μήνα έχει επιστρέψει στην ενεργό δράση.

Ο ορθοπεδικός που ρώτησες, είναι αυτός που σε χειρούργησε;
Σε είδε από κοντά και σου έκανε κλινική εξέταση;
Ποιά ήταν η φυσική σου δραστηριότητα μέχρι τώρα, όσον αφορά την λειτουργία του αχίλλειου; Μόνο περπάτημα;
Έχει κανονικό μήκος ο αχίλλειος, σε σχέση με τον άλλο;

Σ'ευχαριστω για το ενδιαφερον. Η αληθεια ειναι οτι εκανα 1 μηνα αργοτερα απο τη ρηξη το χειρουργειο και ο τενοντας οπου και κοπηκε, τα ακρα του απομακρυνθηκαν παρα πολυ με αποτελεσμα να χρειαστει μοσχευμα για να δεσει. Επισης, μολυνθηκε το τραυμα και με πηγε ακομα 1,5 μηνα πισω. Συνολικα λιγο πολυ εμεινα ακινητος 4-5 μηνες με αποτελεσμα να εχω ψυχοσωματικα προβληματα τα οποια τα ελεγχω με αγωγη. Ας πουμε οτι μου ηρθε η διαθεση να τρεξω και ο χειρουργος γιατρος μου λεει "πηγαινε σιγα σιγα". Ενας αλλος γιατρος μου ειπε "δεν εχεις κανενα προβλημα" και ενας τριτος μου ειπε να αγορασω συγκεκριμενα παπουτσια και να τρεχω σε χορταρι ή σε ειδικο διαδρομο γυμναστηριου . Η δραστηριοτητηα μου ηταν κατα καποιον τροπο γρηγορο περπατημα, ηπιο τζοκινγκ αλλα λογω φοβου (που προερχεται και απο τη ψυχικη διαταραχη) δεν πιεσα παραπανω. Αλλα 2-3 φορες που πιεσα παραπανω αισθανομουν μια ενοχληση

[Quarter]

Κατάλαβα!
Όχι μόνο υπήρξαν ειδικοί λόγοι, αλλά ξεκίνησες με "γκολ απ'τα αποδυτήρια", εναντίον σου. Μιλάω για τον ένα μήνα που καθυστέρησε η συρραφή. Στην ρήξη αχιλλείου, το πιο σημαντικό είναι η σωστή (και υπομονετική) αποκατάσταση, με δεδομένο ότι έχει γίνει στοιχειωδώς σωστή συρραφή (δεν είναι δύσκολη ως επέμβαση).
Δεν ξέρω αν οι τρεις γνώμες που πήρες, στηρίχτηκαν και σε κάποια μαγνητική, εκτός προφανώς της κλινικής εικόνας.
Το "σιγά σιγά" είναι κανόνας στην αποκατάσταση, οπότε τον γιατρό που σου είπε "δεν εχεις κανενα προβλημα", καλό είναι να μην τον λάβεις υπ'οψιν σου, ακόμη κι αν όντως δεν έχεις πρόβλημα! Πάντα προοδευτικά οι φορτίσεις!

Στην θέση σου, θα έκανα οπωσδήποτε μαγνητική, και θα ζητούσα την γνώμη, κατ'αρχάς του ορθοπεδικού που με χειρούργησε, και δευτερευόντως, ενός ορθοπεδικού που βλέπει αθλητές και αθλούμενους.
Αναλόγως της εικόνας της μαγνητικής, συν την κλινική σου εικόνα, πιθανώς να χρειάζεσαι κάποιου είδους αποκατάσταση (προφανώς όχι από μηδενική βάση), υπό την καθοδήγηση φυσικοθεραπευτή (που ξέρει από αθλητές /αθλούμενους), ώστε από το σημείο που βρίσκεσαι τώρα, να φτάσεις με ασφάλεια, στο σημείο που θα μπορείς να τρέχεις και να έχεις κανονική φυσική δραστηριότητα.

[Metallas]

Κατάλαβα!
Όχι μόνο υπήρξαν ειδικοί λόγοι, αλλά ξεκίνησες με "γκολ απ'τα αποδυτήρια", εναντίον σου. Μιλάω για τον ένα μήνα που καθυστέρησε η συρραφή. Στην ρήξη αχιλλείου, το πιο σημαντικό είναι η σωστή (και υπομονετική) αποκατάσταση, με δεδομένο ότι έχει γίνει στοιχειωδώς σωστή συρραφή (δεν είναι δύσκολη ως επέμβαση).
Δεν ξέρω αν οι τρεις γνώμες που πήρες, στηρίχτηκαν και σε κάποια μαγνητική, εκτός προφανώς της κλινικής εικόνας.
Το "σιγά σιγά" είναι κανόνας στην αποκατάσταση, οπότε τον γιατρό που σου είπε "δεν εχεις κανενα προβλημα", καλό είναι να μην τον λάβεις υπ'οψιν σου, ακόμη κι αν όντως δεν έχεις πρόβλημα! Πάντα προοδευτικά οι φορτίσεις!

Στην θέση σου, θα έκανα οπωσδήποτε μαγνητική, και θα ζητούσα την γνώμη, κατ'αρχάς του ορθοπεδικού που με χειρούργησε, και δευτερευόντως, ενός ορθοπεδικού που βλέπει αθλητές και αθλούμενους.
Αναλόγως της εικόνας της μαγνητικής, συν την κλινική σου εικόνα, πιθανώς να χρειάζεσαι κάποιου είδους αποκατάσταση (προφανώς όχι από μηδενική βάση), υπό την καθοδήγηση φυσικοθεραπευτή (που ξέρει από αθλητές /αθλούμενους), ώστε από το σημείο που βρίσκεσαι τώρα, να φτάσεις με ασφάλεια, στο σημείο που θα μπορείς να τρέχεις και να έχεις κανονική φυσική δραστηριότητα.

Εύχαριστώ πολύ. Η Μαγνητική ήταν καλή μου είπε ο χειρούργος οπότε είναι καλό αυτό (1 χρόνο μετά το χειρουργείο).

Σε αυτές τις περιπτώσεις, αν είναι εφικτό, για να μπορεσω με ασφαλεια στο σημειο που θα μπορω να τρεξω (αν οχι κανονικα εστω και μετρια), ποια ειναι τα καλυτερα μοντελα παπουτσιων για αυτη τη δουλεια;

[Quarter]

Αν ήμουν στην θέση σου, δεν θα έψαχνα κάτι ιδιαίτερο σε παπούτσια. Θα εστίαζα στην ενδυνάμωση των πελματιαίων καμπτήρων (γαστροκνήμιος, υποκνημίδιος), στο εύρος τροχιάς και στην προοδευτική φόρτιση του τένοντα. Δεν είναι κακή ιδέα, να έχεις,για ένα διάστημα, καθοδήγηση από φ/θ που ξέρει από αθλητές.

Αν παρ'όλ'αυτά, θέλεις να ψάξεις για παπούτσια, θα πας με κλειστά μάτια εδώ:
Gorun.gr - Η σύγχρονη δρομική κοινότητα
Η εγκυρότερη πηγή πληροφοριών για δρομικά παπουτσια.

[DORA83]

Αν και εγω δεν ημουν σε τοσο ασχημη κατασταση ειχα μερικη ρηξη (διαστρεμμα 2ο βαθμου) του συγκεκρημενου τενονται που επουληθηκε χωρις πολλα προβληματα. Εκανα φυσικοθεραπεις και ειδικες ασκησεις με λαστηχα για ενδιναμωση της ποδοκνημης. Στο τρεξιμο επεστρεψα περιπου μετα απο 2 μηνες απο το τραυματισμο σταδιακα και παντα με ναρθηκα με λαμες (πλαινες). Τωρα που ειμαι στους 3,5 μηνες μετα απο το χτύπημα ειμαι σε θεση να τρεχω χωρις ναρθηκα και χωρις να εχω καποιο ενοχληση. Επησης καλο ειναι να κανεις και πελματογραφηση και να προσαρμοζεις τις ασκησεις ενδιναμωσεις αναλογα με το αποτελεσμα.

[sonna]

Απλώς μην πάρεις παπούτσι με 0 drop, barefoot και τέτοια. Αν και είναι πολύ φυσικά παπούτσια , λόγω της κατάστασης καλό είναι να υπάρχει ένα μικρό τακουνάκι, όχι σφήνα και τέτοια, απλά να έχει drop . Αφού ο γιατρός το επιτρέπει φυσικά και να αρχίσεις το τρέξιμο, αν σου αρέσει.Και εγώ πέρασα μερική ρήξη αχιλλείου, έκανα χειρουργείο , με μεγάλη ταλαιπωρία και επιπλοκή, 1,5 χρόνο μετά είμαι καλά αλλά δεν κάνω τρέξιμο, γιατί δε μου αρέσει, ποτέ δε μου άρεσε. Ποδήλατο, βάρη, περπάτημα άνετα, φορώ κλειστά παπούτσια μόνο και έχω παρατηρήσει ότι το πόδι αντιδρά σε αλλαγή παπουτσιού, από κλειστο σε ανοιχτό ή από 0 drop σε τυπικό drop 4-5 mm
Αφού θες να κάνεις τρέξιμο ξεκίνα και βλέπεις πώς θα πάει, σιγά σιγά θα έχεις μεγάλη βελτίωση, κάθε μέρα θα τρέχεις και καλύτερα και περισσότερο